Allereerst dat vergaderen over één persoon. Natuurlijk is dat ongewenst en ongepast. Normaal gesproken stelt het parlement wetten vast. Die worden uitgevoerd en individueel toegepast door de minister en de Immigratie en Naturalisatie Dienst (IND), waarna de rechter kan toetsen of het juiste besluit is genomen. Dat is niet voor niets. In de dynamiek van een openbaar debat in de Tweede Kamer wordt één individueel persoon gemakkelijk speelbal van opportunisme, demagogie en andere onfrisse gesprekstechnieken.

Minister Leers heeft dan ook een grote fout gemaakt door zich zélf publiek over Mauro uit te laten. Natuurlijk, er werden acties gevoerd voor Mauro. Zijn pleegouders hadden begrijpelijkerwijs de publiciteit gezocht. Maar wie dan publiekelijk stelt: ,,we hebben een systeem, maar dat mag nooit de menselijke maat kapotmaken’’ (NU.nl, 27/09/2011), geeft als minister maar één signaal af: hij beziet niet of, maar hoe hij alsnog een verblijfsvergunning gaat regelen. Nu de minister niet deed wat hij discretionair, dus discreet in stilte had moeten doen, was een Kamerdebat - hoe ongewenst ook - onvermijdelijk.

Mauro, heen en weer geslingerd tussen hoop en vrees, mag geen slachtoffer worden van vorm- en spelfouten door de minister, de Kamer of wie dan ook. De minister heeft gelijk als hij stelt dat het Vreemdelingenrecht geen grond biedt om Mauro hier te laten blijven. Maar de orthopedagogische rapportage over zijn levensgeschiedenis maak zonder meer duidelijk dat er moreel en humanitair dwingende redenen zijn om hem niet los te scheuren van de pleegfamilie die hem liefdevol opving en negen jaar verzorgde nadat hij op traumatiserende wijze verstoten was. Hier geldt het universele mensenrecht op een gezinsleven.

Wij hopen oprecht dat CDA’ers op hun congres vandaag menselijkheid en barmhartigheid tonen voor Mauro. Dat is geen incidentalisme, want in Mauro krijgen ook tien tot vijftien jonge asielzoekers een gezicht die zich in een gelijksoortige situatie bevinden. Met het oog op hen hebben PvdA en ChristenUnie een voorstel gedaan. Aangemoedigd door haar eigen congres kan de CDA-fractie dinsdag voor die motie Spekman/Voordewind stemmen. Dan wordt zichtbaar dat ook zij inspiratie vindt in de woorden van Hem naar wiens naam onze partijnamen refereren: ‘Ik was een vreemdeling en jullie namen mij op’ (Matteüs 25:35). Zeker, we leven niet meer in het paradijs en we kunnen de hele wereld niet redden, maar soms kruist Christus ons pad in de enkeling die voor ons staat. Zoals Mauro nu.

Joel Voordewind en Arie Slob