Probeer de vrede die er was terug te krijgen - Opinie Joël Voordewind en Gert-Jan Segers
zaterdag 28 mei 2016 10:20 D66-collega Sjoerdsma opende in deze krant (het Nederlands Dagblad) frontaal de aanval op de steun die de ChristenUnie aan Israël geeft. Hij refereert daarbij aan uitspraken die zijn gedaan op ons laatste partijcongres over de dubbele standaarden van D66. Sjoerdsma’s aanval is een mooie gelegenheid om uit te leggen waarom de vriendschap met Israël voor ons het begin is van het zoeken naar recht en vrede voor Joden en Palestijnen.
Onze uitgesproken verbazing over D66 heeft te maken met twee associatieverdragen. Allereerst met Oekraïne. Samen met D66 wil de ChristenUnie dit verdrag gebruiken om corruptie te bestrijden en Oekraïners economisch perspectief te bieden. Sjoerdsma en zijn collega’s hebben de blaren op hun tong gepraat ten gunste van dit associatieverdrag. Vreemd is dan dat het D66-congres het associatieverdrag met Israël op wil zeggen. Dat is een veelzeggende dubbele standaard. Wij willen vasthouden aan beide verdragen, zeker ook die met Israël.
Onze vriendschap met Israël zit diep. Dat heeft allereerst met onze geloofsovertuiging en verbondenheid met het Joodse volk te maken. Daarnaast heeft dat uiteraard met onze geschiedenis te maken waarin Joden nooit een duurzaam veilige plek in Europa hebben gehad. Steeds weer dook het duivelse monster van het antisemitisme op met de Holocaust als recent dieptepunt. Hoe je de ontstaansgeschiedenis ook waardeert, de staat Israël is nu de aangewezen veilige plek die wij Joden in Europa nooit hebben kunnen bieden. Bescherming van dat land is voor ons daarom ook een ereplicht.
Sjoerdsma’s centrale punt is dat de ‘bezetting’ het grootste obstakel vormt voor het vredesproces. Echter, niet de ‘bezetting’ is het grootste probleem, maar het gebrek aan wil en bereidheid om elkaars bestaansrecht te gunnen en erkennen. Tot nu toe zijn het telkens weer de Palestijnse vertegenwoordigers geweest die weg zijn gelopen van de onderhandelingstafel, ook al had men voor 98% overeenstemming over de verdeling van het land. Daardoor zijn er nooit definitieve en wederzijds erkende afspraken gekomen over de landsgrenzen. Gebieden kunnen ook in die zin nooit ‘bezet’, maar hooguit ‘betwist’ zijn. Dat wil niet zeggen dat we vóór de bouw van nieuwe nederzettingen pleiten. Maar dat Nederland en Sjoerdsma zich er sterk voor maken dat producten van Joden van de Westbank vanwege de nederzettingen gelabeld moeten worden - als opmaat voor een boycot - is veel bedreigender. Dat is een behandeling die producten uit Tibet, de Westelijke Sahara en Noord-Cyprus ook niet krijgen. Als je dan ziet dat activisten Nederlandse winkels scherp in de gaten houden op de verkoop van Israëlische producten - los van de vraag of ze van de Westbank komen of niet - dan weet je dat het ´koop niet van Joden´ niet ver weg meer is.
We weten heel goed hoe er in de regio over Israël en, erger, over Joden wordt gedacht en gesproken. In de regio wordt Israël op z'n best gedoogd en op z´n slechtst is er de bereidheid om Israël en de daar wonende Joden uit te roeien. Sinds 2011 voert de Palestijnse Autoriteit het beleid dat ze Palestijnse gevangenen in Israëlische gevangenissen premies uitbetalen. Hoe langer je moet zitten, hoe meer geld je krijgt. Zo krijgen veroordeelde terroristen meer dan 2500 dollar per maand. Bij vrijlating kan deze groep nog eens rekenen op premies van duizenden euro´s. Bij elkaar spendeert de Palestijnse Autoriteit miljoenen aan deze salarisbetalingen. Om een voorbeeld te noemen, in 2001 ging een bom af in een Israëlisch pizzarestaurant. Ook een gezin van vijf Nederlanders kwamen hierbij om. Ibrahim Hamad en Abdullah Barghouti, veroordeeld voor deze laffe aanslag, hebben allebei respectievelijk inmiddels al 53.000 en 66.000 dollar ontvangen.
