Wie om zich heen kijkt, ziet veel christelijke inzet voor de samenleving. Youth for Christ doet voortreffelijk werk, evenals De Hoop, Stichting Present of de christelijke hogescholen. In de grote steden ritselt het van nieuwe sociale initiatieven.

Christenen zijn dankzij hun organisaties heel erg zichtbaar in de samenleving. Zij laten zien wat het Evangelie betekent in situaties van onderwijs, hulpverlening en politiek. Dit is uniek voor Nederland.

Nu stelt Harinck (in het Nederlands Dagblad van 21 februari) de vraag of een christelijke partijorganisatie nog wel een goed antwoord is op de problemen van vandaag. Vervolgens richt hij zijn pijlen op de ChristenUnie.

Waarom eigenlijk? Is de ChristenUnie niet voortdurend bezig antwoord te geven op de problemen van onze samenleving? Wat is daar eigenlijk mis mee? Valt de reden daarvoor weg, wanneer mensen naar de PVV gaan of liever 'links' stemmen dan christelijk? Moet de boel dan maar worden opgedoekt? Is dit een boodschap die Harinck ook zijn eigen partij, het CDA, voorhoudt?

leeg

Het argument dat iets 'voorbij' zou zijn of 'van voor 1960' is eigenlijk heel leeg. Let liever op de waarde van de inbreng! Veel burgers en christelijke organisaties zijn maar wat blij met ChristenUnie-wethouders, -gedeputeerden en -Kamerleden. Dankzij hardwerkende christelijke politici komt in dit land nog veel goeds tot stand.

En de politiek biedt ook een podium. Christelijke politici brengen kernpunten van de christelijke ethiek in het debat. Zij hanteren actief en bewust een christelijke mens- en maatschappijvisie die opvalt, onderscheidend is en toch altijd veel mensen weet te raken.

Ik heb mij altijd gehouden aan de regel dat wie kritiek oefent, ook verplicht is een oplossing aan te dragen. Die heb ik in de analyses van Harinck niet gelezen. Het lijkt me toe dat hij als een van de weinigen ertoe in staat moet zijn de 'leer van Abraham Kuyper' naar het heden te vertalen. Dat is wat hij zoekt. Welnu, hij is de kenner, zijn hart ligt bij Kuyper, blijkbaar moet er vernieuwd worden, vooruit, verlaat de toeschouwersrol en kom met iets waar we verder mee kunnen!

aanmoedigen

Laten we elkaar als christenen aanmoedigen en toerusten om een herkenbare rol te blijven spelen in onze samenleving. Daarvoor hebben we elkaar hard nodig, ook de hoogleraren van de Theologische Universiteit in Kampen. Het helpt niet om defaitisme te verspreiden alsof we het maar moeten opgeven en het allemaal voorbij is. Kom op zeg!

De oprichters van de ARP, de EO, de Evangelische Hogeschool, het Nederlands Dagblad, de RPF en het GPV deden het echt niet omdat iemand buiten eigen kring hen uitnodigde. De mensen die er de schouders onder zetten, hebben dat gedaan vanuit het besef dat christenen hun licht niet onder de korenmaat moeten houden.

Een christelijke organisatie is een middel om dat te doen. Met creativiteit en steeds op zoek naarnieuwe manieren om dezelfde boodschap helder te laten klinken.

Zo zetten we ons in voor de toekomst van dit land, voor nieuwe generaties christenen, voor een christelijke wereld waarin we hopelijk nog veel mogen betekenen voor anderen en voor elkaar. George, doe mee!

(Gepubliceerd op 25 februari 2011 in het Nederlands Dagblad in reactie op de visie van Dr. George Harinck)