“Het is duidelijk geworden dat de coalitie nu stevig in het zadel zit. De bereidheid om samen er iets van te maken is groot. Dat is wel gebleken. Er is iedereen iets aangelegen om de coalitie te laten voortbestaan en deze kabinetsperiode vol daadkracht voort te zetten. Dat biedt perspectief”. Dit zijn niet mijn woorden, maar het is een citaat uit de laatst verschenen nieuwsbrief van mijn gewaardeerde collega Jan-Jacob van Dijk (CDA), die ik deze week min of meer toevallig onder ogen kreeg. Hij schreef deze woorden in april aan zijn achterban. Zou hij op dit moment nog steeds zoveel perspectief zien voor de coalitie? Ik kan het me eigenlijk niet voorstellen. Het draagvlak voor het kabinet slinkt met de dag. In het bijzonder bij de VVD is er wat aan de hand. Uit een onderzoek van Nova bleek dat ca. 70% van de VVD-ers weinig of geen vertrouwen in het kabinet heeft. Klets. Minister Hoogervorst moest direct een reactie geven en dat koste hem zichtbaar moeite. De VVD ligt (terecht) ook op ramkoers bij de voorstellen van minister de Geus m.b.t. de WAO. Dat wist hij allang, maar schijnbaar is het hem niet gelukt binnen de coalitie tot een bevredigende oplossing voor de kritiek op zijn voorstellen te komen. Volgende week zal er in de Tweede Kamer verder worden gesproken over de WAO. Ik ben geen profeet, maar dat hoef je ook niet te zijn om te voorspellen dat minister de Geus een loodzware en haast onmogelijke opdracht heeft. Hier komt hij en zijn voorstellen niet ongeschonden uit. Een dergelijke situatie heeft repercussies voor de coalitie. Dat kan niet anders. De kleinste coalitiepartner (D66) heeft overigens voorgesteld wat aan lastenverlichting te gaan doen om het vertrouwen van de bevolking terug te winnen. Dat is makkelijk scoren. Nu vind ik ook dat daar iets aan gedaan moet worden, maar D66 weet dat ze op deze manier echt niet de andere coalitiepartners mee zal krijgen. Waarom hebben ze dit bij het Paasakkoord niet meegenomen, vraag ik me af.

 

Deze week veel aandacht voor de gewraakte RVU-uitzending ‘God bestaat niet’. We wisten al een paar weken dat dit eraan zat te komen. Onbegrijpelijk dat de RVU met programma-maker Muntz in zee is gegaan. Dat is vragen om moeilijkheden. Hoewel ik hoop en bid dat men tot andere conclusies zal komen, heb ik geen moeite met een programma waarin men het bestaan van God wil ontkennen. Daar moet ruimte voor zijn. Maar in plaats dat deze uitzendingen daar een debat over losmaakt, zorgen de zogenaamde absurdistische filmpjes van Muntz ervoor dat er alleen maar vervreemding en verwijdering ontstaat bij al diegene die in God geloven en Hem liefhebben. Als je bijvoorbeeld (er zijn er helaas meer te noemen) de Zoon van God als hondje aan een lijn uitbeeld of een blote negerin aan het kruis hangt, dan ben je ook niet uit op een dialoog. Ik kan niet anders dan dit blasfemisch te noemen. Dit doet ontzettend veel pijn. Niet om mijzelf of al die andere gelovigen, maar om de God die we liefhebben. Ook moslims en hun geloof worden overigens belachelijk gemaakt door Muntz.  Waarom moet dit? Ik weet het echt niet. We hebben er eerst voor gekozen via de binnenlijn (zowel schriftelijk als mondeling) met de RVU contact te hebben. Dat leverde helaas niets op. Nadat de kerken naar buiten waren gekomen, heb ik namens de ChristenUnie ook publiek aangeven grote moeite te hebben met deze uitzendingen. Samen met collega van der Vlies hebben we ook schriftelijke vragen gesteld aan staatssecretaris van der Laan, minister-president Balkenende en minister Donner. Het is ons overigens niet gelukt om het CDA mee te krijgen met onze activiteiten in de richting van de RVU. Minister-president Balkenende nam zaterdag in een televisie-uitzending (EO-Jongerendag) wel de kwalificatie ‘walgelijk’ in de mond. Ik hoop dat ik dit straks ook in de beantwoording van de Kamervragen zal terugkomen en dan uiteraard met de daarbij behorende actie. Ik heb veel reacties gekregen in de afgelopen week. Ondersteunende reacties maar ook keiharde mails die mij in verschillende bewoordingen van onverdraagzaamheid beschuldigde. Ik trek het me aan dat het soms moeilijk is om over te dragen aan anderen dat het daar helemaal niet omgaat. We hebben echter de schijn tegen.

 

Er was deze week in de Tweede Kamer weer genoeg te doen. Dinsdag heb ik deelgenomen aan het debat over de IJzeren Rijn. Door de uitspraak van de Arbitragecommissie is Nederland in een lastige (en kostbare) situatie terechtgekomen. Minister Peijs wil nu voor de Sint-Juttemus-tactiek gaan kiezen. Daar zal België echt geen genoegen meenemen. Dinsdag ook nog een overleg met minister Remkes over de zogenaamde veiligheidsregio’s. Een overleg waar de Kamer (aanwezig waren CDA,VVD, PvdA en ChristenUnie) de minister unaniem duidelijk maakte dat we in de nieuwe veiligheidsregio’s geen ‘superburgemeester’ willen hebben (Remkes wil de burgemeester van de grootste plaats doorzettingsmacht geven naar zijn andere collega’s bij meningsverschillen) en ook dat verplichte detachering van de brandweertop naar de regio niet in alle situaties nodig is. De minister sloot zich aan bij mijn formulering dat er ruimte moet zijn voor ‘gemotiveerde afwijking’. Daar zullen in het bijzonder de kleine brandweerkorpsen erg blij mee zijn.

