Het eerste amendement eist dat er in de nieuwe wetgeving in het kader van nationale veiligheid een horizonbepaling komt. Met de nieuwe wet wordt het mogelijk gemaakt personen aan te pakken die een ’patroon van gedragingen’ vertonen waardoor er het vermoeden is dat ze een terroristische actie voorbereiden. Samir A. is hier een voorbeeld van. In deze wet kan iemand een persoons- of gebiedsverbod krijgen. Zo’n wet grijpt behoorlijk in want het strafbare feit is immers nog niet gepleegd. Omdat de wet zo ingrijpend is pleit de ChristenUnie ervoor om een horizonbepaling in te voeren. Dat betekent dat de wet afgeschaft wordt, tenzij de Kamer hem voor onbepaalde tijd verlengt. Het amendement werd mede ondertekend door de PvdA en haalde een nipte meerderheid.

Het tweede amendement regelt dat de bijzondere voorwaarden voor de voorwaardelijke invrijheidsstelling van veroordeelden door het Openbaar Ministerie worden gedaan, in plaats van het gevangeniswezen zoals het kabinet voorstelt. Het gaat om een wet waarbij de vervroegde invrijheidsstelling verandert in een voorwaardelijke. Veroordeelden krijgen niet langer ‘gratis’ 1/3 strafaftrek, maar kunnen weer de gevangenis in als ze bepaalde regels overtreden. Een voorbeeld hiervan is het benaderen van slachtoffers.

Het lijkt de ChristenUnie beter wanneer het OM die voorwaarden stelt omdat zij het hele strafproces overziet en weet hoe een veroordeelde zich heeft gedragen tijdens het proces. Ook heeft het OM inzicht in de bijzondere voorwaarden die mogelijk nodig zijn ten opzichte van slachtoffers. Dit amendement werd nagenoeg unaniem aangenomen. Alleen D66 stemde tegen.