Hij volgt Gert Jan Segers op, die in september is verkozen tot lid van de Tweede Kamer voor de ChristenUnie. Wouter Beekers is nu adjunct-directeur van het Historisch Documentatiecentrum voor het Nederlands Protestantisme van de Vrije Universiteit Amsterdam. Hij is onlangs gepromoveerd op het proefschrift Het bewoonbare land, over de geschiedenis van de volkshuisvesting in Nederland.

Een kort interview ter introductie:

Waarom wil je actief inzetten voor de ChristenUnie?

Ik herken me in de uitdagende campagneleus: ‘voor de verandering’. De ChristenUnie is een partij die idealisme combineert met realisme. Een partij die binnen de smalle marges van de politiek de christelijk-sociale traditie handen en voeten geeft. De inbreng van de ChristenUnie in het vierde kabinet Balkenende was stevig maar ook realistisch. Bijvoorbeeld op het gebied van abortus, het gezin. De recente inzet voor de rechten van alleenstaande minderjarige asielzoekers is ook een goed voorbeeld.

De leuze ´voor de verandering´ past misschien ook wel bij je persoonlijke geschiedenis?
Zeker. Mijn ouders zijn twee SP’ers van het eerste uur. Hun maatschappelijke betrokkenheid is mij blijvend tot voorbeeld. Maar ik heb ook mijn eigen weg gevolgd. Ik ben christen geworden, gedoopt en nu lid van de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt) in Rotterdam. Mijn bekering tot het christelijk geloof heeft invloed gehad op mijn politieke opvattingen, de christelijk-sociale traditie ben ik steeds meer gaan waarderen.

Aanvankelijk koos je voor het CDA.
Klopt. Ik woon in Rotterdam en ben me bewust van de minderheidspositie van christenen in deze tijd. Ik hoopte in het CDA op een relevante manier te kunnen meedenken vanuit een christelijk-sociaal ideaal. In de praktijk liep ik aan tegen een VVD-light koers en een onvruchtbare interne discussie over de koers, bijvoorbeeld ten aanzien van samenwerking met de PVV. Dit alles tot mijn spijt, ik hoop nog steeds dat het CDA zijn kracht hervindt.

En waar ligt dan het verschil met de ChristenUnie?
Het mooie van de ChristenUnie zit al in de naam: ze verbindt mensen geloven in Christus als Heer. Het is niet alleen een beginselpartij, maar ook een beweging van mensen die hun geloof en gedrevenheid in de praktijk willen brengen. Beginselen worden daardoor ook concreet. Neem de discussies rondom de godsdienstvrijheid. Christenen weten dat je niet alleen ‘achter de voordeur’ gelooft. Ze doen dat ook op school, op hun werk en wanneer zij zich inzetten voor de samenleving. Maar de vrijheid om je geloof een plek te geven in je leven staat op het spel. Denk aan Youth for Christ, dat volgens sommigen gedwongen moest worden ook niet-christenen aan te nemen. Maar denk ook aan de discussies rond ritueel slachten en besnijdenissen. Die raken christenen niet direct, maar zij gaan niet mee in deze gedwongen secularisering van de samenleving. Dat had wat mij betreft in de verkiezingscampagne trouwens nog wel duidelijker naar voren mogen komen.

Sommigen noemen de ChristenUnie links.
Het spreekt mij juist zo aan dat de ChristenUnie niet te vangen is in een links-rechts schema. Ze handelt vanuit een eigen mensbeeld, waarin vrijheid en verantwoordelijkheid centraal staan. Maar tegelijkertijd ook oog voor de kwetsbaren in ons land en daarbuiten, denk aan het asielbeleid en ontwikkelingssamenwerking. Ik zie het als een uitdaging om mee te gaan denken over een overheid die ruimte biedt, maar ook kan steunen. In mijn onderzoek aan de Vrije Universiteit – naar de verhouding tussen overheid, markt, maatschappelijke organisaties, en burgers – heb ik gezien dat dit een moeilijk evenwicht is. Ik zie het als een grote uitdaging om, met mensen uit de praktijk, te zoeken naar dat evenwicht.

Dat kunnen we dus verwachten van jouw bijdrage aan een christelijk-sociale politiek?
Ja, het Wetenschappelijk Instituut zal de komende tijd het accent leggen op het zoeken naar een gezonde verhouding tussen de overheid, markt en samenleving. Maar ik zie het ook als een belangrijke taak voor het WI om met enige afstand van de frontlinie de discussie op te zoeken over sociale, culturele en ethische kernthema’s van de christelijke politiek. Vanuit een duidelijke stellingname te zoeken naar een open dialoog. Die insteek past bij mij.

Vandaag verscheen er ook een uitgebreid interview met hem in het Nederlands Dagblad: 

AMERSFOORT - Het zegt wel iets over de openheid van de ChristenUnie, zegt Wouter Beekers, dat hij het vertrouwen krijgt om het Wetenschappelijk Instituut van de partij te gaan leiden. 'Bij de partij is het vanzelfsprekend dat je christen bent.' 

Lees verder op: http://www.nd.nl/artikelen/2012/oktober/25/-het-cda-is-z-n-wortels-te-veel-vergeten