Week 1 - Thema: Hoop
Deze week staat het thema Hoop centraal. Deze boodschap is geschreven door Ankie van Tatenhove, voorzitter Landelijk Bestuur ChristenUnie.
De wereld is guur en de tijd is ongenadig. Oorlogen en conflicten gaan maar door en ondanks dat we hard schreeuwen en roepen dat het anders moet, wordt het niet beter. Beloften kunnen niet waargemaakt worden en het vertrouwen in ‘de ander’ loopt weg.
Dit is de wereld waarin we leven. Een wereld waarin we onszelf lijken te moeten redden. Een wereld die wel wat hoop kan gebruiken. En dan niet hoop als een advies om positief te blijven en kansen te zoeken tegen beter weten in. Maar hoop als licht in de duisternis, als een belofte waarop we kunnen terugvallen, als een baken in zee, als een anker in de woeste golven.
Hoop – de Bijbel staat er vol van. Ook als de tijd ongenadig is en alles donker lijkt, of is. Zo komen we in Jesaja 9 een belofte van hoop tegen. Ook dan zijn de tijden zwaar en de toekomst onzeker. Maar Jesaja mag de hoop aanwakkeren: ‘Het volk dat in duisternis ronddoolt ziet een schitterend licht. Zij die in het donker wonen, worden door een helder licht beschenen. U hebt het volk weer groot gemaakt, diepe vreugde gaf u het, blijdschap als de vreugde bij de oogst, zij jubelen als bij het verdelen van de buit. Het juk dat op hen drukte, de stok op hun schouder, de zweep van de drijver, u hebt ze verbrijzeld, zoals Midjan destijds. Iedere laars die dreunen stampte en elke mantel waar bloed aan kleeft, ze worden een prooi van het vuur. Een kind is ons geboren, een zoon is ons gegeven; de heerschappij rust op zijn schouders. Deze namen zal hij dragen: wonderbare raadsman, Goddelijke held, Eeuwige Vader, Vredevorst. Groot is zijn heerschappij, aan de vrede zal geen einde komen.’
Die hoop mag in ons een heilig vuur aanwakkeren. Een heilig vuur om vrede te zoeken en recht te doen. In ons land, in onze gemeenten, op al die plekken waar we wonen en waar we ons in mogen zetten voor de samenleving, voor de schepping, voor de alledaagse problemen en voor de existentiële vraagstukken.
Want wij zijn mensen van de hoop – we weten van Gods belofte en we mogen erop pleiten dat Hij de wereld vasthoudt in zijn handen en dat wij lichtdragers mogen zijn. Er is hoop, ook als we leven in een ongenadige tijd. En ja, het klimaat is guur en de toekomst is onzeker. Maar één ding staat als een paal boven water: God houdt van ons. Mens – waar ben je? vroeg Hij toen Hij Adam zocht die zich van Hem had afgekeerd en had verstopt. Hij zoekt ons nog steeds op. Een kind is ons geboren, een zoon is ons gegeven. De heerschappij rust op zijn schouders. De hoop van Jesaja 9 wordt een levend mens in Lucas 2. God kwam onder ons, God blijft met ons.
Laat dat in ons een vuur aanwakkeren dat nooit meer dooft. Als een lichtend licht dat altijd schijnt.
Waar kan jij de komende week hoop brengen, net als licht in de duisternis?
Volgende week staat de boodschap van Hoop in het teken van het thema: Vrede. Deze boodschap zal worden geschreven door Trineke Palm, directeur van het Wetenschappelijk Instituut van de ChristenUnie.
