Ik was begonnen een heel lang, genuanceerd en uitgebreid betoog te schrijven. Maar dat leidt alleen maar af. Dingen over hoe ik in het politiek spectrum sta (links van het midden), hoe ik tegen de economie aankijk (ik ben Keynesiaan), en vooral over hoe een duurzame en zorgzame samenleving mij aan het hart gaat. 

Maar dat kan ook prima in één paragraaf, zoals hierboven bewezen. 

Waar deze blogpost namelijk over gaat is de komende verkiezingen. Op wie ik stem, waarom ik op díe partij stem, en waarom u dat, in mijn optiek, ook zou moeten overwegen. 

Om maar even met de deur in huis te vallen; ik stem dit jaar volmondig op de ChristenUnie. En dat doe ik om een aantal redenen. In prima christelijke traditie zal ik dat terug brengen tot drie allitererende kernredenen.

Compleet

Ten eerste vind ik het programma van de ChristenUnie bijzonder compleet. Daarmee bedoel ik dat het programma zeer goed het spanningsveld weet te omschrijven tussen de rol van de overheid, die van de markt, en die van de samenleving. Niet alles kan of moet door de overheid opgelost worden, een gedachte die vaak toch sterk bij ‘oud links’ door het hele programma verweven is. Maar dat betekent zeker niet dat alles maar losgelaten moet worden, zoals je bij ‘rechts’ keer op keer terug ziet komen. Veel zaken zouden wij, als ‘gewone’ mensen, middenin de samenleving op moeten lossen. En daarin heeft de overheid een belangrijke rol als marktmeester. Allen thema’s die impliciet en expliciet verweven zijn in het programma van de ChristenUnie. 

Consistent

Niet alleen zie je dat in het programma terug, dat zie je ook in de resultaten van de afgelopen jaren terug. En dat brengt me bij de tweede reden: de ChristenUnie isconsistent. Van de laatste drie kabinetten (Kunduz meegeteld) zat de CU er in 2. Daarin hebben ze aangegeven op een prima manier bruggen te kunnen bouwen tussen zeer diverse partijen, waren zij vaak de stem van het gezonde verstand en het samen zoeken naar oplossingen. Een eigenschap die na 12 september m.i. bijzonder hard nodig gaat zijn. Ook was de CU zeer consistent in het uitdragen van thema’s die haar na aan het hart zijn: zorg voor de zwakken, sterkste schouders de zwaarste lasten, en onze verantwoordelijkheid ook buiten de landsgrenzen. Al ben ik het met lang niet alle beslissingen eens binnen Kunduz of Balkenende IV, ik zie wel een logische, consistente en zorgende lijn. 

Competent

De derde reden is dat ze competent zijn. Laatst deed de Volkskrant onderzoek  naar de meest ‘effectieve’ Kamerleden van de afgelopen kabinetsperioden. Van de top vijf meest effectieve Kamerleden, waren er drie van de ChristenUnie. Ze weten keer op keer met een zeer kleine fractie toch veel gedaan te krijgen. Helaas zien we een aantal van deze Kamerleden na 12 september niet meer terug, maar als ik zie wat voor inhoudelijk sterke mensen er nu in de top van hun lijst staan, maak ik me daar eerlijk gezegd weinig zorgen over. 

Voordewind

Allemaal ‘bredere’ redenen om de CU te steunen, los van een aantal zeer specifieke onderwerpen zoals duurzaamheid, mensenrechten en steun voor zwakkeren van de samenleving, waar ik ze keer op keer voor op zie komen. Niet voor niets is Joel Voordewind (huidige nummer 2 van de lijst) dit jaar uitgeroepen tot Fair Politician of the Year. Over de jaren heeft de CU een Manifest opgesteld tegen kinderarbeid in de Nederlandse handelsketens, twee jaar geleden organiseerden zij een symposium over de rol van de overheid als Marktmeester, en aanstaande dinsdag organiseren zij samen met het Platform voor een Duurzame en Solidaire Economie de presentatie van een alternatieve Macro Economische Verkenning, waar juist gekeken wordt naar nieuwe benaderingen van duurzame economie. Inhoudelijk dus ook nog eens zeker punten waar ik met enthousiasme mee instem. 

JSF

Zijn er dan ook kritiek punten? Jazeker. Wat mij betreft mag de JSF liever vandaag dan morgen van de plank verdwijnen. De CU is een voorstander, al gebiedt eerlijkheid te zeggen dat ze hebben opgeroepen om een gedegen kosten en batenanalyse zodat besloten kan worden er wel of niet mee door te gaan. Ik kan me niet voorstellen dat met de achterlijk gestegen kosten van het projecten er nog voldoende baten tegenover staan, want dan zouden we in eerste instantie wel een érg goede deal hebben gehad, maar dat terzijde. 

Klein Christelijk

Ook de continue focus op thema’s die ik voor het gemak maar ‘klein christelijk’ noem hoeven voor mij niet zo. Het lijkt of de partij echt hun best doet om er vooral voor de christelijke achterban te zijn, en dat vind ik jammer, al ben ik zelf christelijk. Ik ben er heilig van overtuigd dat het Goede Nieuws voor *iedereen* goed nieuws is, dus ook op argumenten te voeren, inhoudelijk, en niet puur voor de bühne. Ik zou daarom ook de naam ChristenUnie laten varen, want volgens mij zit het de partij eerder in de weg dan dat het haar goed doet. Maar wie ben ik? 

Europa

De angst voor Europa, en het toch wel eenzijdig benaderen van de staat Israel, stoten me ook regelmatig tegen de borst. Dat kan beter. En dat moet ook beter. Maar zeker op Europa zie ik binnen de partij over de afgelopen jaar een flinke beweging van angst naar gezond kritisch. Er is nog een weg te gaan, maar ze zijn in ieder geval die weg ingeslagen. 

Slob

En als laatste bezwaar misschien wel de man Slob; hij is geen ‘frontman’, die vanuit visie en passie een groep mensen weet mee te krijgen. Hij is geen ‘Yes we can’ man. Geen orator of charismatische persoonlijkheid. Ik ken Arie een klein beetje, en heb over de jaren meerdere malen met hem mogen praten en samenwerken. Daarin komt steeds een duidelijk beeld naar voren van een toegewijde en degelijke man, die erg goed is in wat hij doet. Hij is de degelijkheid, die ondanks rare fratsen van anderen stap voor stap zijn weg vervolgt. Nu ik er over nadenk, misschien is dat juist een pluspunt. 

Ik ben er uit. Al een tijdje. In deze gepolariseerde campagne, waar het echt lijkt oud links vs oud rechts te zijn, is het tijd dat we met gezond verstand de blik vooruit werpen, en stemmen op een partij die solide én sociaal is. Daarom stem ik ChristenUnie.

Over Antonie Fountain:

I'm a full time dad and husband, sing and play guitar in the band Little Things That Kill, work for a campaigning organisation against human trafficking called STOP THE TRAFFIK.

I am passionate about being passionate, good music, social justice, and lots of other things. This tumblr is going to try to put forward some of my ideas on where our world is going, unless we can change it.

You can find me on
Twitter
Facebook