Het zijn we zware weken. De meeste dagen vroeg beginnen en tegen middennacht weer thuiskomen. Ook een nacht in Leeuwarden geslapen. Dat voel je op een bepaald moment in je hele lijf. Mijn inspanningen - hoe groot ze ook zijn - vallen uiteindelijk in het niets bij de activiteiten van onze lijsttrekker André Rouvoet. Wat wordt er veel van hem gevraagd. Eigenlijk verbaasde het me niet eens dat hij eind van deze week er even tussenuit moest. Een opgelopen griep sloeg ook op zijn stem. En die is zo belangrijk in een campagne. André heeft vrijdag en zaterdag even rust genomen. Dat zal morgen op dé rustdag van de week opnieuw gebeuren. Zoals het er nu naar uitziet zal hij maandag en dinsdag de campagne weer kunnen oppakken.

Het zal spannend worden a.s. woensdag. Overal krijg ik de vraag wat ik denk van de uitslag. Ik weet het echt niet, is dan mijn antwoord. Je ziet het aan de peilingen. Dat schiet alle kanten uit. De ChristenUnie heeft de afgelopen weken steeds op winst gestaan. Ik heb afgeleerd om daar teveel van te verwachten. Ook in 2006 zaten veel opiniepeilers er naast. Wel maken de peilingen duidelijk dat er winst voor de ChristenUnie te boeken valt. Tijdens mijn campagnedagen kom ik ook veel nieuwe CU-kiezers tegen. Maar ook hier geldt: stemmen doe je uiteindelijk 9/6 in het stemhokje. Tijdens mijn spreekbeurten eindig ik meestal met te zeggen dat we het uiteindelijk over moeten en mogen geven. We mogen en moeten hard werken, maar uiteindelijk is het niet van onze inspanningen afhankelijk. Mooi dat we maandagavond om die reden ook een afsluitende bidstond houden. Ook dat is ChristenUnie.

Degene die meer details van mijn werkbezoeken wil hebben, verwijs ik naar de tweets op mijn website terug te vinden zijn. Ze geven een aardig inkijkje in de week die achter mij ligt. Tot volgende week. Ik ben benieuwd wat ik dan te melden heb.