Maandag 9 februari

De aandacht gaat vandaag – terecht – uit naar het debat over de Terugkeernota en de ‘bijzondere eenmalige regeling’. Tineke heeft zich grondig voorbereid en heeft een prima bijdrage. In de loop van de dag loop ik enkele keren even binnen in de plenaire zaal, waar het debat met minister Verdonk wordt gehouden. Het wordt al gauw duidelijk dat er nauwelijks iets te winnen valt vandaag: de coalitiepartijen houden de rijen angstvallig gesloten en de minister wil van geen wijken weten. Pogingen van Tineke en anderen om een ruimere ‘pardonregeling’ te bewerkstelligen lopen stuk tegen de muur van coalitie-afspraken. De houding van minister Verdonk brengt Tineke aan het eind van het debat tot de verzuchting: “de minister zegt steeds dat zij haar hart heeft laten spreken bij de beoordeling van de schrijnende gevallen; zo langzamerhand zou ik willen dat ze niet haar hart had laten spreken, maar haar gezonde verstand…!”

Van Nico hoor ik dat de ChristenUnie vandaag bij Maurice de Hond (‘Stem van Nederland’) op maar liefst 7 (!) zetels staan. Ik ben ervan overtuigd dat onze opstelling in het asieldebat voor veel mensen een belangrijke reden is om voor onze lijn van ‘bewogen en bevlogen christelijke politiek’ te kiezen.

Zelf zit ik het grootste deel van de dag in een debat over de jeugdzorg. Niet erg spectaculair, veel brieven en stukken, maar weinig nieuws en vooral weinig beweging: lange wachtlijsten, veel bureaucratie, een nieuwe wet die maar niet in werking treedt.

Eind van de middag woon ik een deel van een vergadering bij die wordt georganiseerd door het Landelijk Bureau van de ChristenUnie: met het oog op een overleg over het kansspelbeleid (zeg maar: het gokbeleid) in maart, zijn een tiental organisaties die terzake deskundig zijn uitgenodigd om hun visie te geven. Verheugend is dat het niet alleen organisaties uit ‘onze achterban’ zijn die aan de uitnodiging gehoor hebben gegeven. Hopelijk zal dit uitmonden in een breed gedragen rapportage aan de Kamercommissie voor Justitie!

’s Avonds thuis werk ik aan een artikel voor een bundel; dat had al lang af moeten zijn, maar ik heb te weinig tijd en te weinig rust gevonden om een goed verhaal te schrijven. Nu moet het er gewoon van komen, rust of niet…

Dinsdag 10 februari

De fractievergadering wordt onderbroken voor het maken van nieuwe portretfoto’s van de Kamerleden. Tussen de middag een petitie, dan het vragenuurtje, waarbij ik met veel collega’s Wouter Bos feliciteren met de geboorte van zijn dochter. Daarna een debat met de minister-president over de positie van het Kabinet der Koningin. Ella Kalsbeek (PvdA) voert een verloren strijd om deze ambtelijke ondersteuning van de Koningin volledig in de ambtelijke organisatie van het ministerie van Algemene Zaken te voegen. Ik vind de brief van de M-P helder en afdoende en de VVD vindt het uiteindelijk ook geen zaak om messen over te trekken.

’s Avonds schrijf ik verder aan het artikel, dat nu bijna af is. Verder schrijf ik een motie over de huisartsenzorg, die ik aan de collega’s rondstuur; morgen dien ik ‘m in.

Woensdag 11 februari

M’n organizer staat vandaag barstensvol: een procedurevergadering, 3 algemene overleggen, 1 ‘VAO’ (plenaire behandeling van het verslag van een algemeen overleg, oftewel: een gelegenheid om moties over het onderwerp van dat overleg in te dienen), 2x een forum op een congres over veiligheid, vanavond een spreekbeurt en eigenlijk ook nog een vergadering van het Landelijk Bestuur van de ChristenUnie. Dat kan natuurlijk niet allemaal.

Uiteindelijk geef ik prioriteit aan het congres en daartoe pak ik even na elven de tram vanaf de Kamer naar het Kurhaus. De opkomst valt behoorlijk tegen: zo’n 40 personen, inclusief de organisatie en de sprekers… Na nog net de toespraak van de Amsterdamse hoofdcommissaris Joop van Riessen te hebben meegemaakt, maak ik deel uit van een forum met de collega’s Wim van Fessem (CDA) en Peter van Heemst (PvdA) en wetenschapper Gerben Bruinsma (een oude bekende uit de Commissie-Van Traa) en v. Riessen. Om 13:00 uur moet ik hals-over-kop naar de Kamer terug voor het VAO-huisartsenzorg. Daar dien ik mijn motie over ‘een drempelloze toegang tot de huisarts’ in, die mee-ondertekend is door de collega’s Arib (PvdA), Kant (SP) en Halsema (GL). Siem Buijs (CDA), die zich in het AO net als wij ook tegen een eigen bijdrage of eigen risico voor de huisarts heeft uitgesproken, zegt nu de motie overbodig te vinden… Hij laat me weten mijn motie als ‘een politiek spelletje’ te beschouwen en is daar nogal boos over. Ik ken hem gewoon niet meer terug uit de periode-Els Borst, toen we samen vele moties indienden om onze punten tegenover het kabinet te markeren! Minister Hans Hoogervorst vindt de motie overigens niet overbodig: hij ontraadt hem, omdat hij het er niet mee eens is en ruimte wil hebben om met een voorstel te komen.

