Hoe gaat u de militairen in Uruzgan uitleggen dat zij de hoofdrol speelden in de kabinetscrisis?

„Ik zeg ze dat hun inzet door alle drie de partijen in het kabinet zeer wordt gewaardeerd. En dat deze politieke crisis niets te maken heeft met de militaire prestatie daar. Het ging in Den Haag om een puur partijpolitieke zaak. De politiek heeft zichzelf in opspraak gebracht, niet de lopende Uruzganmissie is in opspraak gekomen. Elke militair kan met opgeheven hoofd zijn werk blijven doen, totdat de missie eind dit jaar stopt.”

Niet voor het eerst gingen de zeeën hoog over het uitzenden van militairen. Wordt het moeilijker daarover op een zakelijke manier te discussiëren?

„Er dreigt een contrast te komen tussen de robuuste manier waarop Nederland de afgelopen vijftien jaar betrokken was bij internationale vredesmissies en de manier waarop er nu naar Afghanistan wordt gekeken. De manier waarop Nederland internationale betrokkenheid toont, is in één jaar tijd enorm teruggevallen. Onze bereidheid tot vanouds stevige inzet in de wereld is nu zo goed als verdampt. Blijkbaar kunnen steeds minder politici nog begrip tonen voor onze bondgenootschappelijke verplichtingen, binnen de Navo.”

Wat betekent dat voor Nederland?

„De bitterheid bij de Navo is groot. Nederland heeft door deze crisis onnodig reputatie verloren op het internationale toneel. Dit is een volkomen overbodige zelfbeschading.”

Heeft u de afgelopen weken overwogen af te treden als minister omdat u deze politieke ruzie met de PvdA misschien niet meer aan uw uitgezonden militairen kon uitleggen?

„Nee, ik heb niet overwogen af te treden. Ik ben persoonlijk verantwoordelijk voor 1800 militairen in Uruzgan. Dan wilde ik niet aftreden om een binnenlands-politieke kwestie.”

Tegen het einde van het kabinetsberaad accepteerden u en minister Verhagen het PvdA-dictaat. Het Navo-verzoek voor een verlengde Uruzganmissie zou worden afgewezen en u en Verhagen waren bereid een missie elders in Afghanistan voor te bereiden. Maar het kabinet moest aan de deur blijkbaar eendracht uitstralen. Waarom waren de CDA- en CU-ministers niet bereid te vertellen dat het Navo-verzoek zou worden afgewezen?

„Dát kon de PvdA toch niet van ons verlangen. Wij wilden geloofwaardig blijven. We stonden achter een Navo-verzoek, dat we moesten afwijzen. Daarom wilden wij zeggen dat alle opties formeel nog open waren. Op dat moment ging het in het kabinet niet meer om de zaak, maar om het onderlinge vertrouwen.”

(Trouw, Teun Lagas, 22 februari 2010)