Hoe lang Israël ook in staat is om militair weerwerk te leveren, het land is altijd één verloren oorlog verwijderd van het definitieve einde. Dat maakt ons des te overtuigder dat onze betrokkenheid met de regio begint met een besliste en overtuigde vriendschap met Israël. En bij onze politieke agenda voor de regio gaan inzet voor vrijheid, mensenrechten en vrede hand in hand met het uitgangspunt dat Israël recht heeft op veilige grenzen.
Vriendschap is nooit kritiekloos. Juist in een vriendschap kun je elkaar de waarheid zeggen. Bijvoorbeeld dat het leven van Palestijnen soms nodeloos bemoeilijkt wordt en dat er een duurzame en rechtvaardige verdeling van het land moet komen. En onze diepe verbondenheid met Israël betekent niet dat we alles wat Israëlische politici doen goed vinden. En dat Arabische christenen ook onze broeders en zusters zijn is evident. En dat onze inzet voor recht en vrede ook Palestijnen omvat, is even evident. Een definitief vredesakkoord zal evenveel pijn doen aan Israëlische als aan Palestijnse zijde. Belangrijker nog, echte vrede zal alleen mogelijk zijn als er aan beide zijden een oprechte aanvaarding is van elkaars aanwezigheid op de historische bodem daar. We geven de inzet daarvoor handen en voeten door ons steeds weer sterk te maken voor verzoeningsprojecten. We hebben al verschillende amendementen ingediend en aangenomen met steun van D66, om fondsen vrij te maken voor projecten die Israëli’s en Palestijnen dichter tot elkaar brengen. Want daar begint de vrede. Daar vinden we elkaar.
Laten we ons gezamenlijk inzetten voor het ondersteunen van de vrede van onderop. Dat bereiken we niet met het dreigen van sancties, het labelen, haatzaaien maar door uit te zien en te streven naar de verzoening die er ooit ook is geweest tussen Ismael en Isaac aan het graf van Abraham. Daartoe roepen we D66 op.
Joel Voordewind, ChristenUnie Tweede Kamerlid
Gert-Jan Segers, fractievoorzitter ChristenUnie
Deze opiniebijdrage stond op 28 mei in het Nederlands Dagblad
Nieuwsarchief > 2016 > mei
Geen berichten gevonden
Reacties op 'Probeer de vrede die er was terug te krijgen - Opinie Joël Voordewind en Gert-Jan Segers'
Je kunt erover discussiëren of het land van de Westbank wel of niet bezet is, maar omdat Israël Palestijnen met militaire machtsmiddelen dwingt dingen te doen of te accepteren die het niet wil doen of accepteren zoals het uren in de brandende zon in de rij moeten staan voor checkpoints, ook die tussen Palestijnse steden onderling, is het in ieder geval volledig correct om te spreken van een bezet Palestijns volk.
De stelling dat de Palestijnse vertegenwoordigers elke keer weggelopen zouden zijn waarmee het mislukken van het vredesproces volledig op het conto van de Palestijnen wordt geschreven en Israël zogenaamd niets te verwijten valt, is niet correct. Netanyahu zegt wel elke keer dat hij rechtstreeks wil onderhandelen met Abbas, maar wat heeft hij dan te bieden? Hij zegt zelf dat een Palestijnse staat er per definitie niet komt en dat Israël ook in de Jordaanvallei moet blijven. Wat schieten de Palestijnen dan op met rechtstreekse onderhandelingen met Netanyahu, die dergelijke standpunten koestert? Is dat dan niet alleen maar onderhandelen om te onderhandelen ofwel zinloos tijd verkletsen terwijl de bouw van nederzettingen gewoon doorgaat? Het is algemeen bekend dat die nederzettingen vooral ten doel hebben een Palestijnse staat te voorkómen.
