In memoriam | Martine Vonk
Met verdriet nemen we afscheid van Martine Vonk, jarenlang Curator van ons Wetenschappelijk Instituut. We nemen afscheid met dankbaarheid voor wie zij was voor ons.
Wie Martine kende weet waarom. Als Martine een ruimte in kwam, dan kwam er een dosis hoopvolle energie binnen. Confronterend was het soms haast, hoeveel levenskracht deze dame uitstraalde. ‘Wat moeten we anders dan het goede te blijven zoeken?’ was haar nuchtere reactie als je haar ernaar vroeg.
In 2006 stond Martine voor het eerst op de kandidatenlijst voor de Tweede Kamer. Als jonge dertiger had ze toen al naam gemaakt als medeoprichter van A Rocha en Time To Turn. In 2007 promoveerde ze op het denken over duurzaamheid in religieuze gemeenschappen. Een duurzame levensstijl, rechtvaardigheid en gelijkwaardigheid, daar ging ze voor. Dat velen haar inzet waardeerden bleek wel uit de ruim tweeduizend voorkeurstemmen die ze kreeg.
In september 2009 trad Martine toe tot het Curatorium van haar Wetenschappelijk Instituut. In de reeks ‘kernwaarden van de ChristenUnie’, nam zij de verantwoordelijkheid op zich voor het thema duurzaamheid. Ze liet zich daar kritisch uit over de term ‘rentmeesterschap’; dat klonk haar iets teveel als ‘passen op de tent’. Liever sprak zij van een duurzame ontwikkeling, die ervan uitging dat er mogen genieten van het genoeg dat Gods schepping ons biedt. Haar inzet was voluit christelijksociaal: verduurzaming kan alleen maar plaatsvinden door draagvlak en daadkracht in de hele samenleving. Dat onderstreepte ze nog eens toen ze nog dit voorjaar de Groenlezing 'Duurzaam radicaliseren' uitsprak.
Ze combineerde het werk voor het WI steeds met een politieke inzet. In 2010 trok ze in de campagne op met Carola Schouten. Over het samen optrekken van de twee jonge vrouwen kon Martine achteraf met veel vuur vertellen. Ze onderstreepte vaak hoe belangrijk het was om ruimte te geven aan verschillende stijlen in de politiek, ook als het de verschillen tussen mannen en vrouwen betrof. Ze behaalde overigens twee keer zoveel stemmen dan de dame boven haar op de kieslijst, al zou ze dat er zelf nooit bij zeggen.
Martine werd voorzitter van de lokale afdeling in Vianen en leidde het duurzaamheidsnetwerk van de ChristenUnie. Voor het Wetenschappelijk Instituut waren haar wortels in de politieke en maatschappelijke praktijk – gecombineerd met haar snelle analyses – van onmisbare waarde.
In juni 2016 liet ze ons weten ongeneeslijk ziek te zijn. Ze was net aangetreden als hoofdredacteur van onze kwartaaluitgave. Ze presenteerde een vernieuwde vormgeving en de nieuwe titel Groen: een verwijzing naar de naamgever van ons instituut; maar voor Martine zat er toch een duurzame knipoog bij.
In september 2019 was ze voor het laatst in ons midden; precies tien jaar na haar aantreden moesten we afscheid van haar nemen. Haar persoon en leven zijn en blijven voor ons een bron van inspiratie.
Wouter Beekers, directeur WI ChristenUnie
De Groenlezing 'Duurzaam radicaliseren' is op film opgenomen. U vindt de lezing op ons YouTube-kanaal.
