Is het 'stage'? Is het werk? Het is in ieder geval een prachtige vakantie waarin ik meedraai. De groep gasten is divers. Mannen en vrouwen, variërende leeftijden (van 40-65) en variërende 'beperkingen'. Maar wat is een 'beperking', vraag ik me aan het begin van deze vakantieweek af? Ik voel me eerder wat 'beperkt'. Leef ik wel uitbundig genoeg? Geniet ik wel voldoende van kleine dingen?

Ondertussen is het mooi om als vrijwilliger de beperkingen van anderen wat te compenseren in de vorm van begeleiding. En de gasten 'begeleiden' mij en nemen me op sleeptouw. Ik leer te kijken met andere ogen. Ik leer te luisteren met andere oren.

Genieten op een terrasje, wandelen door mooi Twente en de gezamenlijke maaltijden in het vakantiehuis. En over elke gast valt wel wat leuks te vertellen, of iets moois aan talenten. We zingen onder begeleiding van het keyboard van de een. De ander fluit fantastisch op de vingers mee. Het kampdagboek wordt mooi geïllustreerd door ons tekentalent. Wat is er mis met Down?

Waarom wordt er op Down gescreend met 20 weken zwangerschap?

Zondagmorgen zijn we met elkaar naar de kerk gegaan. De dominee preekte over de rijke man en de arme Lazarus. Het probleem van de rijke man was niet dat hij rijk was, maar dat hij de 'beperkte' Lazarus niet zag staan. Een aardige doordenker voor deze week en voor het nieuwe politieke jaar dat in september weer van start gaat.

(blog op www.trouw.nl)