Het resultaat stelde mij niet teleur, of eigenlijk wel. Appeltaarten, pizza’s, de hele vers-afdeling met groenten en fruit, pakjes sojamelk en nog veel meer. Een filmpje hiervan op Facebook werd een hit. De film staat ook op YouTube (‘ChristenUnie gaat strijd tegen voedselverspilling aan’). De maatschappelijke verontwaardiging over voedselverspilling is groot. Terecht. Terwijl 70.000 gezinnen in ons land afhankelijk zijn van de voedselbanken, belandt iedere dag weer prima voedsel in de afvalcontainer.

Een paar cijfers op een rij. Met elkaar gooien we in Nederland ieder jaar 800 miljoen kilo voedsel weg. Dat kost ons ruim 155 euro per persoon. Samen gooien we hiermee voor 2,6 miljard euro aan voedsel weg. In de horeca en in de supermarkten wordt nog eens voor 2 miljard euro aan voedsel verspild. Het merendeel van het voedsel dat we weggooien verdwijnt in de afvalverbrandingsoven. En dat terwijl voedsel en natuurlijke hulpbronnen om voedsel te produceren steeds schaarser worden. Helaas zijn we de afgelopen jaren alleen maar meer voedsel gaan weggooien, terwijl de ambitie is om in 2015 20% minder voedsel te verspillen (ten opzichte van 2009). Nee, dat doel gaan we niet meer halen. Tenzij…

Tenzij we in 2014 alle zeilen bijzetten! We kunnen namelijk iets doen tegen voedselverspilling. Overheid, bedrijfsleven, boeren, consumenten, allemaal kunnen we eraan bijdragen om voedselverspilling tegen te gaan. Eén van de grootste struikelblokken is de houdbaarheidsdatum. THT en TGT, kent u de afkortingen? ‘Te gebruiken tot’ en ‘tenminste houdbaar tot’. Mensen uit de levensmiddelenbranche fluisterden mij in dat zij zelf vaak niet eens het verschil kennen. Op mijn verzoek gaat het kabinet aan de slag met betere informatie voor consumenten. Ook worden de houdbaarheidsdata realistischer, want vaak kunnen producten (zoals pasta en rijst) veel langer geconsumeerd worden dan nu staat aangegeven. En waarom moet er een houdbaarheidsdatum staan op een zak aardappels? We kunnen, net zoals onze ouders en grootouders, met onze reuk en smaak bepalen of een product nog goed is.

Maar het kan nog veel eenvoudiger. Bovenaan het rijtje adviezen van het Voedingscentrum staat: het boodschappenlijstje. Nog even kijken wat er thuis op voorraad is, voordat we naar de winkel gaan. Vrouwen van Nu organiseert een heuse ‘food battle’, die op 10 februari van start gaat (inschrijven kan nog!). Wie meedoet houdt drie weken in een afvaldagboek bij hoeveel eten er wordt weggegooid en ontvangt tussendoor tips. ‘Kromkommer’ is een initiatief van twee jonge meiden, die gekke groenten bij boeren ophalen en dat vermarkten. Want waarom zou je groenten die niet recht of krom genoeg zijn verspillen? Het gaat om maar liefst 5% tot 10% van de totale productie.

Met al deze en andere initiatieven in de samenleving ben ik heel erg blij. In de Tweede Kamer zal ik dit onderwerp ook hoog op de agenda houden. Ik hoop dat er dit jaar een meldpunt voedselverspilling komt, zoals ik aan het kabinet heb voorgesteld en wat ook is toegezegd. Er moeten fiscale prikkels komen voor supermarkten, zodat voedsel doneren goedkoper wordt dan voedsel afvoeren. En ik werk aan een Good Samaritan Law, die supermarkten vrijwaart van mogelijke risico’s en financiële claims als zij voedsel geven aan voedselbanken. Wat ik niet bij wet kan veranderen is de imagoschade waarvoor supermarkten en voedselproducenten vrezen als een product niet in orde blijkt te zijn. Ik hoop echter dat zij hier wel hun maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen. Want nog geen 0,5% van het voedsel dat wordt verspild, komt bij de voedselbanken terecht. Dat moet én kan anders. Laten we er samen de schouders onder zetten!