De ChristenUnie Amsterdam verbaast zich over de bijzondere aandacht die Kamer- en gemeenteraadsleden hebben voor de onvrijwillige en illegale prostituees, zo rond de feestdagen en in campagnetijd. Te meer omdat de cijfers over onvrijwillige prostitutie al jaren bekend zijn. Voorheen werd het pleidooi van de ChristenUnie om de Wallen op te heffen en prostituees te helpen uitstappen, als onrealistisch bestempeld. De ChristenUnie roept de partijen nu op om nog voor de verkiezingen van 7 maart een principebesluit hierover te nemen.

 

Uit onderzoek van het platform POOP (2003) onder raamprostituees in de grote steden blijkt dat de bereidheid van de prostituee en exploitant om zich te registreren en zodoende belasting te betalen vrijwel afwezig is. 93% betaalt geen belasting. Van de 892 contacten van Scharlaken Koord met prostituees in Amsterdam in 2002, gaven er slechts 19 aan belasting te betalen (dus 97% betaalt geen belasting) of de bereidheid aan om te betalen als ze voldoende verdiend hadden. Meer dan 450 vrouwen hadden zelf geen zeggenschap over hun verdiende geld. Alles droegen zij af aan hun pooier dan wel loverboy.  Alle overige prostituees ridiculiseerden de gedachte alleen al om belasting te moeten gaan betalen.

 

Zeker een kwart van de ongeveer 20.000 prostituees die werken in Nederland is het slachtoffer van mensenhandel. Meer dan 5000 vrouwen en meisjes werken dus in Nederland onder dwang en/of manipulatie. Seksbazen die sekshuizen runnen, werken vaak zelf in het criminele circuit.

Uit een steekproef onder 439 Nederlandse raamprostituees op de wallen in 2001 en 2002 bleek dat meer dan 380 vrouwen door loverboys in de prostitutie terecht waren gekomen. Uit een ander onderzoek blijkt dat 873 raamprostituees in dezelfde periode op de wallen afkomstig waren uit landen buiten de Europese Unie.

Ook worden sommige vrouwen via vrouwenhandel door voodoo en anderen rituelen gedwongen te prostitueren in onze hoofdstad. Verder telt Amsterdam ook nog eens 350 drugsverslaafde straatprostituees. Loverboys verleiden steeds meer jonge dames om in de prostitutie te stappen.

 

Meer onderzoek naar de zogenaamde ‘vrijwillige’ prostitutie vindt de ChristenUnie niet nodig en de partij pleit er dan ook voor om de Wallen te sluiten en als stadsbestuur in te zetten op de opvang en resocialisatie van de prostituees, zoals dit nu ook al in Rotterdam gebeurt.

Verder is het ook wenselijk de illegale seksindustrie op de carpoolplekken een halt toe te roepen. En in te grijpen bij de schandknapen met illegale sekspraktijken op  plekken in de bosjes en de parken in en rondom Amsterdam. ChristenUnie pleit bij deze vorm van prostitutie naar “ZERO TOLERANCE”! .

De ChristenUnie pleit eveneens voor meer politie-inzet om loverboy’s en lovergirls op te pakken. Ook de erotische clips die onder meer te zien zijn in de vrouwonvriendelijke  ‘gangastaclips’ van  MTV/TMF, verwringt het beeld van tieners over seksualiteit. Verder pleit de ChristenUnie ervoor om de pornoblaadjes in de schappen niet meer op ooghoogte van 8 en 9 jarigen te toon te spreiden.

 

Op initiatief van de Permanente Campagne van de ChristenUnie hebben verschillende instellingen zich tegen de uitspraak van minister De Geus van Sociale Zaken (CDA) gekeerd dat prostitutie 'passende arbeid' zou zijn. De motie is 4 december 2004 met een grote meerderheid aangenomen, waardoor deze uitspraak van De Geus werd teruggedraaid. Wel verbaast de partij zich erover dat na het Kamerdebat met minister de Geus, er toch gewoon op werk.nl erotisch webcammen wordt aangeboden als werk.

 

Minister Donner heeft positief gereageerd op het voorstel van de ChristenUnie om tot een ‘REDLIGHT’ alarmnummer te komen voor prostituees in nood (zie het manifest Red Light Alarm). Dit is nu een jaar geleden in de Tweede kamer besloten en het landelijke alarmnummer voor prostituees is er nog steeds niet.

 

Uiteindelijk is de ChristenUnie blij dat politiek Amsterdam nu ook het (rode) ‘licht’ heeft gezien! Nu de daden nog.

 

 

Zie ook: