Kom Caraïbische kerk tegemoet bij scheiding met staat

dinsdag 08 februari 2011 16:00

Kerken op de Nederlandse caraïbische eilanden Bonaire, Sint Eustatius en Saba (BES) dreigen financieel in zwaar weer te komen nu kerk en staat daar officieel gescheiden zijn. Sinds 10 oktober zijn kerken financieel losgekoppeld van de landsbesturen. Hierdoor zijn de reguliere overheidsbijdragen vanuit de landsbesturen ook direct stopgezet. ChristenUnie Tweede Kamerlid Cynthia Ortega-Martijn heeft vragen gesteld aan de minister van Binnenlandse Zaken hierover. “Dit is wel een hele acute overgang. Ik mag hopen dat de kerken zijn geïnformeerd over de wijzigingen, zodat ze andere inkomsten hebben kunnen genereren en niet hoeven te sluiten. De kerken op Bonaire kennen het principe van een vrijwillige bijdrage helemaal niet.”

Ortega-Martijn wil dat de minister een overgangsregeling voor de betrokken kerken instelt, zodat zij de kans krijgen andere vormen van inkomen op te zetten. Een dergelijke regeling gold ook in Nederland voor de kerken toen in de jaren tachtig de financiële scheiding tussen kerk en staat werd gerealiseerd.

Schriftelijke vragen van het lid Ortega-Martijn (ChristenUnie) aan de minster van Binnenlandse zaken en Koninkrijksrelaties over de gevolgen van de scheiding van kerk en staat op de BES-eilanden sinds 10 oktober 2010.

Bent u op de hoogte van het feit dat als gevolg van de doorvoering van het principe van scheiding en staat op de BES-eilanden sinds 10-10-2010 de reguliere bijdragen van de landsbesturen van voor 10 oktober 2010 ten behoeve van de kerken per direct zijn stopgezet?
Bent u zich ervan bewust dat, gezien het feit dat de Nederlandse gang van zaken als de Actie Kerkbalans op grond waarvan een vrijwillige bijdrage wordt gevraagd aan lidmaten niet bekend is op Bonaire, dit ernstige gevolgen heeft voor onder meer de Protestantse Gemeente op Bonaire en wellicht een sluiting van deze en andere kerken betekent?
Op welke wijze zijn de kerkgenootschappen geïnformeerd over de financiële gevolgen van invoering van Nederlandse wetgeving zodat deze kerken zich op de nieuwe situatie inhoudende de afschaffing van kerkondersteuning konden voorbereiden?
Deelt u de mening dat het per direct stopzetten van de reguliere bijdragen van de landsbesturen aan de kerken als gevolg van de invoering van de Nederlandse wetgeving een onwenselijke situatie is ontstaan en niet in lijn ligt met de destijds in Nederland geldende overgangsregeling en afkoopsommen zoals voorzien bij de Wet beëindiging financiële verhouding tussen Staat en Kerk uit 1983*?
Bent u bereid alsnog in een overgangsregeling te voorzien of eenzelfde regeling te treffen als in Nederland destijds, ten einde de kerkgenootschappen op de BES-eilanden tegemoet te komen en zodoende te voorkomen dat deze kerkgenootschappen moeten sluiten? Zo ja, wat gaat die regeling inhouden en wanneer kunnen de kerkgenootschappen deze regeling tegemoet zien? Zo nee, waarom niet?

*Wet van 7 december 1983 tot beëindiging van de financiële verhouding tussen Staat en Kerk