Opening verkiezingscongres februari 2019
We gaan terug na de eerste decennia van onze jaartelling. Lystra, nu Turkije. We komen daar een jongeman tegen, die op jonge leeftijd al, een belangrijke rol krijgt in de verspreiding van het evangelie. Hij heeft een Griekse vader en een joodse moeder. Zijn moeder en grootmoeder zijn volgelingen van Christus. Het geloof in Jezus van Nazareth, maar ook het navolgerschap van Christus worden deze jonge man meegegeven door zijn moeder en grootmoeder.
Later zal deze jonge man een leidende rol krijgen in de gemeente van Christus.v
Weet iemand al over wie ik het heb?
Inderdaad Timotheus.
De apostel Paulus heeft hem al op jonge leeftijd leren kennen en de twee ontwikkelen een sterke band. Timotheus is zijn lievelingsleerling en Paulus stelt hem uiteindelijk aan als opziener. Je zou kunnen zeggen een vroege vorm van Bisschop. Timotheus was jong maar wist toch op bekwame wijze leiding te geven. Dat zal ongetwijfeld te maken hebben met zijn afkomst en de manier waardoor hij werd gevormd door zijn vader, moeder en grootmoeder. Maar ook Paulus heeft sterk bijgedragen aan zijn ontwikkeling. We kunnen dat lezen in twee brieven die Paulus aan hem heeft geschreven.
In deze brieven worden naast algemene uitgangspunten van het geloof ook veel instructies meegegeven. Zoals de opdracht van Paulus aan hem:
“Het doel van je opdracht is de liefde die voortkomt uit een rein hart, een zuiver geweten en een oprecht geloof.”
Paulus geeft ook heel nadrukkelijk opdracht om voor alle mensen te bidden. Ook voor koningen en gezagsdragers. Een mooie opdracht ook aan ons.
Vooral zie je in de brieven van Paulus aan Timotheus veel teksten die gaan over de persoonlijke vorming van Timotheus. Over leidinggeven, over het omgaan met verschillen.
Blijkbaar zag Timoteus best op tegen de opdracht die hij had gekregen. Zo jong en dan al zo’n leidende rol. Hij was blijkbaar ook bang dat mensen vanwege zijn leeftijd op hem neerkeken, hem zouden afwijzen. Paulus zegt dat hij zich daardoor niet van de wijs moet laten brengen.
Is dat ook niet menselijk, dat we afgaan op wat anderen van ons vinden, over ons zeggen? Dat we ons zelf te beperkt voelen om een bijdrage te leveren aan Gods koninkrijk? Laten we de aansporing van Paulus ter harte nemen. Waar je ook staat in de maatschappij, waar je ook werkt, wat je, misschien heel beperkt bijdraagt aan Gods koninkrijk; het is waardevol. Jij bent waardevol!
We gaan naar ons bijbelgedeelte:
"Daarom spoor ik je aan het vuur brandend te houden van de gave die God je schonk toen ik je de handen oplegde. 7 God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid. 8 Schaam je er dus niet voor om van onze Heer te getuigen; schaam je ook niet voor mij, die omwille van hem gevangenzit, maar deel in het lijden voor het evangelie, met de kracht die God je geeft. 9 Hij heeft ons gered en ons geroepen tot een heilige taak, niet op grond van onze daden, maar omdat hij daartoe uit genade besloten had."
2 Timotheus 1:6:
In de periode dat ik jullie voorzitter mag zijn heb ik veel van onze vertegenwoordigers gesproken en zien werken. Prachtige ontmoetingen gehad. Vaak ook met jongeren die een diepe indruk op mij maken. Word ik geïnspireerd door het talent en de drive die ik overal in de partij tegenkom. Tijdens gesprekken en bijeenkomsten dwaalden mijn gedachten vaak af naar deze tekst:
"7 God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid."
Juist omdat ik veel van deze tekst terug zie in het optreden van onze politici en bestuurders, professionals en vrijwilligers.
Niet een geest van Lafhartigheid. Het tegenovergestelde daarvan is moed. Dus eigenlijk staat er: God heeft ons een geest van Moed gegeven: Moed om op te staan. Om tegendraads te zijn. Moed om verantwoordelijkheid te nemen, ook al is dat niet altijd makkelijk en wordt dat niet altijd begrepen.
