Dagelijks schrikken we op van aanslagen gericht op onze broeders en zusters in Irak. Terreurgroepen in het land maken er geen geheim van de christelijke minderheid als doelwit te kiezen. Delen van Irak zijn uiterst onveilig voor Christus’ volgelingen. Hoe nu verder? Zoals ook blijkt uit het artikel ‘Vertreksignaal voor christen in Irak stuit op veel kritiek’ in deze krant, is hierover veel onenigheid. Enerzijds roept aartsbisschop Dawood vanuit Londen zijn gelovigen op naar het Westen te vluchten. Anderzijds wil premier Maliki dat christenen blijven. De situatie van te Iraakse christenen is vergelijkbaar met die van de Koerden aan het begin van de jaren negentig. Destijds waren zij het slachtoffer van een etnische zuivering, geïnitieerd door het Saddamregime. De VN maakte vervolgens van het Noorden van Irak een veilige zone, die uiteindelijke uitmondde in een autonome regio voor de Koerden.

zuivering
In plaats van een etnische zuivering is er nu sprake van een religieuze zuivering tegen de christenen. Deze oorspronkelijke bewoners van Mesopotamië en het latere Irak zijn al jaren het doelwit van islamitische terroristen. De boodschap is glashelder: ‘Verdwijn christen, of je wordt vermoord.’ Zo worden gericht aanslagen gepleegd op priesters en kerken tijdens erediensten, worden huizen van christenen opgeblazen of worden gelovigen zomaar op straat doodgeschoten. Het feit dat sommige Iraakse christenen met weemoed terugkijken naar de tijd van Saddam Hussein, spreekt boekdelen. In april 2008 bezocht ik samen met een verslaggever van het Nederlands Dagblad de Ninevehvlakte in Noord- Irak. Een cruciaal gebied waar van oudsher relatief veel christenen wonen. Tijdens mijn bezoek stonden Assyrische christenen bloot aan terreur en doodsbedreigingen van islamitische groepen. Het bezoek aan de weduwen van de mannen die hierdoor omkwamen, maakte diepe indruk. Op initiatief van de ChristenUnie heeft de Nederlandse regering toen drie miljoen euro vrijgemaakt om de bewoners van de Ninevehvlakte te ondersteunen. Maar zelfs een dergelijke ondersteuning is zinloos als de veiligheid van christenen niet kan worden gegarandeerd. Net zoals er momenteel onenigheid bestaat over de vraag of de Iraakse christenen moeten blijven of naar het Westen moeten vluchten, bestaat er ook onenigheid over de vraag of de Ninevehvlakte moet worden uitgeroepen tot een autonoom gebied voor de christenen naar het voorbeeld van de Koerden.

Veilige zone
Ik heb de Nederlandse regering met steun van SGP, SP, D66 en de Partij voor de Dieren via schriftelijke vragen opgeroepen zich hard te maken om de Ninevehvlakte tot een veilige zone te verklaren. Juist om grote migratiestromen naar het buitenland te voorkomen is het noodzakelijk dat er een veilige zone binnen de Iraakse landsgrenzen wordt gegarandeerd. De uitvoering hiervan vraagt echter wel om een VN-troepenmacht met een robuust mandaat die deze veiligheid dan ook kan garanderen. Helaas, zo wijst de praktijk uit, kosten dergelijke voorstellen tijd voordat zij daadwerkelijk kunnen worden geïmplementeerd. Daarom moet Nederland, in navolging van Frankrijk, de christelijke slachtoffers van islamitische gewelddadigheden hier (tijdelijk) opvangen. Al was het alleen al om hun de nodige medische hulp te geven.

(Foto: Joël Voordewind was in april 2008 in Irak. Bekijk hier de fotoreportage van Ruben Timman)