 

Dinsdagavond ben ik nog te gast geweest bij het TROS-programma Online. We spreken over de nieuwe techniek RFID. Onze fractie heeft daarover een notitie geschreven die verrassend goed aansluit bij een rapport van ECP NL (zie www.ecp.nl) dat deze week is uitgekomen. Ik ben woensdagmiddag ook te gast bij de presentatie van het rapport in Nieuwspoort. Leuk om als kleine fractie bij een dergelijk onderwerp op de eerste rij te zitten. Het is belangrijk om voortdurend na te blijven denken over technologische ontwikkelingen en de gevolgen die dat heeft voor de samenleving. Met RFID zal er veel gaan veranderen en dat kan grote gevolgen hebben voor de privacy van burgers. Als ChristenUnie zitten we er bovenop. De TROS heeft mij overigens zeer riant met een taxi van den Haag naar Hilversum en van Hilversum naar Zwolle vervoerd. De (wachtende) taxichauffeur had een deel van de uitzending op zijn mobiel opgenomen en liet het me op weg naar huis horen.

 

Donderdag weer een heavy vergaderdag. Twee zware onderwerpen. Eerst een overleg met minister Peijs over de aanbesteding van het openbaar vervoer in de vier grote steden. Dat onderwerp loopt allang. Ik pleit ervoor om in 2012 zowel bus als rail aan te besteden. De minister wil nog meer ruimte in de tijd geven (rail zelfs tot 2017). Er is nu wel lang genoeg gewacht. We spreken hier over twee weken weer verder over, maar mijn optie is niet geheel kansloos. Snel door naar een groot overleg met minister van der Hoeven over medezeggenschap in het primair- en voortgezet onderwijs. We discussiëren vooral over het voorstel van de minister om de ontheffingsclausule te schrappen (ik heb daar moeite mee vanwege de gewetensnood van een aantal scholen) en over haar voorstel om tot één klachtencommissie over te gaan (nu heeft iedere denominatie daar eigen ruimte voor). Er komt nog een wetsvoorstel. De discussie zal dus later voortgezet worden.

 

Deze week ook weer debat over het rapport van de TCI. Het lijkt al weer jaren geleden dat ik daar mee bezig ben geweest. Deze week het debat tussen de Kamer en de regering. Vooral veel aandacht voor de Zuiderzeelijn en de optie van VVD en PvdA om alle troeven te zetten op de zogenaamde Hanzelijn Plus Plus. Namens de ChristenUnie heeft Tineke terecht aangegeven dat een dergelijke opstelling in strijd is met de aanbevelingen van de commissie Duivesteijn (zorgvuldige procedure volgen, afweging van verschillende alternatieven). De eerlijkheid gebied me te zeggen dat met deze optie wel de uitvoering van twee moties van mijn hand in beeld komen. Allereerst een motie dat voor meer spoorlijnen de mogelijkheid van het rijden van 200 kilometer per uur onderzocht moet worden (de tweede plus bij de Hanzelijn zoals VVD en PvdA die voorstellen staat voor 200 kilometer). Daarnaast de motie die uitspreekt dat er tussen Hattem en Zwolle een tunnel moet komen. Als er voor een Hanzelijn Plus Plus gekozen wordt zal het aantal vervoersbewegingen en de daarbij behorende geluidsoverlast toenemen en is dit dus een extra argument om niet te kiezen voor een brug. Laten we echter niet vooruitlopen op de uitkomst van de procedure die nu is afgesproken voor de Zuiderzeelijn. Mijn fractie hecht ook sterk aan de afspraken die met het Noorden zijn gemaakt. Ik kan me heel goed voorstellen dat het Noorden zich niet plezierig voelt bij de huidige gang van zaken.

 

Vandaag (zaterdag) hard gewerkt aan een fractienotitie aan een lange termijnvisie over de toekomst van de publieke omroep. Mijn vrouw en jongste dochter zijn naar Amsterdam naar het Anne Frankhuis en mijn oudste drie kinderen zitten in Arnhem bij de EO-Jongerendag. Al werkende aan de fractienotitie volg ik deze manifestatie via de voortreffelijke televisie-uitzending. Uitstekende muziek ('sing Gloria'), goede en indringende toespraken. Goed dat men een aantal niet-christenen heeft uitgenodigd om commentaar te geven. Zo krijg je begrip en respect voor elkaar. Volgende keer Muntz maar eens uitnodigen, zou je haast denken. Daar kan hij nog wat van leren. De uitzending van de EO maakt mij overigens weer duidelijk hoe belangrijk de pluriformiteit van de publieke omroep is. Daar besteden we in de fractienotitie zeker enige aandacht aan. Ik weet overigens bijna zeker dat wij eerder met onze notitie naar buiten zullen komen dan het kabinet met haar langetermijnvisie. Weer een onderwerp waar de coalitie tot nu toe niet uit lijkt te komen. Hoezo, collega van Dijk, deze kabinetsperiode vol daadkracht voortzetten? De tijd begint te dringen.