“Ze komt als landbouwwoordvoerder voor haar partij op voor de gezinsbedrijven en heeft uitdrukkelijk zorg voor de leefomgeving. De boer moet de ruimte hebben om te produceren,” schrijft Boerderij. “Ze zorgde ervoor dat belangen van voedselproductie niet automatisch het onderspit delven tegenover het algemene belang van de automobiliteit.” Dik-Faber liet zich nadrukkelijk horen toen het belang van boeren en de voedselproductie ondergesneeuwd dreigde te raken door andere economische belangen.

In het rapport stelt de jury verder: “Ze bepleitte een zogenoemde integrale afweging en voldoende ontwikkelingsruimte voor boeren. Voedsel is haar passie, voedselverspilling een doorn in haar oog. Ze laat in het parlement geen moment voorbij de voedselverspilling aan de kaak te stellen. Ze kreeg steun voor haar pleidooi om de steun voor jonge boeren niet geheel aan de provincies over te laten. Ze bepleit – samen met collega’s van andere partijen – een eerlijkere verdeling van de marges in de voedselketen. Boeren verdienen een betere positie.”