Zorg voor zeggenschap
Goede zorg is letterlijk van levensbelang. Sinds maart van dit jaar is Nederland nog eens extra van dit besef doordrongen. Onze samenleving kan niet zonder toegewijde zorgverleners. Mensen die dag en nacht voor ons klaar staan. In de ziekenhuizen, verpleeghuizen en andere zorginstellingen maken zij ‘zorg voor elkaar’ concreet. Zorgprofessionals verdienen onze waardering en alle ruimte om te doen waarvoor ze zijn opgeleid en wat ze graag doen: zorgen. Warme woorden zijn daarvoor niet voldoende.
Wij willen zorg met aandacht voor de wensen van verzekerden cliënten én medewerkers in de zorg. Daar zijn al mooie stappen voor gezet. Zo krijgen verzekerden meer invloed op het (inkoop)beleid van hun zorgverzekeraar. En bewoners en mantelzorgers krijgen op elk niveau in een zorginstelling de mogelijkheid om mee te denken over de zorg die wordt geboden. Vandaag presenteren we onze voorstellen voor meer zeggenschap voor verpleegkundigen en verzorgenden.
Dat is hard nodig. Onderzoek laat zien dat 43% van de zorgprofessionals de zorg alweer binnen twee jaar verlaat. Gedrevenheid maakt plaats voor desillusie. Want in plaats van met de zorg voor de ander – de reden waarom het vak hun hart heeft – hebben ze te maken met een hoge regeldruk, een gebrek aan autonomie en soms zo’n laag salaris, dat ze er amper van kunnen rondkomen.
Daarom presenteert de ChristenUnie vandaag een manifest met zes concrete voorstellen om zeggenschap beter te organiseren. Zo creëren we een werkomgeving waar verpleegkundigen en verzorgenden beter tot hun recht komen en voldoening vinden in het werk dat ze doen. We hopen van harte dat we hen op die manier kunnen behouden voor dit prachtige, heel waardevolle vak.
En om niet om de hete brij heen te draaien: uiteraard hoort daar een betere beloning bij. Zoals we eerder hebben aangegeven in deze blog, zijn we steeds voorstander geweest van meer waardering voor zorgverleners, ook financieel. Het hele ‘loongebouw’ wordt nu onderzocht en in maart horen we daar meer over. Wij willen in ieder geval hogere startsalarissen. En als verpleegkundigen en verzorgenden meer willen werken, moet dat financieel meer gaan lonen.
Maar onze voorstellen gaan verder. Als je aan zorgprofessionals vraagt wat ze het meest missen, is het namelijk niet een hoger salaris. Met stip op één staat meer autonomie. Invloed om mee te praten over wat nu werkelijk kwaliteit van zorg is. Maar ook heel praktisch, op hoe werkroosters worden gemaakt. Hoe uitgebreide verantwoordingsregels kunnen verdwijnen, waardoor de zorg nu in het gedrang komt. Inspraak bij de zorginstelling waar je werkt.
En dat is wat er in ons plan staat en dat we graag willen regelen. Zo willen we een wettelijke verplichting voor zorginstellingen om een adviesraad voor verpleegkundigen en verzorgenden te hebben. We willen minder regels, meer ruimte voor leren en reflectie. Betere doorgroeimogelijkheden. En we willen dat het kabinet in gesprek gaat met verpleegkundigen en verzorgenden over beslissingen om de zorg vol te houden.
Als wij zorgen voor meer zeggenschap voor verpleegkundigen en verzorgenden, bieden we de ruimte voor hun waardevol vakmanschap. Zij hebben immers aandacht voor wat écht telt.
Update 30 november om 12.05: In deze blog is een verwijzing naar een eerdere blog over salarissen zorgpersoneel toegevoegd.
