‘Ik ben bang dat gespecialiseerde zorg versnipperd raakt over gemeenten. Ook is het belangrijk dat er ruimte blijft voor identiteitsgebonden zorg. Een organisatie als SGJ verleent zorg aan jeugd uit het hele land. Dergelijke zorg dreigt nu te versnipperen of te verdwijnen als die zorg via de ruim 400 gemeenten geboden moet gaan worden.’, aldus Wiegman.

Wiegman vraagt aandacht voor de ingewikkelde positie waarin gemeenten terecht komen als het gaat om het treffen van voorbereidingen voor de decentralisatie. Zolang zij niet weten waarop zij zich moeten voorbereiden, kunnen zij maar beperkt aan de slag.

In de brief stelt het kabinet dat gemeenten zorg gaan dragen voor ‘ontspecialiseren’ ofwel ont-zorgen en voor ‘ontkokering’ ofwel integraliteit. ‘Is dat werkelijk het doel?’ vraagt Wiegman zich af. Een kind dat specialistische zorg nodig heeft, moet dat blijven krijgen. Het is goed dat gemeenten zich kunnen gaan richten op investeren in preventie, zodat hopelijk minder kinderen beroep hoeven doen op zwaardere zorg.

Wiegman maakt zich ook zorgen over de gefaseerde overgang. ‘Daar is niemand voor. Je kunt beter een jaar later alles decentraliseren, dan op verschillende momenten delen decentraliseren. Deze fasering zorgt in combinatie met de opgelegde taakstelling voor nog meer problemen.’