Zorgvuldige afwegingen bij een intens dilemma
Deze week sprak de Tweede Kamer over een intens moeilijk onderwerp: abortus. Want voor elke vrouw die ongewenst zwanger is, voor elke vrouw die gedurende haar zwangerschap geconfronteerd wordt met het bericht dat het niet goed is met een kindje dat ze verwacht, voor elke vrouw die dit ooit heeft meegemaakt is dat intens verdrietig en overweldigend en helaas soms ook eenzaam. En daarom vraagt juist dit debat om zorgvuldige woorden. Alleen zo doen we recht aan het intense dilemma waar deze vrouwen niet om gevraagd hebben, maar waar ze wel moeten zoeken naar antwoorden.
Tot nu toe is er, voordat een abortus wordt uitgevoerd, een beraadtermijn van vijf dagen. In die bedenktijd kan een vrouw overwegen of ze inderdaad een abortus wilt ondergaan of dat ze de zwangerschap tóch wil uitdragen. VVD, D66, PvdA en GroenLinks komen nu met een wetsvoorstel om deze verplichte beraadtermijn af te schaffen. Daarmee verschuiven deze partijen de afweging nog meer naar de autonomie van een vrouw. Als ChristenUnie vinden we dat de huidige beraadtermijn meer recht doet aan de waarde van het ongeboren leven.
Laten we tegelijkertijd daarbij voorkomen dat in discussies over abortus voorbijgegaan wordt aan hoe heftig het is als een vrouw ontdekt dat ze ongewenst zwanger is. Waar kan je daar veilig over vertellen, wanneer durf je dat en hoe vind je goede hulp? Ik vind dat we daar veel meer werk van kunnen maken, zodat we als samenleving veilig en verwelkomend is.
Daarom hecht ik aan die bedenktijd. De omstandigheden zijn verschillend en vrouwen zijn verschillend. De keuze om al dan niet een abortus te ondergaan is wordt soms ook met drang gemaakt. Vrouwen voelen zich onder druk gezet door hun omgeving, zoals een vriend of familie, of door omstandigheden, omdat ze zich bijvoorbeeld zorgen maken over wonen, studie of levensonderhoud. Deze groep heeft de beraadtermijn van vijf dagen hard nodig om goed in beeld te krijgen dat er andere oplossingen mogelijk zijn en op welke hulp of ondersteuning ze kunnen rekenen als ze de zwangerschap uitdragen. Het is een besluit waaraan terug zal worden gedacht en ook juist daarom is voldoende tijd belangrijk.
Deze wet is ingediend door de vier partijen uit de Tweede Kamer en niet door het kabinet. Wat we in het coalitieakkoord echter wél hebben afgesproken, is dat het kabinet de hulp voor onbedoeld zwangere vrouwen gaat verbeteren en dat het aantal abortussen moet verminderen. Zodat we deze verdrietige situaties nog veel meer voorkomen. Verbeter de begeleiding en voorlichting over alternatieven. Investeer in een kansrijke start, in hulp rond huisvesting, werk of studie. Daar is nog een wereld te winnen. En verbeter ook de nazorg als een vrouw toch het besluit tot een abortus neemt, Ik vraag ook het kabinet om plannen hierover snel naar de Kamer te sturen.
Volgende week is de stemming over het wetsvoorstel. Naar alle waarschijnlijkheid is een Kamermeerderheid voor. Als ChristenUnie hadden we dat liever anders gezien. Ik wil vooral beleid dat bijdraagt aan het doel om het aantal abortussen te verminderen.
In het coalitieakkoord hebben we afgesproken om ons in te zetten voor goede zorg voor vrouwen en kinderen en het verminderen van het aantal abortussen. Dáár wil ik aan werken met zoveel mogelijk partijen, binnen en buiten de coalitie. Mijn hoop en gebed is dat we ondanks verschillen daar samen echt werken aan een samenleving waar in zulke moeilijke omstandigheden vrouwen en kinderen zich voluit welkom weten.
