Toch maar een andere naam voor de ChristenUnie?
Stel, je bent helemaal geen ChristenUnie-stemmer, misschien ben je ook helemaal niet zo gelovig, en op een kwade dag vul je nietsvermoedend een Stemwijzer of Kieskompas in en dan gebeurt het onverwachte. De site adviseert je ChristenUnie.
Het overkomt de beste, wees gerust. En de deskundigen die ik erover hoor, hebben een steekhoudende verklaring. De ChristenUnie is een sociaal-conservatieve partij, wat zeldzaam is in ons land. Sociaal en conservatief, het beste van twee werelden, in het hart van het politieke landschap.
Wij zijn namelijk voor een warme overheid die een bondgenoot is van iedereen van goede wil en een schild voor minder bedeelden, daklozen, verslaafden, werkzoekenden, tienermoeders. Maar wij zijn ook voor een overheid die haar grenzen kent en de lokale gemeenschappen in hun waarde laat, kerken, buren, verenigingen. De grote problemen laat je niet alleen over aan een alwetende overheid of de kille marktwerking, maar je zoekt medestanders onder betrokken burgers.
Dat is sociaal én conservatief. Wij willen dat kwetsbaar leven beschermd wordt, maar gaan naast mensen staan als dat leven een last wordt. Wij willen een eerlijker verdeling van onze welvaart én willen ruimte voor gezinnen. Wij willen een land dat opkomt voor vluchtelingen én investeert in Defensie en veiligheid. Wij zijn blij met onze tradities en ons Koningshuis, maar luisteren ook als een stereotype beeld van Zwarte Piet medeburgers pijn doet.
Daar, in het midden, zitten veel Nederlanders. Een verademing, zou ik zeggen, in ons gepolariseerde landje. Toch is de ChristenUnie, wat betreft Kamerzetels, niet een van de grootste. En volgens die deskundigen komt dat deels door onze naam. ChristenUnie. Die klinkt alsof alleen christenen op ons mogen stemmen. Plus, we hebben natuurlijk een reputatie op medisch-ethische onderwerpen, waar veel seculiere Nederlanders zich dan weer minder in kunnen vinden.
En dan volgt de conclusie van deze deskundigen. Verander je partijnaam. Poets dat christelijke ervan af. Praat wat minder over die medisch-ethische ongemakkelijkheden. En let maar op, je gaat groeien. Tien, vijftien zetels, dat werk! Doop je partij om tot, zeg, de MensenUnie of de SCB, de Sociaal-Conservatieve Beweging, zoiets. Waarom niet?
Nou, ik zou inderdaad dolgraag tien zetels erbij krijgen. Met ons kleine team is het nu elke dag keihard bikkelen om alle dossiers bij te houden en in het hart van de politieke besluitvorming het verschil te maken. Een grotere fractie, meer collega’s, meer medewerkers, meer leden, meer kiezers, ja, dan zouden we nog veel meer kunnen doen. Dat zou geweldig zijn.
Maar een andere partijnaam, nee. De naam ChristenUnie is éénentwintig jaar later relevanter dan ooit. Wij zijn letterlijk een unie van christenen doordat mensen van alle mogelijke richtingen zich bij ons thuis voelen. Ik kom gergemmers bij ons tegen, koptische christenen, PKN’ers, hervormden, vrijgemaakten, baptisten, katholieken, christelijk-gereformeerden, pinkstermensen, anglicanen, enzovoorts. Zo’n eenheid, over de kerkmuren heen, die hartsverbondenheid, dat vind ik zo bijzonder, dat hoort in onze naam. Dat is wie wij zijn.
Niet dat we De Enige Ware Christelijke Partij zijn, maar we proberen wel onze naam waar te maken. De ChristenUnie is een plek waar christenen van alle mogelijke achtergronden elkaar vinden in een gezamenlijke missie voor ons land. Politiek bedrijven met een open Bijbel. Praktische naastenliefde. Of zoals onze Grondslag het mooi zegt: “Gedreven door Gods liefde en Christus’ koningschap wil de ChristenUnie zich inzetten voor de samenleving en het bestuur van ons land.”
Dat is wat ons drijft, in gemeenteraden, besturen, waterschappen, campagneteams, provinciale staten, Den Haag, tot in het Europese Parlement. Ons geloof is de voornaamste bron van onze motivatie. Als we dat moeten wegpoetsen in ruil voor meer zetels, dan verliezen we ons hart. Je geloof is niet een stel sloffen, lekker warm voor thuis, maar je laat ze binnen liggen als je de deur uitgaat… Geloven is geen privé-zaak. Mijn geloof zit in mijn hart en in mijn hoofd en dat neem ik mee waar ik ook ga. Dat ga ik niet tactisch verbloemen, ik zou het niet eens kunnen. Ook onze medisch-ethische standpunten, over het begin en het einde van het leven, komen voort uit diepgewortelde overtuigingen over zorg voor kwetsbaar leven. Die kun je niet zomaar negeren of verzwijgen.
Nee, we gaan onze naam niet veranderen. Maar we kunnen vast wel ons verhaal nog aantrekkelijker maken voor niet-christenen. Want dat is het beste voor Nederland, daarvan ben ik overtuigd, anders had ik wel bij een andere partij gezeten. Dus ik probeer met plezier iedereen over te halen om bij te dragen aan dat verhaal. Aan een sterkere ChristenUnie. Maar niet ten koste van het hart van de zaak. Wat de verkiezingsuitslag ook wordt, met onze Gideonsbende blijven we gewoon altijd met ziel en zaligheid doen wat we kunnen. Op hoop van zegen.