Ook in het verleden hadden mensen de moed om op te staan. Zoals Daniel in een ver en vreemd Land. De moed van William Wilberforce om op te staan tegen slavernij. De moed van Martin Luther King om op te staan tegen ongelijkheid. Zo mogen wij ook op staan voor recht en vrede. Het goede zoeken in onze samenleving
We putten daarbij uit een machtig evangelie. Dat maakt onze boodschap krachtig. Een boodschap van hoop en verbinding. Dat de ellende niet het laatste woord heeft. Een inclusieve boodschap. Een boodschap waar iedereen telt. Een boodschap waar niet het recht van de sterkste geldt maar het sterkste recht. Een samenleving waarin we het samen doen en niet polariseren. Waar kloven worden gedicht en bruggen gebouwd.
Wij handelen uit liefde. Liefde voor God. Liefde v-++oor Christus die we willen navolgen. Maar ook liefde voor de medemens. Door God geschapen naar zijn beeld. Onze naaste dicht bij maar ook onze naaste ver weg. In soms uitzichtloze omstandigheden. Liefde voor kinderen in kwetsbare posities. Liefde voor medemensen die onze zorg nodig hebben. Liefde voor mensen met een andere geaardheid. Liefde voor de aarde die Gods Schepping is. Liefde voor alles wat groeit en bloeit. Liefde voor een samenleving waar iedereen tot bloei komt. En waar een ieder in vrijheid zijn verantwoordelijkheid kan nemen.
We hebben een houding van bezonnenheid. We waaien niet mee met elke wind die opsteekt. Met elke politieke Hype die voorbij komt. We laten ons inspireren door het evangelie en niet door onze onderbuik. We leven in een gebroken wereld. We zijn eerlijk over dilemma’s en verliezen ons niet in eenzijdig idealisme. We staan daarbij in een rijke traditie van denkers en schrijvers. Die traditie mag doorklinken in ons werk waar we vanuit die traditie en dat denken steeds op zoek gaan naar antwoorden op hedendaagse vraagstukken. Niet de antwoorden die alleen maar goed voelen, maar antwoorden die goed zijn. Ook al schuren deze antwoorden soms met de cultuur die we inademen. En staan ze soms haaks op de tijdgeest.
Ik wens ons allen, maar in het bijzonder onze vertegenwoordigers toe een geest van Moed, Kracht, Liefde en Bezonnenheid. En zo zie ik onze mensen bezig, in die geest, met de moed om op te staan. Zo heeft Peter van Dalen zich samen met Joel ingezet voor Asia Bibi. In een schijnbaar uitzichtloze situatie. Waarin ook onze gast van het vorige congres dhr. Malook, een moedige rol heeft gespeeld. We zullen voor haar definitieve vrijspraak straks danken.
Zo zie ik onze Kamerleden en onze ministers in een geest van Kracht, liefde en bezonnenheid hun werk doen. Geweldig dat ook jullie de moed hebben om het goede te zoeken. Van dichtbij zie ik hoe zwaar het soms kan zijn. Maar vooral ook hoe rijk! Betekenisvol!
Het is deze geest van moed, kracht, liefde en bezonnenheid, die Gert Jan en Joël in de afgelopen periode gedreven heeft om het goede te zoeken voor kinderen in kwetsbare posities. Gesteund door onze achterban en u, bezoekers van onze congressen. Een krachtige boodschap van moed en liefde klonk op het vorige congres. Maar ook jullie allen hadden de bezonnenheid om de fractie aan de slag te laten gaan. Met een wending die we niet hadden durven dromen. Zodat we vandaag een bijzondere gast mogen verwelkomen: Hayarpi Tamrazyan. Mag ik je uitnodigen op het podium?
Gert Jan en Joël, heel erg bedankt voor jullie inzet. Dankzij jullie inzet, en de steun van de andere coalitiegenoten, hebben honderden kinderen met hun gezinnen weer perspectief en een toekomst in ons land. Bovenal dank aan God die deze wending mogelijk maakte. Zullen we daarvan zingen. God danken, die grote dingen doet, hier, en in alle landen, zoals in Pakistan? Die zorgt voor ons van kinds been aan, en die een helper is die bevrijd!
