We gingen dinsdag weer op tijd op pad. Deze keer gingen we in twee groepen uiteen. Ik ben, met de collega's Hamer, Pechtold en Rutte en onze voorzitter, mevrouw Verbeet, op bezoek geweest bij het 'Moeder en Kind' ziekenhuis waar de helft van de geboorten in Suriname plaatsvindt.

Met geld uit de zogenaamde verdragsmiddelen is in 2008 een nieuw moeder- en kindcentrum geopend. In het centrum zijn de poliklinieken van de gynaecologen, prenatale zorg, het consultatiebureau voor de vrouw- en kindzorg en de verloskamers ondergebracht. Met de directeur van het hospitaal, mevrouw Rozenblad, hadden we een interessant gesprek over onder andere de zorg aan zwangere vrouwen en ook het grote aantal tienerzwangerschappen in Suriname.

Direct aansluitend hebben we een bezoek gebracht aan Opa Doeli, een jeugddetentiecentrum vernoemd naar een Surinaamse politieagent (overleden in 1954), die veel voor jongeren deed. Ook dit centrum is totstandgekomen met financiering van verdragsmiddelen. We waren zeer onder de indruk van de professionele wijze waarop deze jongeren werden begeleid. Er was zelfs een rechtbank in het centrum. Heropvoeding, scholing en begeleiding van de ontspoorde jongeren is de kerntaak van het centrum.

Tussen de middag hebben we een lunchgesprek gehad over de zogenaamde Twinningfaciliteit Nederland-Suriname op de Anton de Kom Universiteit. Deze faciliteit is totstandgebracht door minister Koenders en biedt Nederlandse en Surinaamse organisaties gezamenlijk de mogelijkheid geld te krijgen voor een gezamenlijk project. Volgens betrokkenen is dit een groot succes. Het zijn wel projecten waar de politiek geen grip op heeft en om die reden ontmoetten wij aan de kant van Surinaamse politici wel enige scepsis over de Twinningfaciliteit.

Boeiend om te zien hoe politici en vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties hierover met elkaar van mening verschilden. Persoonlijk zie ik deze vorm van samenwerking wel als een nieuwe mogelijkheid om op basis van gelijkwaardigheid met elkaar te werken aan bijvoorbeeld goed onderwijs en zorg. Wel werd duidelijk dat de gelijkwaardigheid nog wel wat bevorderd kan worden.

In de middag brachten we een bezoek aan politiepost Latour. Ook hebben we een rondleiding door de wijk gekregen (foto). Goed om ook die kant van Paramaribo te zien. Grappig om te zien dat de straatnamen allemaal te herleiden zijn naar Bijbelse namen. Op dit moment ben ik weer terug in het hotel. Vanavond zal er een receptie zijn op de Nederlandse residentie. Daar hopen we ook weer de nodige gesprekken te kunnen voeren. Morgenvroeg gaan we naar het binnenland. Dat betekent vroeg het bed uit. Geen enkel probleem. We zijn maar een week in Suriname en dan wil je wat zien ook. Slapen doen we wel weer thuis.

Arie Slob

Eerdere blogs over mijn Suriname-reis vind u hier en hier