De gemeenteraadsverkiezingen staan weer voor de deur en alle politieke partijen dingen naar de stem van de kiezer. Dus gaan we op pad. Veel op pad. Om te folderen op de markt en met kiezers in gesprek te gaan. Om ons oor te luisteren te leggen voor de zorgen van mensen. Om de handen uit de mouwen te steken. Tot nu toe kan de kiezer het allemaal maar matig waarderen. De verkiezingen op 19 maart lijken het laagste opkomstpercentage ooit te krijgen.

Toch is het een mooie tijd. Tuurlijk, vergaderen hoort bij het werk van een Kamerlid. We worstelen ons door digitale stapels 'papier' en brengen uren door in Haagse commissiekamers. Houden we voldoende tijd over voor buiten? In het land, in de steden en dorpen, daar gebeurt het. Daarom ga ik zo graag op werkbezoek. Of het nu wel of geen campagnetijd is. Om verhalen van mensen te horen. Ik ben een verzamelaar van verhalen. En ja, die verhalen krijgen dan een plek in het debat.

Zo was ik bij zorginstelling Ipse de Bruggen in Nieuwveen. Twee cliënten vertelden over hun onzekerheid over de toekomst. Ze wonen nu met een steuntje in de rug zelfstandig. Als dat steuntje door bezuinigingen wegvalt, redden ze het niet meer. 'Hoe zou u het vinden als uw kind beperkt is en er geen geld is om de zorg te regelen?' Terechte vragen. In de bakkerij van de zorginstelling worden koekjes gebakken (met de mooie naam: 'koekje van eigen deeg'). Ik mag niet weggaan zonder een pak koekjes onder de arm.

Ik ben onder de indruk. Onder de indruk van mensen die - met een beetje hulp - participeren in onze samenleving. Onder de indruk van mensen die in de zorg werken en zich inzetten voor hun naaste. Onder de indruk van de vele raadsleden en vrijwilligers die ik ontmoet. Mensen die veel tijd steken in het verbeteren van hun leefomgeving, in de toekomst van het buurthuis, in het leveren van voedselpakketten van de Voedselbank, in de maaltijden voor tafeltje-dekje. Dat doen zij met hart en ziel. En niet alleen in campagnetijd.

Waarom stemmen op 19 maart? Niet omdat de campagne zo succesvol is. Maar voor het bestuur van uw gemeente. Vanaf januari 2015 krijgen gemeenten meer verantwoordelijkheid voor de zorg, jeugd en werk. Daarmee is het gemeentebestuur relevanter dan ooit. Hoe kunnen de opkomstpercentages dan de laagste sinds ooit zijn? Ik denk aan de raadsleden die zich dag en - soms - nacht inzetten voor hun dorp of stad. Om het goede te doen voor de samenleving. Gedreven door een welhaast heilig vuur. Op mijn tocht door het land spreek ik velen van hen. Zij gaan ervoor. Niet alleen in campagnetijd.