De ChristenUnie wil niet dat Groningen in beweging is, maar dat de minister in beweging komt. En dan mag het best 5.0 op de schaal van Richter zijn. Vorige week werden de Groningers opnieuw opgeschrikt door een aardbeving. Het is geen ‘fact of life’ zeg ik richting de minister, en dat zal het ook nooit worden. Mensen voelen zich niet meer veilig in hun eigen huis. Het helpt dus ook niet om vanuit Den Haag te bezweren dat de Groningers weer rustig kunnen gaan slapen.

Uitvoering gaswinningsakkoord

Tijdens de hoorzitting met bewoners in de provincie Groningen op 27 januari bleek dat herstel van schade en versteviging van gebouwen absolute prioriteit heeft bij bewoners. De veiligheid van de Groningers staat immers voorop!

Nu, meer dan een half jaar later, laat de uitvoering van het gaswinningsakkoord te wensen over. Bewoners ervaren onduidelijkheid en het uitvoeringstempo is te laag. De titel van het akkoord is ‘vertrouwen op herstel, herstel van vertrouwen’. Ik moet helaas vaststellen dat het broze vertrouwen dat er was, de afgelopen maanden verprutst is. Bewoners staan met lege handen. Wat gaan de minister en de NAM doen om echt het vertrouwen en de veiligheid te herstellen? Niet binnen een paar maanden of een paar jaar, maar nu!

Vanmorgen ontvingen wij de beantwoording van onze Kamervragen, waarvoor dank. Het tempo van verstevigen van huizen wordt opgevoerd en de minister houdt de mogelijkheid open van extra geld. Dat is positief. Toch heb ik nog wel wat vragen.

1. Hoe kan het dat totaal niet duidelijk is hoeveel huizen preventief versterkt moeten worden, terwijl eerder werd gesproken over 50.000 woningen? En waarom wordt de focus verschoven van zoveel mogelijk woningen naar de meest kwetsbare gebouwen? Ik begrijp dat prioritering nodig is – niet alles kan tegelijk – maar dit is toch een heel dubbel signaal naar de Groningers? Ik vraag de minister duidelijkheid te geven wanneer alle huizen verstevigd zijn om de veiligheid van bewoners te garanderen.
2. De afhandeling van complexe schadegevallen is te beperkt en te traag. Uitstel van schadeherstel kan leiden tot nieuwe en grotere schade. Wat gaat de minister hieraan doen? Hoe zorgt voor onafhankelijke schadebeoordeling, want nu keurt de slager (NAM) zijn eigen vlees. En waarom gaat hij niet in op mijn vraag over regionale werkgelegenheid, één van de afspraken uit het akkoord?
3. De communicatie vanuit de dialoogtafel, de NAM en andere instanties is onvoldoende en onduidelijk. Er is een website ingericht, maar dat is niet genoeg. Veel mensen geven aan niet te weten of ze onder een bepaalde regeling zullen vallen voor herstel van schade of versteviging van huizen. Wanneer krijgen zij duidelijkheid?

De uitvoering van het akkoord moet dus sneller en duidelijker. Gaan de minister en de NAM hun verantwoordelijkheid nemen en de gemaakte afspraken nakomen? Kan de minister bovendien toezeggen dat eventueel extra geld voor schadeherstel niet ten koste gaat van afgesproken regionale investeringen in economie en infrastructuur?

Is de minister bereid om het aardbevingsgebied uit te breiden tot de stad Groningen en Hoogezand-Sappemeer, nu ook deze gebieden met bevingen te maken hebben? De NAM trok tot nu toe een harde grens, terwijl de bevingen wel degelijk buiten de vastgestelde zones gevoeld zijn en ook schade hebben veroorzaakt. Ook hier is sprake van waardevermindering van huizen. En waarom ontkent de minister deze waardevermindering? Is hij bereid om ook mensen die moeten verhuizen voor een nieuwe baan onder de bestaande regeling te brengen? Immers, met iedere klap wordt het moeilijker om je huis te verkopen.

Voorzitter, gisteren werd bekend dat het gaswinningsbesluit vertraging oploopt. Dit is niet vertrouwenwekkend. Wanneer komt de minister nu wel met zijn besluit? Houdt het winningsplan rekening met nieuwe metingen (tussentijdse conclusies?) en de gevolgen van verplaatsing van productie? Is de minister al begonnen met de voorbereidingen op een eventueel besluit tot drastische vermindering van de aardgaswinning?