Ik had me niet voorgenomen deze week in mijn weblog te schrijven, maar de aanslag in Londen geeft daar nu wel aanleiding toe. Verschrikkelijk wat daar in de afgelopen week gebeurd is. Ik had al vroeg op teletekst gezien dat er iets bij de metro’s gebeurd was. Toen leek het nog op een stroomstoring o.i.d. Het bleek echter veel erger te zijn. Inmiddels is het dodental tot ca. 50 personen opgelopen. Niet uitgesloten mag worden dat dit aantal nog hoger zal worden. Ik ben onder de indruk van de wijze waarop zowel de bestuurders als de bewoners van Londen op de aanslagen hebben gereageerd. Tony Blair liet zich ook direct van zijn sterke kant zien. Dat is wel een kwaliteit. Terecht is ook in ons land weer discussie ontstaan over de vraag of Nederland wel klaar is voor dergelijke aanslagen. Het blijft een wat vreemde vraag. Allereerst willen we helemaal niet dat dergelijke aanslagen in ons land gepleegd worden en de vraag is ook of we ons ooit afdoende op een dergelijke calamiteit kunnen voorbereiden? Hoe het ook zei: de strijd tegen het terrorisme staat na deze week weer bovenaan de politieke agenda. We kunnen ons geen enkele verslapping permitteren. Ik hoop wel dat we kunnen voorkomen dat met deze 'strijd' partijpolitiek bedreven zal worden. De wijze waarop van Aartsen (VVD) direct weer kritiek op de regering gaf (er moest in Europa beter worden samengewerkt) en Geert Wilders zijn eerste reactie op de aanslagen (onbegrijpelijk dat Nederland geen extra maatregelen neemt/onmenselijk naïviteit enz.), doen echter het ergste vrezen. Ik sluit niet uit dat laatstgenoemde de Kamer volgende week van reces zal terugroepen.

 

Deze week ook de G8-topontmoeting. Door de aanslagen in Londen is de aandacht voor de top wat naar de achtergrond verdrongen. En dat nadat Live8 zoveel aandacht voor de ontmoeting had gevraagd. De uitkomsten van de top zijn wisselend. Voor Afrika gaat er wat veranderen (er komt meer financiële steun dan er ooit is gegeven), maar het milieu blijft een ondergeschoven onderwerp. Met name de opstelling van Amerika is daarbij bepalend. Illustratief voor de beperkte aandacht van de VS voor het milieu is misschien wel het geven dat Bush nauwelijks fietsen kan!

 

Ik heb zelf deze week een aardige mix gevonden in wat bijkomen (het mag allemaal een tandje lager), een begin maken met het verven van mijn huis (helaas regende het nog teveel) en ook nog wat werken. Wat het laatste betreft: ik heb onder meer een artikel geschreven over het afschaffen van het lesgeld en me ook beziggehouden met de situatie rond de visserij in Nederland. In het bijzonder de hoge oliegasprijzen van dit moment zorgen voor grote problemen bij onze vissers. Ik heb over deze situatie schriftelijke vragen gesteld aan minister Veerman. Tot nu toe wil hij aan deze situatie niets doen. Ik hoop dat de zaak niet verder zal escaleren. Er is al door vissers gedreigd met het blokkeren van de Nieuwe Waterweg. Nu moeten bestuurders nooit buigen voor dreigementen, maar het geeft wel aan dat zaak zeer nijpend is. Minister Pechtold liet deze week weten dat hij tevreden op vakantie kan gaan. Hij had zijn bestuurlijke vernieuwingsagenda door de ministerraad gekregen. Het is een bescheiden agenda geworden. Ik krijg er geen warm gevoel bij. De voorkeursdrempel wordt verder verlaagd. Straks zijn er nog maar ca. 7.500 voorkeurstemmen nodig om een plaatsje in de Kamer te krijgen. Ik had er in 2003 ca. 10.000 en zou dus in de prijzen vallen. Voor de wat kleinere fracties blijft dit toch een lastig verhaal. Kandidatenlijsten worden zorgvuldig samengesteld en al te lage voorkeurdrempels zorgen alleen maar voor interne concurrentie. Dat komt de kwaliteit van de campagne niet ten goede, ben ik bang. Het referendum is een vrije kwestie geworden, zo heb ik begrepen. Pechtold gaat alle voors en tegens nog eens op een rijtje zetten. Geweldig, dat hebben staatscommissies al voor hem gedaan (bv commissie Biesheuvel). Even de kopieermachine gebruiken en hij is klaar. Het kabinet (lees: het CDA) heeft nu wel de situatie gecreëerd dat VVD en D66 zich kunnen aansluiten bij het initiatief van GL en PvdA. Dat had ik niet verwacht en vind ik niet zo slim. Maar goed, mijn mening hebben ze niet gevraagd.

 

Deze week was er ook de nodige publiciteit over een initiatief van de Zwolse kamerleden (Verdaas, van Hijum en mijn persoon) om onder voorwaarden ook huursubsidie te verstrekken aan drijvende objecten (woonboten). Dat is nu niet mogelijk. In Zwolle leidde dat problemen bij het werken aan studentenhuisvesting. We hebben er destijds met elkaar vragen gesteld en vonden de antwoorden niet bevredigend. Daarom zijn we doorgegaan. Ik vind het leuk dat dit op deze manier mogelijk is. We behoren tot verschillende partijen (PvdA, CDA en ChristenUnie), verschillen af en toe sterk met elkaar van mening, maar proberen altijd constructief de inhoud centraal te stellen. Dan kun je met elkaar ook ver komen. Daar kunnen de partijen in de Zwolse gemeenteraad nog een voorbeeld aannemen, al zeg ik het zelf. Ik heb deze week wat discussies gevolgd en me zeer verbaasd over de sterk gepolariseerde omgang tussen de fracties in de gemeenteraad.

 

Deze week ook weer wat contact gehad met ‘oude’ vrienden. Mijn jeugdvriend Renze heb ik na jaren weer ontmoet op de begrafenis van zijn moeder. Ik kwam er vroeger altijd over de vloer en was blij dat ik daar bij kon zijn. Mijn studievriend Hugo is bij mij thuis langsgekomen. Dat was ook heel wat jaren geleden. Het valt niet mee om altijd al je vrienden bij te houden. Fijn dat er in het reces weer wat ruimte voor is. Vanaf vrijdag neem ik thuis overigens volledig de honneurs waar. Mijn echtgenote is naar Engeland als begeleidster van gehandicapten die van een vakantieweek mogen genieten. Nu kan ik eens ervaren wat zij al zo vaak met mij meemaakt. De eerste dagen ben ik ongeschonden doorgekomen. Nu de rest nog.