De dualisering van het lokaal bestuur (de ontvlechting van gemeenteraad en college van B en W, sinds 2002) went nog steeds niet volgens de ChristenUnie-bestuurders. De werkdruk van de raadsleden is erdoor verhoogd, het zorgt voor politieke onrust, en een toenemend aantal wethouders wordt gedwongen vroegtijdig het veld te ruimen.
Het beginsel van de dualisering deugt, maar in de praktijk slagen lokale bestuurders er niet in het op een goede manier te hanteren. Belangrijke voorwaarde voor het slagen van de dualisering is dat raadsleden, wethouders en burgemeesters elkaars rollen respecteren en elkaar ook de ruimte geven invulling aan hun rol te geven. ,,Als er onvoldoende vertrouwen is, worden de regels van het dualisme op een rigide manier toegepast en dan gaat het mis. Er moet geïnvesteerd worden in vertrouwen," aldus Schipper, die zelf wethouder is in Nunspeet.

Raadsleden
Onderzoek door de BestuurdersVereniging van de ChristenUnie toont aan dat ruim 60 procent van de raadsleden een hoge werkdruk ervaart. Dat leidt ertoe dat 10 procent overweegt om nog voor de verkiezingen van 2010 te stoppen en dat ruim 30 procent overweegt zich niet opnieuw verkiesbaar te stellen. Fractievoorzitters ervaren een nog hogere werkdruk dan ‘gewone' raadsleden. Zij hebben meer taken, maar ontvangen dezelfde vergoeding. De BestuurdersVereniging pleit ervoor de vergoeding van fractievoorzitters te verhogen.

Wethouders
Een fors aantal wethouders stapt voortijdig op. Vrijwillig of gedwongen. Schipper: ,,Een wethouder die het vertrouwen verliest, moet opstappen. Maar er is hier meer aan de hand. De positie van wethouders marginaliseert. Een wethouder die niet presteert? Doet u maar een ander. De wethouder is een klusjesman geworden.'' De BestuurdersVereniging van de ChristenUnie waarschuwt dat door deze ontwikkeling de aantrekkelijkheid van het ambt afneemt, waardoor het moeilijker kan worden gekwalificeerde kandidaten te vinden.

Burgemeesters
De burgemeester is meer dan ooit het boegbeeld van de gemeente. Schipper: ,,Het wethoudersland dat Nederland ooit was, is een burgemeestersland geworden.'' Het ziet er naar uit dat die ontwikkeling doorzet. Er liggen plannen klaar om de burgemeester een meer politieke rol te geven, bijvoorbeeld bij de coalitievorming. De BestuurdersVereniging van de ChristenUnie vindt dat ongewenst: ,,Een burgemeester die boven de partijen staat kan beter bijdragen aan continuïteit en stabiliteit. Dat komt de kwaliteit en de snelheid van de besluitvorming ten goede. Burgemeesters realiseren zich dat heel goed en zitten niet te wachten op een meer politieke rol.''