Voorzitter,

Dit najaar verscheen een overzicht van de gemiddelde wachttijd voor een normale sociale huurwoning in de verschillende gemeenten. Wie het ouderlijk huis wil verlaten om op eigen benen te staan, zinkt de moed in de schoenen. Een wachttijd van zeven jaar is geen uitzondering. Met name voor jongeren die niet in aanmerking komen voor de campuscontracten is de toetreding tot de woningmarkt daarom ingewikkeld. Ik complimenteer de initiatiefneemster van dit wetsvoorstel, en allen die haar daarbij ondersteund hebben, daarom zeer met haar inzet voor de jonge woningzoekenden, waarbij de jongeren van Perspectief niet ongenoemd mogen blijven. Niet omdat ik de verwachting heb dat dit wetsvoorstel nu drastische veranderingen geeft in de wachttijden. Daarvoor zal meer gebouwd moeten worden. Maar dit wetsvoorstel zorgt wel voor een betere verdeling van de schaarste en bevordert tegelijk de doorstroming.

Met de introductie van het instrument tijdelijke huur voor jongeren snijdt het mes namelijk aan twee kanten. Deze maatregel is zowel goed voor de beschikbaarheid van woningen voor jongeren en ze verkleint tegelijk het risico op scheefwonen, wat een belangrijk issue is inherent aan het hebben van een grote sociale huursector. Tegelijkertijd is dit initiatiefvoorstel natuurlijk niet meer dan een druppel op de gloeiende woningmarktplaat. De pretentie van het voorstel is overigens ook niet groter dan dat. Daar is de initiatiefnemer heel reëel over.

Het is schuiven in schaarste. Schaarste die per definitie ingebakken zit in een systeem met maximumhuren en huurtoeslagen en die nog eens flink verergerd is door de economische crisis van de afgelopen jaren: enerzijds is de doelgroep groter geworden en anderzijds is de woningbouwproductie geïmplodeerd, vooral van sociale huurwoningen.

De echte oplossing is dus: bouwen, bouwen, bouwen. En dan vooral slim bouwen. Zowel technisch als qua segment. Zeker in deze tijd van flexibilisering en toenemende tijdelijke contracten en zzp-ers zal ook het aantal betaalbare huurwoningen in de vrije sector moeten stijgen. Mijn fractie constateert dat er inmiddels wel weer wat beweging in de bouw van deze woningen zit, maar het tempo ligt nog lang niet hoog genoeg. Wil de adviseur van de Kamer hier eens nader op ingaan?

Rechtsbescherming

De fracties van de ChristenUnie en CDA vinden dat huurbescherming een groot goed is en daarom is juist een vast contract de norm; daarover zullen we ook spreken bij het voorstel dat de minister hier aanhangig heeft gemaakt. Voor deze specifieke groep, die in het kleinste en goedkoopste segment van de woningen een plekje vindt, is door de indiener echter aannemelijk gemaakt dat zij binnen de termijn van 5 tot 7 jaar door gewijzigde levensomstandigheden vaak al uitzien naar een andere woning, vaak ook in een ander segment van de woningmarkt. Bovendien blijft de inschrijftijd voor een sociale huurwoning doorlopen. Dat is een belangrijke aanvulling. Wel heb ik de vraag hoe de indiener kijkt naar die gemeenten waar de gemiddelde inschrijftijd voor een woning de maximale tijd van het jongerencontract ruimschoots overtreft. Weet zij of bijvoorbeeld de VNG zich juist met deze gemeenten voorbereid om te voorkomen dat er over vijf jaar een nieuwe vorm van woningnood zich aandient? En welke rol ziet de Minister hierbij voor zich?

Ik constateer voor dit moment dat de definitie ‘dringend eigen gebruik’ in de loop der jaren een steeds ruimere interpretatie krijgt.  Gezien de huidige wetssystematiek en de reeds bestaande jurisprudentie is het voor dit wetsvoorstel  een voorstelbare  keuze dat het jongerencontract hier onder gehangen wordt. Dat geldt immers ook voor het campuscontract. Ik ben wel benieuwd hoe de indiener zelf naar deze oprekking van het BW kijkt en of er alternatieven zijn overwogen.  Bij de wet doorstroming huurmarkt die al in dit Huis aanhangig is,  zal mijn fractie dit punt zeker aan de orde stellen. Het begrip 'dringend eigen gebruik' is langzamerhand een huis met allerlei aanbouwtjes geworden, het lijkt ons goed om dit eens tegen het licht te houden.

Rest mij de vraag hoe dit wetsvoorstel in de praktijk handen en voeten gaat krijgen. Leggen gemeenten dit vast in de prestatie-afspraken met woningcorporaties. Of zijn deze zelf aan zet? En worden al voorbereidingen getroffen? Ik ben benieuwd.

Voorzitter, mijn fractie steunt van harte de strekking van dit wetsvoorstel. Als er een groep woningzoekenden is die lastig een plekje vindt, dan zijn het wel de jongeren. Het is daarom een goede zaak dat er een wetsvoorstel ligt dat een zetje in de goede richting geeft. Tegelijk is het ook een nuchter wetsvoorstel, de woningmarkt heeft ook hierna nog last van wachttijden en scheefwoners, om dat op te lossen is meer nodig. Maar vandaag op deze eerste vergaderdag van de Kamer in de lente, klinkt er voor jongeren wel een nieuw wetgevingsgeluid, waarvan ik hoop dat daardoor meer jongeren zo een plekje weten te vinden in onze sociale woningmarkt. Ik zie met belangstelling uit naar het antwoord van de indiener en natuurlijk ook dat van haar adviseur, de minister.