Over het labelen: de Verenigde Staten hebben al sinds 1995 een wet die bepaalt dat producten uit Israëlische nederzettingen niet het label “made in Israël” of “Product of Israël” mogen krijgen. Zie https://www.gpo.gov/fdsy...-04-06/html/95-8454.htm .
De EU wil nu ook een dergelijke wet invoeren. Er wordt niet gesproken over boycots en ook correct gelabelde producten van de Westbank (overigens minder dan een procent van alle Israëlische export, dus waar gaat het eigenlijk over?) mogen gewoon ingevoerd blijven worden. Vergelijkingen met “Kauft nicht bei Juden” of andere Holocaust-gerelateerde vergelijkingen zoals op Twitter door beide heren geretweet werden zijn dus behalve onzinnig ook weer een bewijs van de wet van Godwin (https://en.wikipedia.org/wiki/Godwin's_law).
Dat sommige activisten te ver gaan in hun verzet tegen Israëlische praktijken jegens Palestijnen is zeker waar, maar dat betekent nog niet dat die Israëlische praktijken dus daarmee acceptabel zijn. Sommige activiteiten van de BDS-beweging hebben antisemitische tendenzen, maar dat maakt nog niet elke BDS-aanhanger een antisemiet. Ter geruststelling: ik ondersteun BDS zelf niet. Ik geloof niet dat economische druk een goed middel is om verbetering te brengen in de situatie van de Palestijnen.
Dat de Palestijnse Autoriteit verwerpelijke dingen doet is zeker waar en geld geven aan terroristen is een slechte zaak, maar ook dat is geen excuus voor de Israëlische handelwijze en ook geen geldige reden om Israël altijd maar in bescherming te nemen.
Trouwens, wat is een terrorist? Zoals het Engelse spreekwoord al zegt: "One man's terrorist is another man's freedom fighter." Sommige strijders zoals Menachem Begin die in Israel als helden worden gezien, worden door veel Palestijnen als terrorist beschouwd, omdat zij medeverantwoordelijk zijn voor het vluchten van ca. 700.000 Palestijnen uit Israël in de oorlog van 1948. De meesten van hen waren niet bij gevechtshandelingen betrokken. Zie voor een beschrijving van de Irgun, een Joodse militie van voor 1948 die betrokken was bij de totstandkoming van de staat Israel, ook http://www.haaretz.com/opinion/.premium-1.717293
Israël is altijd maar één verloren oorlog verwijderd van het definitieve einde? Verloren oorlog tegen wie? Israël krijgt nog steeds 1,5 miljard dollar per jaar aan Amerikaanse wapenhulp. Er is vrede met Egypte en Jordanië en de meeste andere Arabische landen hebben geen leger dat die naam waardig is en/of helemaal geen behoefte om tegen Israël ten strijde te trekken en meestal is het allebei. Ook Iran weet wel beter dan zomaar tegen Israël de wapens op te pakken. Voor dit soort plaatsvervangende zieligdoenerij is dus echt geen reden.
“Dat wil niet zeggen dat we vóór de bouw van nieuwe nederzettingen pleiten.”
- Ik citeer uit het stuk van Sjoerd Sjoerdsma in het ND: “Desondanks stemde de ChristenUnie voor een PVV-motie die de regering opriep ‘de legaliteit van Joodse vestigingen in Judea en Samaria te erkennen en nederzettingen niet langer te betitelen als een obstakel voor vrede’.” Dat wordt niet weerlegd in het artikel van Segers en Voordewind, dus die stelling van Sjoerdsma is kennelijk correct. Dat betekent dat bovenstaande stelling onzin is. De ChristenUnie is wèl voor (het bouwen van nieuwe) nederzettingen, want de legaliteit van die nederzettingen moet kennelijk worden erkend.
“….onze diepe verbondenheid met Israël betekent niet dat we alles wat Israëlische politici doen goed vinden”.
- Wanneer heeft de ChristenUnie ooit in het openbaar gezegd iets wat Israëlische politici deden niet goed te vinden? Wat was dat dan?
