De ChristenUnie vindt prostitutie nog steeds geen ‘normale’ arbeid. Dat wordt bevestigd door juridische analyses van de huidige regelgeving rond het prostitutievraagstuk. Artikel 11 van de Grondwet garandeert de onaantastbaarheid van het menselijk lichaam, maar wordt dit grondrecht buiten werking gesteld door een prostitutieovereenkomst? Anker: ,,Het is toch moeilijk voor te stellen dat regels uit het verbintenissenrecht van toepassing kunnen worden geacht in de prostitutie. Kan een bordeelhouder zijn werknemer, die als prostitué werkzaam is, verplichten om in persoon de bedongen arbeid te verrichten? Kan een klant van de bordeelhouder of van de prostitué, eventueel onder bedreiging van een dwangsom, nakoming van een prostitutieovereenkomst afdwingen?’’ Anker vraagt van de minister nader onderzoek naar de rechtspositie van de prostituees. Het vraagstuk zou ook betrokken kunnen worden bij het lopende onderzoek naar de mogelijkheid om prostituanten (hoerenlopers) die gebruik maken van illegale of verhandelde (gedwongen) prostituees, strafbaar te stellen.

Anker vraagt verder voor gedetineerden de mogelijkheid om zinvolle, betaalde arbeid te verrichten. Dat helpt hen zich voor te bereiden op hun terugkeer in de maatschappij. Wanneer de opbrengsten van de betaalde arbeid bovendien niet geheel gebruikt worden om de kosten van detentie te drukken, maar ook de gevangene deels ten goede komen, dan kunnen gevangenen er zelf aan werken dat ze na afloop weer een ‘schuldenvrije start’ kunnen maken. Anker: ,,Als iemand terugkeert in de maatschappij met een enorme schuldenlast op z’n nek, is het gevaar van recidive immers veel groter!’’