De economische crisis duurt al weer een hele tijd, maar er komen nog zware klappen. Daarvoor waarschuwt Christen-Unie-fractievoorzitter Arie Slob. ,,We kunnen het niet allemaal voorzien, maar het is een illusie te denken dat de crisis nu aan het voorbijgaan is.’’ Het najaar kan heel moeizaam worden, denkt Slob. ,,Met name in de bouw en het transport zie je dat orderportefeuilles uitgeput raken.’’

Toch wil de leider van de Christen Unie-Kamerfractie niet alleen maar somberen. ,,Voorafgaand aan de crisis waren in Nederland de werkloosheid en het begrotingstekort laag. We hadden buffers om klappen op te vangen.’’ Het had nog veel erger gekund, wil Slob maar zeggen. ,,Maar we moeten wel accepteren dat Nederland ook wordt getroffen, omdat we een open economie zijn.’’ Globale economische ontwikkelingen kunnen door de overheid nauwelijks worden beïnvloed.

Tegelijk is volgens Slob het pakket dat het kabinet heeft samengesteld om de economie te stimuleren, substantieel. ,,Op die manier kunnen we ervoor zorgen dat een deel van de werkgelegenheid die anders verloren zou gaan, behouden blijft.’’ In de onderhandelingen over het crisisakkoord heeft de ChristenUnie zich een stabiele en betrouwbare coalitiepartij getoond, vindt de fractievoorzitter. ,,De boel heeft natuurlijk met name bij CDA en PvdA onder druk gestaan, vooral wat de visie op gezonde overheidsfinanciën betreft. Puur vanuit de inhoud, hebben wij toen de verbindende schakel gevormd.’’ Bij de perikelen rond de Joint Strike Fighter nam de ChristenUnie opnieuw die positie in, zegt Slob. ,,We zijn verder gegroeid in de rol van regeringspartij.’’

Dat neemt niet weg dat er ook nog onopgeloste kwesties zijn. Een van de gevoeligste daarvan is de aanpassing van de Algemene Wet Gelijke Behandeling (Awgb). Deze week bleek dat het kabinet er nog niet in slaagt een standpunt over een rapport van de Raad van State in te nemen. ,,De Raad van State is door de regering om advies gevraagd, omdat onze anti-discriminatiewetgeving niet in overeenstemming was met Europese richtlijnen. Nu dat advies er ligt, moet het kabinet ook op basis daarvan met een voorstel komen’’, vindt Slob. De gevoeligheid zit ‘m erin dat het voorstel dat de Raad doet, de huidige onderwijsvrijheid intact laat en volgens sommigen zelfs versterkt. Dat zou ten nadele zijn van bijvoorbeeld praktiserend homoseksuele leraren die op orthodox-christelijke scholen werken. Slob vindt het jammer dat de discussie altijd over dat punt gaat, terwijl de Awgb een veel breder terrein bestrijkt. ,,Het beeld dat de ChristenUnie naar mogelijkheden zoekt om mensen buiten te sluiten, is hardnekkig. De discussie vertroebelt snel’’, signaleert hij.

Met discriminatie heeft de wens van de ChristenUnie niets van doen, benadrukt Slob. ,,Het gaat ons erom dat de balans tussen grondrechten gehandhaafd blijft. Daar trekken we een messcherpe streep. Scholen moeten de vrijheid hebben op basis van hun grondslag een personeelsbeleid te voeren. Ook met de nieuwe formulering van de Raad van State los je de botsing van grondrechten niet op, maar neem je de onduidelijkheid over het zogenaamde ‘enkele feit’ weg. Die stap kan het kabinet zetten, zonder de rechten van verschillende groepen aan te tasten.’’ Dat het sommigen irriteert dat christelijke scholen dergelijke eisen aan hun personeel (mogen) stellen, daarvoor kan Slob zelfs nog wel begrip opbrengen. ,,Maar de Nederlandse traditie is dat we met verscheidenheid kunnen omgaan.’’

ChristenUnie-SGP
ChristenUnie-SGP De laatste weken trok wat de christelijke politiek betreft, het Europese uiteengaan van ChristenUnie en SGP de aandacht. Waar de ChristenUnie aansluiting vond bij een fractie waarbinnen de Britse conservatieven de grootste groep zijn, ging de SGP een technische samenwerking aan met min of meer dezelfde partijen als waarmee ChristenUnie-SGP de afgelopen jaren een groep vormden. De Britse conservatieven wilden SGP-Europarlementariër Bas Belder niet als volledig lid toelaten, vanwege het feit dat de staatkundig- gereformeerden geen vrouwen kandideren.

Volgens Slob hebben de Britse conservatieven deze week twee keer met de SGP proberen te spreken over een ‘geallieerd’ lidmaatschap van de fractie waarvan de ChristenUnie volledig lid is, maar is daar niet op ingegaan. SGP’er Belder verklaarde deze week dat hij niet gelijktijdig verschillende onderhandelingen wilde voeren, en bovendien alleen een volledig lidmaatschap nastreefde.

Toch kan Arie Slob de SGP in die keuze niet volgen. ,,We hebben in de campagne duidelijk gezegd dat we echt niet weer in zo’n fractie wilden, als waarvan de SGP nu lid geworden is. Ik vind het jammer dat ons dit samen overkomen is, maar van het Italiaanse Lega Nord en de Slowaakse nationalisten kun je maar beter wat afstand houden.’’ De Christen Unie-fractievoorzitter betreurt verder ,,de meer emotionele dan zakelijk-feitelijke manier waarop de SGP over de gang van zaken communiceert’’. Voor wat de toekomst betreft maakt de kwestie volgens Slob duidelijk dat de ChristenUnie, wanneer zij op eigen kracht een zetel kan behalen, zelfstandig aan verkiezingen moet deelnemen. ,,Als dat kan, is dat alleen maar aan te bevelen. Dan kun je volledig je eigen programma uitdragen, en worden vervelende situaties als deze voorkomen.’’ Een lijstverbinding waarbij de reststemmen naar elkaars lijsten gaan, is volgens Slob een prima mogelijkheid om de onderlinge verbondenheid aan te geven. ,,We hoeven ons ook niet ver van elkaar te verwijderen, maar we zijn twee verschillende partijen. Ook de SGP benadrukt dat voortdurend.’’

(Nederlands Dagblad / Gerard Beverdam - 4 juli 2009)