Berichten over Don Ceder

Kamerlid én demissionair staatssecretaris tegelijkertijd zijn, kan dat? Tot op heden is het antwoord: ja. Recente speelde de kwestie nog op: afgelopen zomer werden drie Kamerleden staatssecretaris in het demissionaire kabinet, zonder daarbij hun Kamerzetel op te geven. Deze dubbelrollen leverde terecht een discussie op in het Parlement. Want hoe kan iemand Tweede Kamerlid zijn en tegelijkertijd een functie binnen het kabinet vervullen en zichzelf controleren? Tegelijkertijd vertolken ook demissionaire bewindspersonen die ook gekozen Kamerleden zijn tijdelijk een dubbele functie. En hoewel deze uitzondering in de grondwet staat en er praktisch mee wordt omgegaan, schuurt het toch.

Afgelopen maandagavond las ik het verhaal van Sharif. Sharif is een Afghaan en werkte jarenlang als tolk voor de Nederlandse politiemissie in Afghanistan. Hij vluchtte voor de Taliban maar wist niet hoe het verder moest. Het raakte me. Want het verhaal van Sharif is niet uniek. Na een turbulent weekend in Afghanistan werd de situatie met de dag erger en waren er tal van dit soort mensen die dringend wachtte op hulp. 

Een fatsoenlijk ontbijt, normale schoolspullen, warm water en een goede avondmaaltijd. Het lijkt normaal, het lijkt zo gewoon. Maar de werkelijkheid is anders. Ook in Nederland zijn er nog steeds kinderen die bijvoorbeeld zonder ontbijt naar school moeten. Kinderarmoede, het is één van de onderwerpen die mij nauw aan het hart gaat en die mijn volle aandacht vraagt. Want hoewel Nederland één van de meest welvarende landen is van Europa, groeit op dit moment één op de tien kinderen op in armoede. Kinderarmoede is een stille ramp en vraagt om aandacht en actie.

Vandaag is het Keti Koti. Dat betekent letterlijk: de ketenen zijn verbroken. Een bijzondere dag voor veel inwoners van ons koninkrijk, voor voormalige Nederlandse kolonie Suriname en ook voor mij. En op steeds meer plaatsen in Nederland lijkt er lokale aandacht en bewustwording te ontstaan voor 1 juli. Bijvoorbeeld in Zwolle maar ook in Arnhem is er dit jaar voor het eerst lokaal officieel stilgestaan bij Keti Koti. 

“De beste manier om waardering te uiten? Ik wil vooral dat het goed is geregeld.” Dit zei een gezinshuisouder vorige week tegen mij. Ik was bij een gezinshuis, een plek waar uithuisgeplaatste kinderen worden opgevangen. Een kind zou als het kan het liefst zo veel mogelijk thuis of in de directe omgeving opgevangen dienen te worden. Als een kind noodgedwongen echter niet meer thuis kan blijven, is het heel belangrijk dat hij of zij zo veel mogelijk opgroeit in een gezinssituatie waar liefde en aandacht is. En dat gebeurt in zo’n gezinshuis, met de liefdevolle zorg van de gezinshuisouders. Helaas zijn er behoorlijk veel knelpunten in het systeem van de jeugdzorg. 

Asieladvocaten, hoogleraren en wetenschappers kwamen in april met een zorgelijke waarschuwing. Er is sprake van een groot, ongehoord onrecht in asielprocedures. De misstanden rond de beoordeling van asielzaken hebben, zo schrijven zij, parallellen met de toeslagenaffaire. Om dit te staven kwamen de advocaten met een zwartboek vol schrijnende voorbeelden. Ze schetsen het beeld van een IND die onbuigzaam vasthoudt aan regels en de menselijke maat volledig uit het oog verliest.

Elk kind in Nederland moet zonder armoede kunnen opgroeien. Dat zou een vanzelfsprekendheid moeten zijn, maar is helaas nog niet het geval. Dan denk ik aan armoede hier in Europees Nederland, maar ook overzees, in Caribisch Nederland. Dertig procent van de bewoners op de eilanden Bonaire, Sint-Eustatius en Saba leeft namelijk in armoede. Dat is onaanvaardbaar. Deze week sprak ik in de Tweede Kamer erover.

Kinderen zijn volop actief op sociale media. Ze doen TikTok-dansjes met hun klasgenoten, appen met hun vrienden en bekijken filmpjes op YouTube. Logisch, want het is simpel, toegankelijk én gratis. Maar er zit ook een keerzijde aan. Als iets gratis is op digitale platforms, dan is vaak de gebruiker het product. Bedrijven verzamelen dan ook allerlei gegevens en informatie van kinderen en gebruiken die data om er geld aan te verdienen. Daar maak ik me zorgen over. Met de opkomst van nieuwe technologische ontwikkelingen is het belangrijk dat de Tweede Kamer duidelijk maakt wat we willen toestaan, maar vooral ook wat we vooral niet willen. Daarom zet ik mij als Kamerlid de komende periode in voor betere bescherming van de gegevens van kinderen.