“….dat Arabische christenen ook onze broeders en zusters zijn is evident.”
- Mooi. Waar blijkt dat uit in de praktijk? Als de keuze is tussen Israel en Palestijnse christenen, wordt door de ChristenUnie altijd voor Israel gekozen, ondanks Galaten 6:10. Als ik me daarin vergis, hoor ik dat graag, wel met bewijs aub.
“….dat onze inzet voor recht en vrede ook Palestijnen omvat, is even evident.”
- Evident? Waar blijkt dat uit in de praktijk?
“echte vrede zal alleen mogelijk zijn als er aan beide zijden een oprechte aanvaarding is van elkaars aanwezigheid op de historische bodem daar.”
- Ik heb toch sterk de indruk dat de ChristenUnie op dit punt - ook gezien het geschrevene in dit artikel - veel minder verwacht van Israël dan van de Palestijnen, want Israël bekritiseren ligt toch wel heel erg moeilijk binnen de ChristenUnie gezien de vermelde banden met Israël en het Joodse volk. Palestijnen bekritiseren is geen enkel punt, gezien ook weer het geschrevene in dit artikel.
“We geven de inzet daarvoor handen en voeten door ons steeds weer sterk te maken voor verzoeningsprojecten.”
- Die verzoeningsprojecten zijn natuurlijk prachtig, ik ben zelf bij een dergelijk project betrokken, maar die lossen met elkaar natuurlijk niet de politieke problemen op. Hun invloed op de huidige politieke wantoestanden in de regio is ondanks alle goede bedoelingen nul. Van politici mag meer verwacht worden dan alleen “vrede van onderaf” ofwel ondersteuning voor particuliere projecten, hoe mooi ook. Wat gaat de ChristenUnie doen of zeggen tegen bijvoorbeeld:
- Het feit dat bouwvergunningaanvragen van Joden voor bouwsels in de Westbank automatisch bijna altijd worden goedgekeurd, maar bouwvergunningen van Palestijnen even automatisch bijna altijd worden afgekeurd? Het voornaamste criterium is duidelijk de etnische afkomst van de aanvrager. Zie bijvoorbeeld de Palestijnse christelijke boerderij Tent of Nations in de Westbank in de buurt van Bethlehem die alle aanvragen voor zelfs de meeste elementaire benodigdheden afgekeurd ziet worden. Meer info op http://www.tentofnations...-vineyard-land-history/
- Het feit dat Palestijnen in de Westbank niet op wegen mogen rijden waar Israëliërs dat wel mogen, maar zelf alleen op veel slechter (of helemaal niet) onderhouden zijwegen mogen rijden?
- Palestijnen altijd in militaire rechtbanken berecht worden terwijl Israëliërs voor de doorgaans veel soepeler straffende civiele rechtbanken gedaagd worden, ook als het om wandaden gaat die in de Westbank begaan zijn? Daar komt bij dat huizen van Palestijnse terroristen vaak verwoest worden, iets wat per definitie nooit gebeurt bij huizen van Joodse terroristen. Het vergieten van Palestijns bloed is kennelijk minder erg dan het vergieten van Joods bloed. De God in wie ik geloof denkt daar toch anders over. Zoek maar in een concordantie op "geen onderscheid".
- De praktijk dat bezittingen van Palestijnen die gevlucht zijn voor oorlogsgeweld in 1948 of later door de staat Israël in beslag mogen worden genomen en later toegewezen aan Israëliërs (de zogenaamde Absentee Law), terwijl dat niet geldt voor bezittingen van Joden die voor oorlogsgeweld gevlucht zijn? Een recent voorbeeld hiervan staat op http://www.haaretz.com/i...-news/.premium-1.721476
- Schandalige uitspraken gedaan door Israelische politici (inclusief Netanyahu himself) tegen Palestijnen zoals vermeld op http://imeu.org/article/...-officials-in-their-own
Ik ben zeer benieuwd.
Met vriendelijke groet,
Ruud Steenbeek
Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.