Terug naar het Kurhaus. Een medewerkster van de organisatie veronderstelt dat ik door mijn chauffeur heen en weer gebracht ben en is lichtelijk verbaasd als ik zeg dat ik geen auto met chauffer heb en gewoon tramlijn 1 heb genomen. Vrijwel meteen is het tijd voor een 2^e forum, dit keer – behalve met Wim en Peter – met Dato Steenhuis (procureur-generaal), Pier Eringa (van de politie-Flevoland) en rechter Goossens. De bezetting in de zaal is nog dunner geworden… Het congres gaat uit als een nachtkaars en de beloofde borrel na afloop kunnen we ook vergeten.

Nog even naar de Kamer voor wat bureauwerk, dan snel naar huis om een paar happen te eten en de auto op te halen. ’s Avonds spreek ik voor ‘De Christenvrouw’ in Reeuwijk, waar ik na een korte inleiding ‘een fractievergadering beleg’: ik vraag de aanwezigen te reageren op een aantal stellingen (over orgaandonatie, de rollator uit het pakket, asielbeleid, islamitisch fundamentalisme) en dwing hen na te denken over argumenten pro en contra. Een succesformule, die ook vanavond weer tot enthousiaste reacties leidt.

Net op tijd thuis om het debat van vanmiddag bij ‘Den Haag Vandaag’ terug te zien. Mijn opmerking richting Siem Buijs dat ik begrepen heb dat de banden met zijn uitspraken uit het AO zorgvuldig bewaard zijn, wordt keurig uitgezonden en Ferry Mingelen besluit, nadat Buijs opnieuw voor de camera heeft gezegd dat het CDA voor een drempelloze toegang tot de huisarts is, dat ook déze band goed zal worden bewaard… Wie nog begrijpt dat het CDA a.s. dinsdag tegen mijn motie zal stemmen, mag het zeggen!

Donderdag 12 februari

’s Morgens zit ik met een aantal collega’s in een ‘rondetafel-gesprek’ met zo’n 26 gasten, die als vertegenwoordigers van betrokken organisaties of uit persoonlijke deskundigheid zijn uitgenodigd om met ons van gedachten te wisselen over het onderwerp ‘prenatale screening’. Nuttig. De deskundigen spreken, de Kamerleden stellen een enkele vraag. Zelf haak ik aan bij de opmerkingen van een aantal gasten (o.a. Henk Jochemsen van het Lindeboom Instituut en Mirjam den Boer – Neele van de VBOK) over de druk die van prenataal onderzoek op a.s. ouders kan uitgaan als het kind gehandicapt blijkt te zijn en stel ik vragen over ‘het recht om niet te weten’.

Na een snelle lunch doe ik een AO over dierproeven. Er ligt nog een amendement van mij, waarin € 500.000 extra voor onderzoek naar alternatieven voor dierproeven is vrijgemaakt en dat door de minister niet wordt uitgevoerd. Hilarisch punt is dat van de ‘gepensioneerde apen’, waarvoor jaarlijks € 20.000 wordt neergeteld, ongeveer het dubbele van wat een AOW’er krijgt; als enkele collega’s dit absurd noemen, draai ik het om: “dat een AOW’er de helft krijgt van wat een oude aap vangt, dát is absurd!” Ik geloof niet dat minister Hoogervorst te vinden is voor een debat over de hoogte van de AOW…

Een paar uur gelegenheid voor bureauwerk en overleg met de medewerkers. ’s Avonds ontvang ik met de medewerkers Paul Blokhuis en Reinier Koppelaar zo’n 50 gasten van de werkgeversorganisatie ‘Top-GMV’. We spreken over sociaal-economische thema’s en over de fractie-organisatie. Aan het eind van onze presentatie promoot ik de actie ‘Vrienden van de fractie’; het zou fantastisch zijn als een aantal van de aanwezigen ons deze kabinetsperiode ook zou willen steunen. Nog een gezellige borrel, met gelegenheid tot netwerken en informatie uitwisselen. Ik kan met één van de gasten, die uit Gouda komt, meerijden; hij is zo vriendelijk mij in Woerden af te zetten.

Vrijdag 13 februari

Een gepland werkbezoek aan een justitiële jeugdinrichting in Winterswijk is op het laatste moment wegens ziekte daar afgezegd. Dat betekent onverwacht een dag thuis werken. ’s Morgens o.a. een telefoontje van een partijgenoot die in de markt is voor het burgemeesterschap van een mooie gemeente; ik probeer hem te dienen met adviezen. Er komen berichten binnen over onrust in het CDA i.v.m. het congres van morgen: er schijnen nogal wat leden te komen die ontevreden zijn over het asielbeleid. Een pikant detail is dat morgen voor het eerst het ‘one man, one vote’-systeem geldt. Dat zou tot verrassende uitkomsten kunnen leiden!

Het grootste deel van de dag breng ik door met het beantwoorden (en het weggooien…) van e-mails. ’s Avonds kijken we met de oudste kinderen een aardige film. Lekker ontspannend!

Zaterdag 14 februari

Een dag van opruimen, klusjes en boodschappen. ’s Middags met Liesbeth en de twee kleintjes even naar Bodegraven voor inkopen; helaas is de zaak waar we naar op zoek zijn zo ongeveer leegverkocht in verband met opheffing…

Het Journaal meldt ’s avonds dat het CDA-congres uiteindelijk het kabinetsbeleid royaal heeft gesteund; teleurstellend! Schokkend is het bericht dat er opnieuw een beerput van bouwfraude is opengetrokken: nu blijken er ook verboden prijsafspraken te zijn gemaakt voor de bouw van overheidsgebouwen (ziekenhuizen, universiteiten)! Zou de parlementaire enquête o.l.v. Marijke Vos een vervolg moeten krijgen?!