Bron: dagblad Metro / door Niels Rigter

In schrale tijden zijn jongeren altijd extra de klos. Hoe komt dat?
Als vuistregel geldt dat werkloosheid onder jongeren tweemaal zo hoog is als gemiddeld. In crisis­tijd loopt de jeugdwerkloosheid nog sterker op dan de gemiddelde werkloosheid. Dat is precies wat we zien gebeuren: jongeren vinden moeilijker een baan én ze hebben vaak tijdelijke contrac­ten, die in crisistijd niet worden verlengd. Verder zie je dat het dus wel degelijk een verschil maakt of je een startkwalificatie hebt of niet (diploma van MBO-2 of hoger, red.).

Niet echt verbazingwekkend
Nee, maar het onderstreept onze inzet om jongeren langer op school te houden. Bij 10.000 van hen is dat gelukt. Ik ben ook blij met samenwerking tussen MKB Nederland en de jeugdzorgin­stellingen, dat MKB zegt: als die gasten bij jullie klaar zijn, gaan wij ze een werkplek geven. Mooie projecten...

Als ik u zo hoor, gebeurt er zoveel dat er geen jongere meer buiten de boot valt.
Ik zeg niet dat dit de oplossing is voor alle problemen. We kunnen de werkloosheid van jongeren niet voorkomen. We kunnen het wel dempen.

Kunnen jongeren tegenwoordig slechter met geld omgaan?
Daar hebben we geen aantallen van. We proberen wel af te remmen dat jongeren excessief lenen en geld spenderen dat ze niet hebben. We zijn in gesprek met banken om het sparen te stimuleren. Ik denk wel dat de crisis het bewustzijn hiervan vergroot.

Kunt u zelf goed met geld omgaan?
Ik kan redelijk goed met geld omgaan, ja. Dat komt door de manier waarop ik ben opgevoed: nooit iets lenen als je weet dat je het niet kunt terugbetalen en af en toe een bijbaantje nemen.

U had een bijbaantje?
In stond op zaterdag in de winkel en ik reed bestellingen. Ook tijdens de studie heb ik dat soort dingen gedaan. Je moet daar wel een verstandige balans in vinden, want school en studie zijn belangrijker.

Sommige kinderen kunnen daar geen verstandige balans in vinden omdat hun ouders geen geld hebben. Ik weet niet of uw ouders uw studie hebben betaald....
Ja, maar er is ook altijd gespaard, door mijn ouders en door mijzelf. Ouders kunnen hun kinderen helpen in het maken van verstandige keuzes. Begin met het geven van zakgeld en zeg: hier moet je het mee doen voor een maand en we gaan niet tussendoor lenen. Je kind helpen met keuzes maken, dat is de essentie van opvoeden.

De overheid neemt de rol van opvoeders steeds meer over.
Is dat zo? Ik zie dat nergens.

Op brede scholen worden jongeren de hele dag beziggehouden. Ouders krijgen opvoedingscursussen, er zijn centra voor jeugd en gezin. Dat was er vroeger toch allemaal niet?
Het is goed dat de overheid ouders in staat stelt eigen keuzes te maken, bijvoorbeeld in het combineren van werk en gezin.

Deelt u de conclusie van onderzoeksbureau Motivaction dat veel ouders tegenwoordig vooral met zichzelf bezig zijn?
Ik ben niet zo gecharmeerd van het labels plakken op een hele generatie ouders of jongeren. Het grootste deel van dat onderzoek bestaat uit beschouwingen van de onderzoekers en heel weinig uit feiten. Ik vind ook dat er wel erg grote woorden in staan. Zo van: dé jeugd is hedonistisch, dé jeugd is materialistisch en kijkt te veel in etalageruiten. 

Dat vindt u niet?
Ik vind dat je de jeugd niet zo’n stempel op kunt drukken. Uit onderzoek dat wél op feiten is gebaseerd, blijkt namelijk dat de jeugd meer dan een paar jaar geleden vrijwilligerswerk doet. Is dat hedonistisch? In tegendeel. Ik geloof trouwens niet dat er zulke gigantische generatieverschillen zijn. Onze jongeren staan bovenaan de internationale lijsten. Met 85 tot 90 procent van de jongeren gaat het heel goed. Dat stemt me hoopvol.