Rouvoet betoogde dat het kabinet weliswaar moet kijken naar langetermijnmaatregelen - het Wetenschappelijk Instituut sprak bijvoorbeeld bij monde van Simone Kennedy (redactielid van de bundel) over een verhoging van de AOW-leeftijd en een beperking van de hypotheekrenteaftrek voor duurdere huizen - maar niet mag vergeten dat er acute problemen zijn die zo snel mogelijk aangepakt moeten worden.

Rook
,,De hoofdopgave waarvoor het kabinet momenteel staat, is om weer rook in de schoorsteen te krijgen. Ondernemingen gaan vandáág failliet, werknemers verliezen mórgen hun baan, orderportefeuilles raken déze week leeg'', aldus Rouvoet.

Tegelijkertijd moet het kabinet de overheidsfinanciën op de langere termijn veiligstellen, aldus de ChristenUnie-leider. ,,Stimuleren van de economie kost geld, misschien veel geld. En die last zomaar doorschuiven naar de toekomst is geen optie.''

Hypotheekrente-aftrek
"Het Wetenschappelijk Instituut van de ChristenUnie vindt dat het taboe rond de hypotheekrente-aftrek moet worden opengebroken. Bij de presentatie van het boek zei Kennedy dat de overheid beter kan bezuinigen op de 'villasubsidie' dan op de 'aanrechtsubsidie', omdat van de hypotheekrenteaftrek vooral de vermogende Nederlanders profiteren. Dit zou niet tijdens de kredietcrisis moeten worden aangepakt, maar het is de moeite waard om te onderzoeken of de huizenmarkt nu al gestimuleerd kan worden door afspraken te maken over vermindering van de hypotheekrenteaftrek bij de duurdere huizen na de kredietcrisis (De integrale inleiding van Simone Kennedy kunt u hieronder downloaden)."

De integrale speech van André Rouvoet bij de presentatie van 'Samen de schouders eronder':

Geachte aanwezigen, geachte medewerkers van het Wetenschappelijk Instituut, beste Simone

Allereerst mijn dank en waardering voor deze publicatie. ‘Samen de schouders eronder' is een omvattend boek geworden, met een breed scala aan sociaal-economische onderwerpen. De verschillende auteurs hebben er heel wat uren en denkkracht in gestoken, en dat verdient een compliment.

Als politiek leider van de ChristenUnie ben ik blij dat wij als partij beschikken over een eigen Wetenschappelijk Instituut dat het gedachtengoed van onze partij vanuit een eigen kritische positie volgt en verdiept, en ook durft te vernieuwen. Daarmee helpt het Wetenschappelijke Instituut de ChristenUnie verder als partij die zich niet beperkt tot het vertolken van vastliggende standpunten, maar steeds opnieuw oriënteert op de maatschappelijke en politieke vraagstukken van de toekomst.
Ik beschouw deze studie als teken van de vitaliteit van de ChristenUnie. We zijn een partij die verder kijkt dan 2011! Zoals ik eerder aangaf op ons partijcongres: ook na 2011 blijft er behoefte aan een christelijk sociale visie voor Nederland.
Het boek lijkt mij dan ook een belangrijk advies aan de komende programmacommissie bij het schrijven van een nieuw verkiezingsprogramma voor een komende kabinetsperiode.

