News (Dutch)

Als er iets is waarvoor ik ooit de politiek ingegaan ben, dan is het toch wel de strijd tegen gedwongen prostitutie. Het leed dat vaak vrouwen, maar soms ook mannen ondergaan is een vorm van leed die ik zo snel mogelijk uit de wereld wil helpen. Afgelopen week werd ik geconfronteerd met berichten over zogenaamde ruilprostitutie. Het gaat dan vrijwel altijd om mensen die kwetsbaar zijn, maar niet het geld hebben om een bepaalde dienst te kunnen kopen. Bijvoorbeeld het laten nakijken van je auto, of het laten doen van je tuin of cv-ketel.

Geen onderwerp dat momenteel zoveel los maakt als 2G, de laatste weken. Waar tot voor kort nog niemand van had gehoord of associeerde met een wel héél ouderwetse internetverbinding, is de discussie over het toelaten van mensen die óf gevaccineerd zijn (eerste g) óf genezen zijn van een corona-besmetting (tweede g) nu aan de orde van de dag. En waar dat deze week tot een ontknoping leek te komen, gebeurt dat nu niet. Wat is er aan de hand?

Het chanoekafeest, dat viert de Joodse gemeenschap deze dagen. En juist in deze sombere tijden, is dat een feest vol hoop. Van licht, van vreugde. En van een diepe boodschap. Duisternis overwin je niet met duisternis, maar met licht. En wat hoop ik dat dit feest volgend jaar, veel uitgebreider gevierd mag worden, ook in dit huis in goede traditie. Maar misschien heeft de diepe betekenis ons juist ook nu veel te zeggen. 

Voor iedere ambtenaar is kennis van het werk en leven van de mensen voor wie beleid wordt gemaakt cruciaal. Alleen zo maakt de overheid echt werk van de nieuwe bestuurscultuur. Ook bij het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit is praktijkkennis en ervaring onmisbaar om goed uitvoerbaar beleid te maken. Daarom vraag ik dat ministerie om iedere beleidsambtenaar op praktijkstage te laten gaan bij landbouwbedrijven, natuurorganisaties of de NVWA.

Stel dat je gelijk hebt. Over het virus, het vaccin, de maatregelen. En dat alleen jij het bij het rechte eind hebt.

Ik heb vandaag het zekere voor het onzekere genomen. Ik ben met de auto, niet met de trein. Ik heb geen uitgeschreven speech, dus ik kan hem ook niet laten liggen. Het is een verhaal uit mijn hart.

Als ik over deze week nadenk, en dat deed ik gisteravond, dan moet ik zeggen dat ik het een hele bewogen, heftige week vond.

Opnieuw vinden we onszelf terug in de volgende corona-golf. De besmettingscijfers zijn ongekend hoog en de druk op de zorg wordt alleen maar heftiger. Opnieuw zijn daarom maatregelen nodig zodat mensen die naar het ziekenhuis gaan, de zorg kunnen krijgen die ze nodig hebben. Opnieuw betekent het dat we de komende weken te maken hebben met lockdown-achtige maatregelen.

Er is de laatste tijd veel te doen over een kabinetsvoorstel om het instellen van 2G mogelijk te maken: het uitsluitend toelaten tot bepaalde locaties van mensen die gevaccineerd zijn of genezen zijn van een corona-besmetting. Deze week hebben we er als ChristenUnie voor gepleit dat het kabinet voor het coronabeleid op lange termijn werk maakt van ‘1G’, het massaal testen voor toegang van zowel gevaccineerden als niet-gevaccineerden.