Voorzitter!

Drie punten markeerde fractie van de ChristenUnie in eerste termijn bij de beoordeling van dit wetsvoorstel. Allereerst de sterke positie van omroepverenigingen als ledenorganisaties, daarnaast een bescheiden rol voor de NPO en tenslotte de ruimte voor levensbeschouwelijke inbreng. Daarnaast had ook mijn fractie  zorgen uit over het benoemingsbeleid. Ik dank de staatssecretaris voor zijn brief met toezeggingen uit de eerste termijn, hij heeft aangegeven bereid te zijn tot aanpassing van de wet. Dat waardeert mijn fractie, echter wij willen wel precies weten waar dit alles nu precies op neerkomt. Daarvoor dient dit debat.  Bovendien hebben alle bewegingen  gevolgen voor het wetgevingsproces. Aanvaarding en inwerkingtreding van het huidige wetsvoorstel en dan wachten op de aanvullingen vindt mijn fractie niet een vanzelfsprekend vervolg. Ik begrijp dat met name voor de RPO wachten tot een ingewikkelde situatie leidt, tegelijk zou een novelle ook tot de mogelijkheden behoren. Daarom verneem ik graag hoe de staatssecretaris dit dilemma weegt en welke exacte route hij voor ogen heeft. Inhoudelijk hebben de beantwoording in eerste termijn en de brief van 12 februari niet alle bezwaren tegen het wetsvoorstel weggenomen en zijn sommige punten onduidelijk gebleven.

1) Sterke positie van omroepverenigingen en een bescheiden rol voor de NPO

Allereerst de positie van de omroepverenigingen. Voor de fractie van de ChristenUnie is artikel 2.88 daarbij de kern die garandeert dat omroepen zelf over inhoud en vormgeving van de programma’s gaan. Maar doordat dit artikel zich heeft te verhouden tot de sturende bevoegdheid van de NPO, is uitholling van die eigenstandige positie een risico. In de brief van NPO en omroepen zijn afspraken gemaakt, die bijdragen aan het vertrouwen dat het zo'n vaart nu niet loopt. Maar de wettekst moet in zichzelf ook helder zijn. De fractie van de ChristenUnie mist een wettelijke inkadering van de sturende rol van de NPO. Daardoor kan het begrip sturing een containerbegrip worden dat steeds minder inhoudelijke vrijheid aan de omroepen laat. Ik vraag de staatssecretaris of hij bereid is om de sturing van de NPO terug te brengen tot haar wettelijke taken, gebaseerd op het concessiebeleidsplan, de prestatieovereenkomst, de afspraken over publieksbetrokkenheid en de coördinatie van aanbodkanalen. Ook bij de uitvoering van al die taken zal de vrijheid van omroepen om zelf over de inhoud en vormgeving verantwoordelijk te zijn, overeind moeten blijven, anders is art. 2.88 krachteloos. De ChristenUnie-fractie vindt een heldere en afgebakende wettekst belangrijk, ik hoop dat de staatssecretaris hierover duidelijkheid kan verschaffen.

2) De ruimte voor levensbeschouwelijke inbreng

Ik dank de staatssecretaris voor zijn robuuste uitspraak dat levensbeschouwing integraal onderdeel is van de Publieke Mediaopdracht. Tegelijk is zo’n uitspraak van betrekkelijke  waarde als deze een beperkt praktisch gevolg heeft. Zeker nu levensbeschouwing niet zelf in de wet staat. Bovendien wordt nog steeds in Hilversum gesteggeld over het bedrag dat is vrijgemaakt voor de programmering van de kleine levensbeschouwelijke omroepen. Een bedrag van 12 miljoen, in de Kamer geoormerkt toen deze kleine omroepen werden opgeheven en opgingen in de grote 8. Naast deze programmering zijn er ook de grote erkende omroepen die vanuit hun identiteit levensbeschouwelijke programma's maken. Zowel qua budget als zendtijd hebben zij altijd dezelfde rechten gehad als elke andere willekeurige omroep. Dat moet elkaar nu niet gaan bijten. Het verdwijnen van levensbeschouwing uit de wettekst en de ontwikkelingen in Hilversum stellen ons daarom niet gerust, tezamen moet dat niet leiden tot een vermagering van de levensbeschouwelijke programmering. Want levensbeschouwing is juist een van de pijlers onder de pluriformiteit van de Publieke Omroep. Om het budget voor programmering van voormalige 2.42. omroepen te bevestigen en de positie van levensbeschouwelijke programmering in den brede te borgen zodat het niet steeds meer naar de marge schuift, dien ik daarom de volgende motie in (bijgevoegd).

3) Ten slotte

Mijn voorgangers hebben al veel gezegd over het benoemingenbeleid. Ik sluit me aan bij de vragen, zoals gesteld door de woordvoerder van de PvdA-fractie. De staatssecretaris heeft toezeggingen gedaan, die ik graag eerst als wettekst beoordeel.

Ik betreur het dat er nog steeds geen bestuursakkoord met de provincie Fryslan is. En vraag de staatssecretaris nadrukkelijk om in zijn plannen uiting en gevolg te geven aan  de constatering dat het Fries de tweede Rijkstaal is. Ik sta van harte onder de zojuist door collega Ten Hoeve ingediende motie.

Voorzitter, de toekomst van de publieke omroep is volgens de ChristenUnie gebaat bij sterke omroepen die vol vaart bezig zijn met de inhoud, met vorm geven aan de pluriformiteit, aan de overdracht van waarden zodat kijkers  kennis nemen van elkaars diepste overtuigingen. De publieke omroep wordt niet sterker van discussies over uitdijende sturing van de NPO  of over benoemingen. Voor de ChristenUnie is het daarom belangrijk dat het wetsvoorstel meer stevigheid biedt voor de omroepen bij de invulling van hun redactionele vrijheid en meer inkadering inhoudt van de sturende rol van de NPO. Daarnaast hebben wij onze zorgen met betrekking tot het punt van levensbeschouwing. Het zijn de punten waarop wij dit wetsvoorstel zullen wegen en ik hoop van harte dat de staatssecretaris in dit debat verder wil gaan dan de  aanpassing van de wet die hij reeds toezegde.

Gekoppelde documenten

	Titel	Bestandsgrootte	MIME-type
	Motie ruimte en budget voor levensbeschouwing bij publieke omroep	174,7 kB	application/pdf