Joël Voordewind: ,,Naast het feit dat een boycot bepaald niet bevorderlijk is voor het vredesproces, wil ik uitleg over de steun die Unicef als VN-organisatie geeft aan deze boycot. En of het daarbij gepast is dat met een bijl de Davidster kapot geslagen wordt. Dat heeft veel weg van een directe oproep tot geweld.”

Vragen van de leden Voordewind (ChristenUnie), Haverkamp, Nicolaï en Van der Staaij aan de minister van Buitenlandse Zaken en Ontwikkelingssamenwerking over oproep tot boycot van Israël door gesubsidieerde Palestijnse organisatie en de dreigende sluiting van verschillende Palestijnse televisiestations.

Heeft de Minister kennisgenomen van het bericht: ‘UNICEF supports Palestinian hate ad’ van 22 maart 2010[1] en van de berichten ‘PA closes only Christian TV station’ en ‘PA backtracks over Christian channel’ van 24 maart 2010?[2]

Bent U met ons van mening dat UNICEF - en andere door de internationale gemeenschap gefinancierde organisaties, noch financieel noch op een andere wijze zouden mogen bijdragen aan het oproepen tot of het daadwerkelijk uitvoeren van een boycot van de staat Israël? Zo ja, wat gaat de Minister doen met het nieuws dat UNICEF heeft meebetaald aan een advertentie en een televisieprogramma die oproepen tot een boycot? Zo nee, waarom niet?

Vindt de Minister, dat het niet de taak van een VN organisatie is een organisatie te steunen die een advertentie plaatst, waarin het nationale symbool van een lidstaat (in dit geval de Davidster van Israel) met een hakbijl gespleten wordt?

Bent U er van op de hoogte dat Pyalara ook door het Nederlandse Cordaid wordt ondersteund? Is de Minister van mening dat de steun die Cordaid aan Pyalara geeft, moet worden ingehouden op de subsidie die Cordaid jaarlijks van het Ministerie van Ontwikkelingsamenwerking krijgt? Zo nee, waarom niet?

Is het oproepen tot een boycot van Israël door een jeugdorganisatie die gelieerd is aan de Palestijnse Autoriteit in strijd met afspraken tussen de Palestijnse Autoriteit en de Verenigde Naties?

Bent U met ons van mening dat de oproep tot boycot van Israël door een Palestijns televisieprogramma waar wekelijks 300.000 Palestijnse kinderen naar kijken niet bevorderlijk is voor het vredesproces en enkel leidt tot verwijdering tussen beide partijen?

Ziet de Minister de dreigende sluiting van verschillende televisiestations, waaronder de enige christelijke zender, als een bedreiging voor de vrijheid van meningsuiting en een poging van de Palestijnse Autoriteit om de media het zwijgen op te leggen?

Wil de Minister er bij de Palestijnse Autoriteit op aandringen dat de televisielicenties betaalbaar moeten blijven, zodat de kostprijs van een licentie niet als politiek middel kan worden gebruikt?