Wisseling van de wacht
Bij de wisseling van de wacht waarin de ene bewindsliedenploeg gaat en de andere half januari komt, gaan Arie Slob en Paul Blokhuis afscheid nemen van de landelijke politiek. En dat doen ze na meer dan vier jaar waarin ze in de Haagse vuurlinie hebben gestaan. Vier volle jaren waarin ze zich met hart en ziel hebben ingezet voor hun beleidsterreinen en daarmee voor hun naaste en daarmee voor God.
Ik ben nog altijd blij dat ik Arie en Paul ruim vier jaar geleden gevraagd heb om deze plek in te nemen. Ik ben ze ongelooflijk dankbaar voor hun werk en vooral voor de manier waarop ze dit hebben gedaan. In die vier jaar kwamen we iedere donderdagavond - meestal rond een grote ovalen tafel in het miniserie van Landbouw - bij elkaar in het zogeheten Bewindspersonenoverleg. En daar ervoeren we wat we steeds zijn geweest: een team dat mooie momenten vierde, dat elkaar vasthield in moeilijke tijden en dat altijd bad om Gods zegen.
Leermeester
Arie Slob is mijn politieke leermeester, de man op wiens schouders ik sta als politiek leider van de ChristenUnie. Toen hij in 2015 als Kamerlid afscheid nam, gaf hij mij een eerste druk van de rede van Abraham Kuyper op het Eerste Christelijk-Sociale Congres. Als een tastbare verbondenheid met de rijke traditie waarin we staan en die we allebei hoog willen houden. Binnen twee jaar na zijn afscheid keerde Arie in 2017 alweer terug in de Haagse arena, als minister voor onderwijs en media. Het is een plek waar ooit de christelijk-sociale beweging was begonnen, met de strijd om de vrijheid van onderwijs. Die vrijheid heeft hij verdedigd, ook als die soms stevig onder vuur werd genomen. En met een wet voor modernisering van die vrijheid heeft Arie die zelfs vergroot.
In zijn werk als onderwijsminister heeft hij zich ook steeds laten kennen als een man die zelf uit de schoolklas komt en altijd dichtbij die onderwijspraktijk is blijven staan. Ook de pluriforme omroep - met ook ruimte voor het evangelie - staat er nu sterker voor dan toen Arie arriveerde. Daarin is Arie een waardige politieke nazaat van Abraham Kuyper. We hadden ons geen betere minister voor onderwijs en media kunnen wensen!
Indrukwekkend
Paul Blokhuis was ooit mijn eerste naaste collega, toen ik in 1994 mijn eerste baan kreeg en we een werkkamer vlakbij het Binnenhof deelden. Ik heb toen jarenlang van zijn kennis van zaken én van zijn enorme humor kunnen genieten. Nadat onze wegen scheidden, is Paul een geliefde wethouder in Apeldoorn geworden, zoals hij nu een geliefde staatssecretaris is. Dat heeft te maken met zijn enorme inzet voor goede zorg - lokaal en landelijk - maar nog veel meer met de manier waarop hij dat heeft gedaan. Enorm betrokken, ontspannen, bewogen, met humor, kundig. Om het met de woorden van Jezus te zeggen, ‘een man waarin geen bedrog is’. De grootste indruk heeft Paul gemaakt door de manier waarop hij het intense verdriet van het verlies van Julia draagt en daarover spreekt. Het bijna niet te dragen verdriet is in zijn woorden voelbaar en het geloof dat hem draagt en waarmee hij voorbij Julia’s graf kijkt, maakt op iedereen grote indruk. Ook op de mensen die zeggen zelf niet te geloven. Paul is een mooi mens en een kundig bestuurder.
Hoewel we steeds hebben geweten dat het er van kan komen, voelt zo’n wisseling van de wacht toch altijd plotseling. Arie en Paul zijn nog volop in bedrijf met werk dat je nooit half kunt doen. Paul heeft er in dit jaar ook nog eens - opnieuw - een enorm pakket bijgekregen toen Tamara van Ark ziek uitviel en hij een groot deel van haar taken overnam. Eerder nam hij de verantwoordelijkheid voor de Jeugdzorg al over van Hugo de Jonge. En straks zijn er anderen die met dat werk verder gaan.
Het moment dat die anderen het stokje overnemen, komt altijd met een grote verscheidenheid aan gevoelens: dankbaarheid en weemoed, twijfel en vertrouwen, het gevoel dat je elkaar los moet laten en tegelijkertijd de wetenschap dat we altijd verbonden zullen blijven.
Dankbaarheid
Van al die gevoelens overheerst bij mij de dankbaarheid voor wat ze de afgelopen jaren hebben betekend. Wat de toekomst brengen moge, is niet in onze hand. Wat we met elkaar hebben meegemaakt, weten we wel. Wat Arie en Paul voor ons land hebben gedaan, weten we ook. De dankbaarheid daarvoor wordt breed gedeeld. Arie en Paul zijn geliefde en breed gewaardeerde kopstukken van de ChristenUnie.
Ik zou het mooi vinden als jullie ook je dankbaarheid en warme herinneringen aan Arie en Paul willen delen. Dat kan digitaal en dan zorgen wij ervoor dat zij al jullie mooie woorden allemaal te lezen krijgen.
Klik hier om een bericht achter te laten in het bedankboek voor Arie en Paul.
Dat geldt ook nog voor een ander, heel speciaal iemand: Jonathan van der Geer. Sinds 2007 is hij werkzaam in en rond onze partij en hij heeft daarin steeds een heel bijzondere positie ingenomen. De laatste vier jaar was hij politiek assistent van Carola Schouten, daarvoor voorlichter bij de fractie en ooit is hij begonnen op het partijbureau in Amersfoort. En we kennen in ons team geen creatiever, levenslustiger, betrokkener mens dan Jonathan. Hij was de bedenker van de brede coalitie ‘Waardig Ouder Worden’. Hij heeft me bij de hand genomen toen ik het stokje van Arie overnam en ervoor gezorgd dat ik dat niet heb laten vallen. Hij was als naaste medewerker - zeker ook de laatste vier jaar van Carola - minstens zo vaak een mentor en een pastor als een politiek adviseur.
Jonathan gaat nu als zelfstandige verder en wij koesteren de vriendschap en warmste herinneringen aan dit bijzondere kind van de Vader. Ik zou het fijn vinden als jullie ook hem iets moois en warms toewensen. Ook dat kan digitaal. Klik hier om een bericht achter te laten in het bedankboek voor Jonathan.
Vasthouden
De tocht van onze partij gaat door, onze verantwoordelijkheid voor het bestuur van het land blijft en onze hoop om onze naaste en God te dienen is onverminderd groot. En al nemen Arie, Paul en Jonathan nu afscheid van Den Haag, ze zullen verbonden blijven aan onze missie en aan onze partij. En daarin zullen we elkaar vasthouden.
Het is bijna Kerst, het Christusfeest. En niets - geen virus, geen lockdown, geen vaccinatiediscussie, helemaal niets - kan ons scheiden van de liefde van het Kerstkind. God is de Immanuël, de Heer is met ons. Heel dichtbij, genadevol, vol goedheid en vrede. Hij is onze hoop!
Ik wens jullie allemaal gezegende kerstdagen en alvast een mooi, gezegend 2022!
In verbondenheid,
Gert-Jan Segers
Fractievoorzitter ChristenUnie Tweede Kamerfractie
