Leven met vaste grond onder je voeten
Hier kom ik weg, veur mien hiele leben. Ben ’k met dizze horizon verweben. Hier kom ik weg, hier stiet ons huus. Bliekbar kom ik daor altied weer terecht. Hier kom ik weg.
U herkent ze misschien wel, bovenstaande regels uit het lied ‘Hier kom ik weg’ van Daniël Lohues. Dat mooie lied schoot me gelijk te binnen toen ik hoorde wat het thema van het evenement van GroenGelovig 2021 is: “Aarden” (meld u hier aan). Aarden, een prachtig onderwerp, dat bij mij associaties oproept met geworteld zijn, met leven met vaste grond onder je voeten, met je thuis voelen. En natuurlijk, als zoon van een akkerbouwer, met wroeten in en soms worstelen met de grond, met het bewerken van de aarde en met leven van de vrucht, van de rente en niet ten koste van het kapitaal dat ons is toevertrouwd. Ook dat is aarden.
Hier kom ik weg. Nee, niet zoals Daniël Lohues uit Erica bij Emmen in Drenthe. Bij mij komt dat gevoel van thuiskomen opzetten als ik de Haringvlietdam richting het eiland Goeree-Overflakkee opdraai, met in de verte de stompe kerktoren van Goedereede en het wenkende licht van de vuurtoren Westhoofd bij Ouddorp, op dat Zuid-Hollandse eiland met aan het Zeeuws verwante dialecten. Daar waar ik menig uur met mijn vader op de akkers rondliep om aardappels te poten, rondkroop om vroege aardappels met de hand te rapen en rondreed om de late aardappels machinaal te oogsten. Lang genoeg om er te ‘aarden’, om te weten hoe kostbaar onze bodem is en dat je daar goed voor moet zorgen. Dat het hét kapitaal is waar we van leven.
Dat besef hoe belangrijk onze bodem is, dat gezond bodemleven essentieel is, dat focus op bodemvruchtbaarheid nodig is, dat zien we de laatste jaren steeds meer doorbreken. Dat is nodig ook. De bodemvruchtbaarheid staat onder druk. Bij steeds meer boeren groeit gelukkig het besef hoe belangrijk goed bodembeheer is, verantwoorde bemesting en natuurinclusieve landbouw. Zorgen voor die mooie kwetsbare aarde, met al haar bewoners, dat is een belangrijke opdracht voor boeren, ja een roeping voor ons allemaal. Ook voor mij als politicus.
Daarbij sta ik op de schouders van voorgangers die met ziel en zaligheid zich hebben ingezet voor de zorg voor Gods schepping en schepselen. Bijvoorbeeld Dick Stellingwerf, dierenbeschermer van het jaar 1998, en Carla Dik-Faber, groenste politicus van het jaar 2017 en mede-initiatiefnemer van GroenGelovig, inmiddels het grootste christelijke event van Nederland over duurzaamheid. 28 en 29 mei zullen honderden christenen elkaar in dat kader weer ontmoeten, digitaal weliswaar, maar het goede nieuws: u kunt daarbij zijn.
En de hele week daarna zijn er workshops. Samen met Carla Dik-Faber schuif ik bijvoorbeeld aan bij een gesprek met boeren en hun zoektocht naar een manier van boeren die volhoudbaar is voor de natuur en hun bedrijf en hoe de zorg voor een gezonde bodem daarbij een rode draad is. Inspirerend om te horen hoe ze dat doen en hoe ze daarbij inspiratie vinden in hun geloof. Over ‘aarden’ gesproken.
De afgelopen maanden heb ik de nodige boerenbedrijven bezocht. Stuk voor stuk mooie ontmoetingen, mooie gesprekken, die ik meeneem mijn Kamerwerk in. Een gesprek met een boer op mijn geboorte-eiland Goeree-Overflakkee staat me nog helder voor de geest. Hij boerde op grond die al vele generaties door zijn familie werd bewerkt. Hij was opgeleid in een tijd dat kwantiteit, kostenverlaging en schaalvergroting voorop stonden. Eenmaal boer geworden waren zijn ogen steeds meer open gegaan voor het belang van goede zorg voor de bodem, focus op voedingswaarde in plaats van steeds meer kilo’s en liters, inzetten op kwaliteit in plaats van kwantiteit. Tegelijk voelde hij zich gevangen in een systeem van kwantiteit, hoge kosten en lage prijzen, waardoor het o zo moeilijk is om eruit te breken. Gesprekken als deze en zeker ook een event als GroenGelovig inspireren mij om me als Kamerlid in deze voor landbouw en natuur precaire tijd in te zetten voor dappere keuzes en vervolgens stabiel beleid, zodat boeren, burgers en buitenlui weer vaste grond onder de voeten vinden en we weer in verbondenheid met de aarde gaan leven.