Het ontgaat natuurlijk niemand dat een aantal thema's van deze publicatie bijzonder actueel is. De vraagstukken rond arbeidsparticipatie, vergrijzing en sociale zekerheid staan immers volop in de schijnwerpers deze weken.
Ik wil daar graag iets over zeggen. Het misverstand is deze dagen dat het kabinet zich vooral druk maakt over AOW-leeftijd, hypotheekrenteaftrek, en andere gevoelige kwesties die vooral betrekking hebben op de lange termijn.
En zeker, ik ga ervan uit dat er ingrijpende maatregelen op de tafel van de Treveszaal zullen komen te liggen. Net zo goed als ik weet dat sommige maatregelen ook weer heel snel van tafel zullen verdwijnen.
Maar laat ik als vice-premier één ding vooropstellen: de hoofdopgave waarvoor het kabinet momenteel staat is om weer rook in de schoorsteen te krijgen. Ondernemingen gaan vandáág failliet, werknemers verliezen mórgen hun baan, orderportefeuilles raken déze week leeg, pensioenfondsen verkeren dít jaar in problemen, kortom de economie verkeert NU in zwaar weer. Dat zijn acute problemen. Díe houden ons zeker bezig, dat is onze eerste prioriteit. Ja, we zullen als kabinet moeten komen met een omvattende aanpak daarvoor, zeg ik tegen de sociale partners. Als we praten over onorthodoxe maatregelen praten we ook over investeringen zoals bijvoorbeeld het naar voren halen van projecten. Maar maatregelen moeten wel werken: over de mogelijkheden daartoe en over nut en noodzaak zal het de komende weken dus ook moeten gaan.
En: alleen voor niets gaat de zon op. Dat geldt ook in de polder.

Dat we ons ook moeten buigen over maatregelen om de overheidsfinanciën veilig te stellen voor de langere termijn, spreekt vanzelf. Stimuleren van de economie kost geld, misschien veel geld. En die last zomaar doorschuiven naar de toekomst is geen optie. Als we kiezen voor investeren en stimuleren en tegen die achtergrond de financiële afspraken nog eens langslopen, dan is het ook vanuit deze verantwoordelijkheid. Dat bedoelen we ook met: we moeten sterker uit de crisis komen.

Voor de keuzes die we moeten maken met het oog op de houdbaarheid op de lange termijn hebben de aanbevelingen uit de WI-publicatie betekenis.
Ik voel uw nieuwsgierigheid stijgen: welke betekenis dan?

Omdat wij als kabinet in deze fase allerlei ideeën noch omarmen noch afwijzen, beschouw ik deze voorstellen vooral als een waardevol advies aan de partij en partijgenoten in kabinet en Kamer, waar het debat de komende tijd zal worden gevoerd.

Ik beperk mij daarom tot drie opmerkingen.
1. Het Wetenschappelijk Instituut trekt een herkenbare ChristenUnie-lijn door ten aanzien van de keuzevrijheid van ouders om voor hun kinderen te zorgen door vast te houden aan de overdraagbare algemene heffingskorting voor ouders met jonge kinderen.
2. Ik heb weinig aandrang om iets te zeggen over het ontslagrecht, maar het mag duidelijk zijn dat de lijn om werkgevers te stimuleren om personeel van werk naar werk te helpen komen eveneens een herkenbare is.
3. Dat het WI de verhoging van de AOW-leeftijd niet uitsluit, is een nieuw geluid in de kring van de ChristenUnie.
Het WI wil dat in het bijzonder vanuit de gedachte dat de druk op jonge ouders om te werken moet verminderen. Opa's en oma's werken wat langer door, zodat hun kleinkinderen een goede start kunnen krijgen in het gezin. Oftewel: ‘solidariteit tussen de generaties'. Dat lijkt me een interessante invalshoek, die overigens ook mooi wordt geïllustreerd door de foto op de omslag!
Al met al is dit een gedachtengang waarvan ik niet kan uitsluiten dat hij over tafel zal gaan tijdens het kabinetsberaad van de komende weken.

Tot slot: ik vind het inspirerend om te lezen hoe door alle hoofdstukken heen lijnen worden getrokken vanuit bijbelse noties over gerechtigheid naar de maatschappelijke werkelijkheid van vandaag. Zo staat boven het hoofdstuk over sociale zekerheid een passage uit psalm 82: "Doe recht aan weerlozen en wezen. Kom op voor verdrukten en zwakken. Bevrijd wie weerloos zijn en arm".
Deze publicatie is daardoor allesbehalve een standaardbeschouwing over economie geworden. Je voelt door alles heen de hartslag van een christelijke-sociale bewogenheid. Ook daarom wens ik deze publicatie een warme ontvangst toe binnen de ChristenUnie en daarbuiten.

Gekoppelde documenten

	Titel	Bestandsgrootte	MIME-type
	20090211_WI_samenschouderseronder_simone_kennedy	38,0 kB	application/pdf