In een analyse ziet de krant hoe het kleine buurlandje aan de Noordzee een omslag maakt. Hoe het gehoor lijkt te geven aan een verborgen verlangen naar waarden en normen dat totnogtoe alleen maar in literatuur en de sociale wetenschappen een spreekbuis leek te vinden.

Rouvoet wordt door de krant gezien als de “eigenlijke winnaar” in het kabinet Balkenende IV. Hem wordt een brugfunctie toegedicht tussen de christendemocratische Jan Peter Balkenende en de sociaaldemocratische Wouter Bos. “Rouvoet belichaamt als het verbindende element een merkwaardige hunkering: het verlangen naar een nieuw gemeenschapsgevoel”, aldus de krant.

En in de zoektocht naar het nieuwe wij-gevoel speelt hij als minister van Jeugd en Gezin een sleutelrol: “Het concept van de verzorgingsstaat wil hij met een duidelijk familiebeleid veranderen. Hij wordt in Nederland gezien als de meest geloofwaardige politicus van dit moment.” De krant besluit met de constatering dat het al met al is dus niet zo verbazingwekkend was hij twee weken geleden zo dichtbij de koningin op het bordes stond.

De redactie van de Belgische krant De Standaard valt het optimisme in het nieuwe kabinet op en ook het grote aantal bewindslieden uit Limburg. Maar de nieuwe regering lijkt de support te krijgen. Zo wordt het idee dat Nederland nog nooit zo eurosceptisch geweest is als nu door een (Nederlandse) commentator weerlegt: De leden van de ChistenUnie zouden bekendstaan als “door en door verantwoordelijke types”.