Er zijn politici die via het onderwijs een zogenaamde maakbare samenleving willen afdwingen. Zij zien het liefst dat de overheid gaat bepalen waar een kind naar school gaat en wat er in zo’n school gebeurt. Dat is niet mijn ideaal. Ouders hebben de vrijheid om hun kind naar een school te laten gaan die past bij hun visie op levensbeschouwing en opvoeding. Een actief en dwingend spreidingsbeleid, bijvoorbeeld door een bindend schooladvies in Nijmegen, doorkruist dat principe.

Het probleem dat ondermeer PvdA en SP bedacht hebben voor de verwezenlijking van hun maakbaarheididealen heet segregatie. Hiermee geven zij er blijk van een groot wantrouwen te koesteren jegens het bijzonder onderwijs. Als zouden deze scholen bijdragen aan segregatie. Het is onterecht en zelfs beledigend voor de scholen om te suggereren dat een identiteitsgebonden school selecteert op kleur of etniciteit. ‘Witte’ en ‘zwarte’ scholen ontstaan niet omdat scholen bepaalde kinderen weigeren, maar omdat ouders voor een bepaalde school kiezen.

In steden als Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht is het aandeel niet-westerse allochtone leerlingen op rooms-katholieke en protestants-christelijke basisscholen bijna net zo hoog als op openbare scholen. Het bijzonder onderwijs laat overal zien dat zij prima zelf in staat is om ontmoeting en integratie te bevorderen, zoals in Rotterdam tussen reformatorisch en islamitisch onderwijs.

In het politieke debat zien we vaker dat doel en middel worden verward in de discussie over onderwijs. Neem de initiatiefwet van PvdA, SP, D66 en GroenLinks om alle scholen te dwingen een open toelatingsbeleid te hebben, - wat inbreuk maakt op het hebben van een grondslag, terwijl zo’n 96% van de scholen een dergelijk toelatingsbeleid al heeft. Het leidmotief voor dit initiatiefvoorstel is de bestrijding van segregatie. Volgens de Onderwijsraad, de ChristenUnie is het daarmee eens, draagt de acceptatieplicht helemaal niet bij aan de bestrijding hiervan.

Voortijdig schoolverlaten en leerachterstanden zijn nog steeds een groot probleem onder groepen leerlingen. Ik zou graag de krachten willen bundelen om de kwaliteit op scholen die als zwak te boek staan te verbeteren en vroegtijdige leerachterstanden te bestrijden. Laat de minister daarin gaan investeren. Mijn steun heeft zij. Maar laten we ons verre houden van een links-socialistisch dictaat van wat ouders en scholen wel en niet mogen. 

Joel Voordewind, Tweede Kamer ChristenUnie