Bijdrage coronadebat 4 juni 2020
Het is nog maar een paar maanden geleden dat we hier in deze zaal waren, met een land dat bijna volledig tot stilstand was gekomen. Niet helemaal, want het was tenslotte een slimme lockdown. Ik herinner me nog de spanning die hier voelbaar was. En het was ook spannend, met de dreiging van een zwart scenario voor de ziekenhuizen.
Hoe anders is het vandaag. Er zijn weinig nieuwe ziekenhuisopnames, de terrassen zijn weer open – ook ik heb daar maandag van genoten -, kinderen gaan weer naar school en we kunnen langzamerhand onze dierbaren in verpleeghuizen weer opzoeken. Het sluiten van verpleeghuizen voor bezoekers is misschien wel de meest pijnlijke maatregel die genomen moest worden. Ik kom daar zo nog op terug.
Maar we moeten nu niet verslappen en blijven herhalen wat de maatregelen zijn die mensen zélf kunnen nemen. Afstand houden, thuis blijven bij klachten en testen, testen, testen. Hoe zit het met dat laatste, minister? Veel mensen hebben gebeld, maar niet iedereen wordt doorverwezen naar de teststraat. En er zijn vragen over de capaciteit van laboratoria. Om echt effectief te zijn, zal de uitslag er binnen een dag moeten zijn, waarna direct het contactonderzoek wordt gestart. Wat gaat het kabinet doen om dit mogelijk te maken?
Daarnaast is het belangrijk om stappen te blijven zetten om het virus in te dammen. Het doel moet zijn: zo weinig mogelijk nieuwe besmettingen, en voorkomen dat we overvallen worden door een nieuwe uitbraak. Iedereen weet: je moet het dak repareren als de zon schijnt. Hoe bereiden we ons in deze relatief rustige periode voor op een eventuele nieuwe piek? Denk aan beschermingsmiddelen, maar ook aan rust voor medewerkers in de zorg. Graag een reactie.
Maandagavond was een demonstratie op de Dam van 5000 mensen. De zaak waar zij voor streden – gelijkwaardigheid van alle mensen – is ook onze strijd. Racisme is onacceptabel. Sowieso is het demonstratierecht een groot goed waar wij aan hechten. Maar in Coronatijd zullen we dat wel anders moeten organiseren. Over Amsterdam is al veel gezegd en geschreven. Het kan ook anders, zoals hier in Den Haag. Wat gaat dit kabinet doen om gemeenten hierin te ondersteunen en demonstraties in goede banen te leiden?
Ik ontvang veel schrijnende verhalen over bezoek aan verpleeghuizen. Mensen kunnen hun dierbaren alleen van achter een hek spreken of onder toeziend oog van personeel. Er zijn ook verpleeghuizen die uit angst de deuren nog gesloten houden voor bezoekers. Wie heeft die regels bedacht? VWS niet, de Inspectie niet. Het kan echt anders. En het moet ook anders. We zijn blij dat er vanaf 15 juni meer bezoek mogelijk is, maar dat gaat niet vanzelf goed. De basisveiligheid zoals infectiepreventie moet natuurlijk op orde zijn en wij zouden graag zien dat er op basis van vertrouwen maatwerkafspraken worden gemaakt tussen arts, naasten en zorgpersoneel. Dialoog en verantwoordelijkheid geven, daar moet het om gaan. Graag een reactie van de minister.
Mooi dat er een strategie ligt voor mensen met een beperking of chronische ziekte. Het is belangrijk dat iedereen in onze samenleving mee kan doen, ook nu. Mijn vriend Kars stuurt mij vaak, ook gisteren nog, een berichtje via Facebook. Hij heeft zin om aan het werk te gaan! Hoe gaat het met de dagbesteding?
Vorige week heeft de Kamer unaniem de motie Segers c.s. aangenomen over afspraken met kerken. Het is goed dat voorgangers in kerken als contactberoep worden gezien, maar heeft intussen het gesprek met de kerken plaatsgevonden en zijn daar afspraken gemaakt?
Het Coronavirus brengt een nieuw vocabulaire met zich mee, maar liefst 700 woorden. Van anderhalve meter samenleving tot coronakapsel. Tegelijkertijd is dit voor mijn fractie niet het nieuwe normaal, maar het tijdelijke abnormaal. De planbureaus hebben ook uitspraken in deze richting gedaan. Zij adviseren de nadruk niet op de korte termijn te leggen, "maar op een gezonde, veerkrachtige en duurzame samenleving". Hoe gaat het kabinet hieraan werken? Wat mijn fractie betreft mag er veel meer werk worden gemaakt van preventie.
