Datum:           27 oktober 2016

Mevrouw Schouten (ChristenUnie): Voorzitter. Ik dank de Minister voor de vele stukken die hij gestuurd heeft. Ik moet zeggen dat je ook weleens een algemeen overleg hebt waarna je nog heel veel vragen hebt, maar dit keer zijn heel veel vragen over zaken goed beantwoord; laat ik dat ook een keertje zeggen. Mijn complimenten aan alle mensen die daaraan bijgedragen hebben. Dat houdt in dat ik niet heel veel extra vragen heb over de stukken die gestuurd zijn, maar wel over de zaken die niet op de agenda staan, terwijl die volgens mij wel relevant zijn voor dit debat.

Ik begin met een brief die wel op de agenda staat, namelijk de brief over de calamiteitenregeling. Ik dank de Minister voor het feit dat hij in overleg is getreden met de sectoren om te bekijken wat de werkbare regeling is geworden. We hebben daar ook langere tijd op aangedrongen. De oplossing waarvoor gekozen is, moet volgens mij soelaas bieden. Maar aan het eind van de brief staat wel een beetje een cryptisch zinnetje dat begint met de woorden «afhankelijk van het moment van invoering». Is het moment waarop die regeling in werking treedt dan nog een punt van discussie? De winter breekt weer aan en dus kan ik mij voorstellen dat het juist goed is als we daar heel snel zaak van maken. Is er een obstakel? Ik snap niet zo heel goed waarom het niet meteen ingevoerd kan worden. Wat mij betreft gebeurt dat gewoon snel. Ik wil daarop graag een reactie. Een punt waarvoor ik vaak aandacht heb gevraagd en waarop ik hier toch nog maar een keer terugkom, is de Wet werk en zekerheid in relatie tot het onderwijs. We hebben daar voor de zomer vele debatten over gevoerd, omdat er klassen naar huis werden gestuurd en naar huis gestuurd dreigden te worden als er geen regeling zou komen voor de invalkrachten in het onderwijs. Het was een bijzondere situatie, want het gold slechts voor een deel van de scholen. Het betrof alleen het bijzonder onderwijs en niet het openbaar onderwijs. Wij vonden die ongelijkheid oneerlijk en dat vinden we nog steeds.

Voor de zomer werd er een cao afgesproken, waarin een aantal bepalingen stonden, onder andere dat er bij cao afgeweken kan worden van deze regeling. Maar wat schetst onze verbazing? We zagen in de media – maar we krijgen het ook rechtstreeks te horen via berichten van scholen zelf – dat er nog steeds scholen zijn die in de knel komen met deze regeling. Nieuwsuur besteedde er onlangs ook aandacht aan in een uitzending. Daarin werd volgens mij vrij helder geschetst wat de problematiek is in de klassen. De reactie van de Minister en zijn ministerie was dat de Wwz de mogelijkheid biedt om per cao af te wijken. Daarnaast zijn de afspraken pas per 1 juli ingegaan en daarom zouden nog niet alle scholen ze hebben kunnen invoeren. Ik vind dat net iets te makkelijk, want er zijn scholen waar deze problematiek wel optreedt. De Minister zegt: er ligt een cao, er kan afgeweken worden. Maar dat gebeurt niet. Wat zit hier dan precies achter? Is de Minister daarachteraan gegaan om te bekijken wat er aan de hand is? Hij moet toch zelf ook onderkennen dat het niet de bedoeling is dat kinderen in klassen de dupe worden van een afgesproken Wwz? En als er mogelijkheden zijn om daarvan af te wijken, moet de Minister toch de eerste zijn die de telefoon oppakt, de school belt en zegt: mensen, ga dit goed regelen, want dit kan? Ik vraag mij echt af wat hierachter zit, maar ik vraag mij nog meer af wat de Minister voor actie heeft ondernemen ten aanzien van de gevallen waarin dit wel een probleem is. Staat hij hierover ook in contact met de koepelorganisaties, zoals Verus? En zo niet, wil hij daarmee dan in contact treden om te bekijken wat hiervoor een oplossing zou kunnen zijn? Anders moeten we vanuit de Kamer maar gaan bekijken hoe we die oplossing kunnen bieden. Mijn volgende punt is een beetje prematuur, maar ik ga er toch over beginnen. Gisteren is het SER-rapport uitgekomen over de werkende combinatie, onder andere over de mantelzorg en de kinderopvang. Daar komt ongetwijfeld nog een kabinetsreactie op. Ik dank de SER van harte voor het doen van dit onderzoek, want daarin worden knelpunten aangewezen die wij al langer benoemen. Het is bijvoorbeeld ontzettend lastig om mantelzorg te verlenen, terwijl je ook gewoon een betaalde baan hebt. Mensen en gezinnen komen in de knel. De SER heeft aange-geven dat een op de drie moeite heeft met het combineren van mantel-zorgtaken en andere taken. Zo’n 400.000 mantelzorgers zijn bovendien ernstig belast, zo heeft het SCP (Sociaal en Cultureel Planbureau) berekend. Dat vind ik nogal een aantal.

De SER geeft een aantal voorzetten voor het kabinet. Hij zegt dat er onvoldoende regelingen zijn om dit op te vangen. Hierop komt ongetwijfeld een kabinetsreactie. Ik vraag de Minister om die reactie ruim voor de begrotingsbehandeling SZW naar de Kamer te sturen en daarin specifiek in te gaan op de belasting van de mantelzorgers en de mogelijkheden die hij ziet om aan de door de SER geconstateerde problemen van mantelzorgers tegemoet te komen. Kan hij in zijn reactie aangeven of er meer nodig is dan we op dit moment doen? Is hij bereid om die reactie op het door ons gewenste moment te sturen en deze vragen daarin mee te nemen?

Mijn laatste punt is de loondoorbetaling bij ziekte. De SER is daarover naar aanleiding van een motie van de heer Heerma aan het puzzelen. Eigenlijk hadden wij gehoopt dat er al een rapport zou liggen. Ik snap dat de Minister de SER niet aan een touwtje heeft, maar kan hij dan in ieder geval vertellen wat de stand van zaken is en of we dat rapport heel snel tegemoet kunnen zien? Dit wordt namelijk een belangrijke discussie, ook in aanloop naar de verkiezingen en alle zaken die daarbij meespelen.

Voor meer informatie: www.tweedekamer.nl