-
Minimumuurloon
Lees verderVoor ons ter besluitvorming ligt de Wet invoering minimumuurloon. Aangezien dit mijn maidenspeech is en ik tot nu toe niets heb kunnen bijdragen aan de besluitvorming rond deze wet, gaat mijn dank uit naar de initiatiefnemers Van Dijk, Kathmann en Maatoug, die deze wet hebben voorgesteld. Als pleegmoeder en jeugdzorgmedewerker was het vaak moeilijk om jongeren uit te leggen hoeveel ze zouden verdienen als ze een baantje zouden nemen.
-
Werk aan de winkel om banenafspraken na te komen
Lees verderDe context van dit wetsvoorstel is pijnlijk. De overheid slaagt er maar niet in om in de publieke sector het aantal nieuwe banen voor personen met een arbeidsbeperking – zoals overeengekomen in het Sociaal Akkoord van 2013 – te realiseren. De marktsector lukt het wel om de banenafspraken na te komen. Ruimschoots zelfs. De overheidssector presteert verhoudingsgewijs onder de maat. Dit is pijnlijk, omdat de groep van arbeidsgehandicapten kwetsbaar is en gebaat is bij overheidswerkgevers die voor hen een plek op de arbeidsmarkt vrijmaken. Als we grote woorden spreken over een inclusieve arbeidsmarkt, dan past daar niet bij dat de overheid de gemaakte banenafspraken niet inlost voor de eigen sector.
-
Wet Arbeidsmarkt in Balans neemt zorgen ChristenUnie over flexibilisering niet weg
Lees verderMet het wetsvoorstel ‘Arbeidsmarkt in balans’ geeft het kabinet Rutte III aan oog te hebben voor de schadelijke effecten van de explosief toegenomen flexibilisering van de arbeid. De ChristenUnie-fractie juicht dat toe. Het is goed dat dit wetsvoorstel flexibele arbeid duurder maakt en vaste contracten goedkoper. Dat is een juiste stap om de dreigende tweedeling een halt toe te roepen. Toch zijn er ook zorgen. De hamvraag is of het beleid niet te laat komt.
