Maar nu even een adempauze om te bezinnen en een kort artikel te schrijven voor de fractie-weblog.
Het was afgelopen week een enerverende week. Het voelt allemaal zo onwerkelijk. Weer blijkt hoe betrekkelijk zaken zijn in het leven. Rationeel en politiek kan ik het wel begrijpen, maar toch blijf ik met vragen zitten. Vragen waarop, denk ik, alleen de Allerhoogste antwoorden kan geven. Dus niet meer rouwen, maar voorwaarts.
De afgelopen periode wil ik dan ook afsluiten met dankbaarheid in mijn hart. Vooral voor het feit dat één week voor de val van het kabinet de maatregel om de AOW-partnertoeslag vervroegd af te schaffen, van tafel is gehaald. Het is nu met open vizier de toekomst tegemoet treden, vanuit de overtuiging dat onze God en Vader ons daarbij zal leiden.
De afgelopen weken ben ik in verschillende plaatsen geweest in het kader van de gemeenteraadsverkiezingen. Daar kom ik zoveel mensen tegen die tegen mij zeggen dat zij voor de fractie en bewindspersonen bidden. Daarom ben ik ervan verzekerd dat wij kracht en wijsheid zullen ontvangen voor de spannende en drukke dagen en het vele werk die ons te wachten staat.

Integratienotitie
Afgelopen maandag had ik een huiskamerbijeenkomst in Eindhoven om te praten over integratie, of zoals ik het noem: burgerschapsvorming. Het was een boeiende en inspiratieve avond. Het is zeer te waarderen dat de notitie een breed draagvlak gaat krijgen. In verband met de afgelopen ontwikkelingen zal de notitie op een later en waarschijnlijk beter momentum uitkomen.
Ik heb nu ook meer tijd om meerdere mensen hun bijdrage te laten leveren in de discussie. Gisteravond was ook een bijzondere campagneavond in Almere. De aanwezigen waren allemaal christenen met verschillende achtergronden die graag op de hoogte wilden komen van het belang van stemmen op een christelijke politieke partij. Na de bijeenkomst heb ik met een aantal mensen bemoedigende gesprekken kunnen houden. Wat mij verheugt, is dat het de ChristenUnie zachtjes aan lukt om christenen met een andere culturele achtergrond te bereiken en te betrekken.
Verleden week had ik een bijeenkomst met ongeveer twintig voorgangers uit Den Haag, van geloofsgemeenten met een meerderheid aan leden met een multiculturele achtergrond. Zij zijn echt betrokken en willen graag periodiek op de hoogte worden gehouden van de zegeningen van de ChristenUnie in de politiek, zowel landelijk als lokaal. Ik merk dat er in deze kringen meer openheid komt om de christelijke politiek een hart onder de riem te steken en gemeenteleden op te roepen om te gaan stemmen.

De noodzaak van het nemen van verantwoordelijkheid en de realiteit dat een politieke partij, hoe klein ook, invloed kan uitoefenen, is bij velen duidelijk geworden. Fijn dat deze broeders en zusters zich deel voelen van de ChristenUnie.
Al met al het vraagt het om veel investering, maar het is de moeite waard om het land in te trekken, vanuit de overtuiging dat wij als christelijke politici een zoutend zout en een lichtend licht mogen zijn.

Cynthia Ortega-Martijn