Tien vragen aan het kabinet over de strijd tegen corona (debatbijdrage)
Als er mensen iets ergs overkomt – brand in huis of een kettingbotsing in het verkeer – dan kunnen mensen elkaar aankijken en zeggen ze: gelukkig hebben we elkaar nog! Want wat je samen hebt, is belangrijker dan een huis of een auto.
Ook nu valt er veel weg. Werk, school, winkelen, een handdruk, een hug. En des te mooier is het om nu ook om ons heen te kijken, te zien hoeveel saamhorigheid, verantwoordelijkheidsgevoel, creativiteit en naastenliefde er is. En om nu tegen elkaar te zeggen: gelukkig hebben we elkaar nog. En dan zeg ik het kabinet na: alleen samen krijgen we het coronavirus onder controle.
Maar het verdrietige van deze periode is dat we steeds meer mensen moeten missen. Mensen die heel ziek zijn en steeds meer mensen die overlijden aan de gevolgen van dit virus. Ik wens iedereen die daar in de nabije omgeving mee te maken heeft heel veel sterkte!
Ik wil het kabinet danken voor de crisisbestrijding, de enorme inzet die nu wordt gepleegd en voor de heldere communicatie sinds vorige week.
Ik heb ook een aantal vragen:
- Het kabinet hoopt op groepsimmuniteit. Wanneer en hoe weten we of we op het goede spoor zitten?
- Er wordt met man en macht beschermende kleding ingekocht. Komt die beschermende kleding ook ten goede aan mensen die werken in verpleeghuizen, de gehandicaptenzorg en de GGZ?
- Ik sluit mij aan bij mijn collega Heerma over vragen van mensen die van elders naar hier komen. Vindt er op Schiphol al een gezondheidscheck plaats bij mensen die uit oa New York hier landen? Ik hoop dat daar goede mogelijkheden voor worden genomen. En hoe voorkomen we toerisme vanuit bijvoorbeeld Duitsland tijdens het paasweekend?
- Dank voor de extra aandacht voor dak- en thuislozen en de richtlijn van de staatssecretaris Blokhuis op dat punt. Hoe zorgen we ervoor dat er niet alleen goede nachtopvang is, maar ook goede dagopvang? Kan daarbij gebruik worden gemaakt van nu leegstaande kerken en scholen en klaarstaande vrijwilligers?
- We krijgen wisselende signalen van mensen die geen of beperkt afscheid kunnen nemen van geliefden die gaan sterven. Er zijn ziekenhuizen die daar wel ruimte voor geven, bijvoorbeeld door een soort hospice in een hotel in te richten, maar ik hoor ook verhalen van mensen die helemaal geen afscheid kunnen nemen. Ik begrijp dat ziekenhuizen daar gewetensvolle afwegingen in maken, ook gezien de gezondheidsrisico’s. Maar is er een manier om hier ziekenhuizen en familieleden bij te helpen?
- Veel kwetsbare mensen bevinden zich nu in een ziekenhuis of in een lock-down in een verpleeghuis. Zij worstelen soms met existentiële vragen, maar hebben te weinig toegang tot geestelijke verzorging. Kunnen we daar meer ruimte aan geven?
- Goed dat minister Slob zich inzet voor goede zorg voor kinderen die extra aandacht nodig hebben, voor wie het thuis niet veilig is en voor kinderen die naar het speciaal onderwijs gaan. Werken alle gemeenten goed mee in het opnemen van contact met alle scholen?
- Wat we na 28 april straks nodig hebben, is niet alleen een 1,5 meter-economie, maar bovenal een 1,5-meter samenleving. Hoe bereiden we de samenleving daarop voor en welke testcapaciteit is daarvoor nodig?
- Dan een vraag over de tijdelijke noodmaatregel overbrugging voor behoud van werkgelegenheid (NOW), die minster Koolmees heeft afgekondigd. Komen maatschappelijke en vrijwilligersorganisaties met betaalde krachten daar ook voor in aanmerking?
- Tot slot, er was de afgelopen dagen onduidelijkheid over onze bijdrage aan Europese solidariteit in deze crisis. Ik heb ook gezien hoe de minister van Financiën zijn inzet verhelderd heeft, dank daarvoor. Is de minister-president bereid onze inzet voor Europese samenwerking en solidariteit ook in dit debat te onderstrepen?
