Daar ben ik (eindelijk) weer.

zaterdag 25 september 2010 20:36

Later dan eigenlijk de bedoeling was ben ik weer terug met mijn weblog. Ik had wat moeite om op te starten. Mijn gewaardeerde oud-medewerker Swannet Westland gaf me deze week echter een terechte duw in de rug: schrijven. En er is natuurlijk genoeg te schrijven. Wat een politiek heftige tijd maken we met elkaar door. Ik heb het wel eens vaker over het Binnenhof geschreven: never a dull moment. Maar nu gaat dat nog meer op dan ooit.

Ik schrijf dat nu wel, maar voor de ChristenUnie (en dus ook mij persoonlijk) is het na 9 juni wel wat rustiger geworden. We onderhandelen ook niet mee. Begrijpelijk gezien de verkiezingsuitslag. Hoewel er wel combi's te bedenken waren waar de ChristenUnie een plek in zou kunnen nemen. Maar dat zijn niet de eerste die beproefd zouden moeten worden. We zijn na weken van onderhandelen nog steeds bezig. Paars-Plus viel al in mijn zomervakantie af. Ik heb daar op mijn vakantieadres een toast op uitgebracht. Paars-Plus had niet onze voorkeur. Maar dat geldt ook voor de combi waar nu naar gekeken wordt. Dit is niet wat we onder een stabiel kabinet verstaan. Dat had het kunnen zijn als de PVV ook tot het kabinet zou toetreden. Maar dat avontuur durft Wilders niet aan. Al onderhandelt hij over alles mee en mag hij zelfs oordelen geven over bewindspersonen van VVD/CDA. Ach, er is al voldoende over gezegd.

Mogelijk zijn de onderhandelingen in een eindfase terecht gekomen. Dat weten we niet zeker, maar veel wijst er op. Dan is men er nog niet. Fracties moeten zich uitspreken. Interessant wordt dan de positie van de 'loyalisten/dissidenten' binnen de CDA-fractie. Maar ook de bewegingen van CDA-ers buiten de fractie (waaronder mensen als Ab Klink en Ernst Hirsch Ballin). Vandaag was ik met Eerste Kamerlid Rob vd Beeten (CDA) te gast bij het radioprogramma Tros Kamerbreed. Senator Van Beeten was ongekend duidelijk in zijn afwijzing van wat er nu gebeurd. We zullen zien waar dat allemaal toe zal leiden. Het wordt in ieder geval een boeiend congres. Naar ik aanneem live op televisie te volgen. Ik zal voor de buis zitten.

Mensen vragen mij wel eens (ook vandaag weer) wat we hier allemaal van vinden. Vaak zit er een ondertoontje in dat we hier wel plezier om zullen hebben. Dat heb ik dus niet. Als ChristenUnie verschillen we politiek inhoudelijk met regelmaat van het CDA (we zijn niet voor niets een zelfstandige christelijke politieke partij), maar we voelen ons wel met hen verbonden. Ik heb ook veel contacten met CDA-ers. Een deel van hen heeft grote zorgen over wat er nu allemaal gebeurd. Voor het geheel van de politiek is het ook niet goed wat er nu allemaal gaande is. Polarisatie lijkt leuk, maar in deze economisch zware tijd hebben we nu juist een stabiel kabinet nodig. Dat doel lijkt verder weg dan ooit.

Het demissionaire kabinet gaat overigens wel gestaag door. Deze week zijn de begrotingen voor 2011 op Prinsjesdag weer netjes afgeleverd. Dat had ik eerlijk gezegd een paar maanden geleden niet verwacht. De begroting ziet er goed uit. De crisisaanpak begint effect te krijgen. Nederland kent een relatief lage werkloosheid en het begrotingstekort is ook een stuk lager dan verwacht werd. Met gerichte ingrepen wordt er nu ook een begin gemaakt met het herstel van de overheidsfinancien. Ook dat is nodig. Van de ChristenUnie vraagt dit alles veel. Met name André Rouvoet heeft het nog steeds erg zwaar. Nu combineert hij zijn ministerschappen (JenG, OCW) en vice-premierschap met het voorzitterschap van de Tweede Kamerfractie. Dat laatste vooral op papier. Ik neem in bijna alles de honneurs nog waar. Maar het is wel erg schakelen voor hem. Laat dit voor hem en ook de fractie maar niet langer duren dan strikt noodzakelijk is. Duidelijk wordt wel dat wij tot het laatst toe onze verantwoordelijkheid nemen. Zo mag dat ook van een partij als de ChristenUnie verwacht worden.

