“Voorzitter,

De minister-president is vanavond diep door het stof gegaan. De beide nieuwe bewindslieden zijn hem hier in voor gegaan. Vooraf daaraan is het rapport van de commissie Oosting gegaan. Dat vorige week is gepubliceerd.

Het rapport is in zijn conclusies snoeihard.

De kamer is onjuist voorgelicht.

De kamer is onvolledig geïnformeerd.

De deal waar het allemaal om begonnen was, had niet gesloten moeten worden. Hij deugde niet. Noch naar doel, noch naar strekking, noch naar haar uitwerking en procedure.

En vele jaren lang is de informatie die daarover meer had kunnen ophelderen, niet op tafel gekomen, maar juist in het verborgene gebleven. En daarom niet naar de Kamer gestuurd.

In eerste termijn ben ik begonnen met het schetsen van het belang van de democratische rechtsstaat. Die ervan uit moet kunnen gaan dat macht gecontroleerd kan worden. Dat het recht zijn loop krijgt. Zeker in omstandigheden waarin je  afspraken met criminelen maakt. Juist dan komt het er op aan.

De minister-president en de bewindslieden zijn op deze fouten ingegaan. Hebben op tal van punten excuses aangeboden en beterschap beloofd waar het beter kan.

Maar, voorzitter. De twijfel is gebleven. Voorzitter, het valt mij zwaar. Tegen deze omstandigheden zie ik geen andere mogelijkheid dan deze motie aan de Kamer voor te leggen.”

De Kamer,

gehoord de beraadslaging,

kennisnemend van de conclusies van het rapport van de commissie Oosting;

keurt het onder de verantwoordelijkheid van de minister-president gevoerde beleid af,

en gaat over tot de orde van de dag.

Segers
Roemer
Buma
Pechtold
Wilders
Klaver
Krol
Thieme