Deze week nog druk geweest met een aantal zaken. Uiteraard met de begroting. Ik heb namens de fractie commentaar gegeven op de gepresenteerde stukken. Dat kon Rouvoet natuurlijk niet doen. Ook deelgenomen aan een hoorzitting en een overleg over de aanscherping van slaag/zakregeling voortgezet onderwijs. De komende jaren gaan de eisen sterk omhoog (over gehele CSE nu ook een voldoende halen en straks maximaal één vijf voor kernvakken ne/en/wi). Nu ben ik niet tegen de aanscherping. Wel heb ik al twee jaar geleden gewaarschuwd voor de gevolgen van deze aanscherping voor leerlingen met dyslexie en dyscalculie. Helaas bleek de staatssecretaris daar niet veel mee gedaan te hebben. Uit de hoorzitting bleek dat de deskundigen uit het onderwijs om die reden een jaar extra wilde hebben voor de invoering van de eisen voor de kernvakken. Ik heb dat uiteindelijk ook voorgesteld. Helaas haakte uiteindelijk bijna alle andere fracties om verschillende redenen af (GL en D66 waren niet bij het overleg). Heel jammer. Niet voor mij persoonlijk, maar wel voor deze kwetsbare groep leerlingen. Ik heb gedaan wat ik kon, maar stond uiteindelijk wel met lege handen. Ook even wennen.

Deze week ook een gesprek gehad met Carl Breeveld, lid van de Nationale Assemblee van Suriname. Ik heb hem vorig jaar nog ontmoet in Suriname. Toen was hij nog niet verkozen, nu inmiddels wel. Fijn om hem te spreken en te helpen in zijn zoektocht naar een verantwoordelijke invulling van zijn taak. Vrijdag ben ik nog naar Capelle aan den IJssel gegaan. daar heb ik met ChristenUnie-bestuurders gesproken over de plannen voor infrastructuur (zgn MIRT). Vooraf ook nog gesproken met de CU-wethouder in Capelle aan den IJssel, Jouke van Winden. Ik ben zelf in deze plaats opgegroeid. Dat gaf een extra dimensie aan dit bezoek. Zaterdagmorgen nog naar Hilversum voor Tros kamerbreed. En ook bezig met voorbereidingen voor Algemene Financiele Beschouwingen van volgende week dinsdag en woensdag. Al met al nog steeds veel te doen. Dat is misschien maar goed ook. Beter in ieder geval dan maar een beetje te zitten wachten op iets wat misschien ooit komen gaat. Niets voor mij.

Donderdag afscheid genomen van een groot aantal mensen. Onder andere van mijn voorlichter Sjirk Kuijper. In de afgelopen jaren heb ik met heel plezier met hem samen gewerkt. Ik zal deze markante en gedreven persoonlijkheid erg missen. Het afscheid was goed. Sjirk wordt voorlichter bij een waterschap. Naast Sjirk namen ook Jolande Uringa (ook voorlichter, vertrokken naar provincie Utrecht) en Josine Wiskerke (beleidsmedewerker BuZa en VWS, straks adjunct-griffier BuZa) afscheid. We hebben ook alvast afscheid genomen van de drie persoonlijke assistenten van onze bewindspersonen. De mannen (Reinier, Pieter en Frans) hebben alledrie een hele mooie andere werkplek gevonden. Het is hen van harte gegund.

Zo, dit was weer mijn 1e weblog na de zomervakantie. Reacties zijn welkom via a.slob@tweedekamer.nl Wilt u me ook doordeweeks volgen? Dat kan via twitter: www.twitter.com/arieslob

Labels
Arie Slob

« Terug

Reacties op 'Daar ben ik (eindelijk) weer.'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.