Afgelopen weken lekten onderdelen van de voorstellen uit; maar na het verschijnen van de brief is er nog steeds heel veel onduidelijk. Defensiepersoneel zit nog steeds met de vraag of ze bij de groep terechtkomen die ontslagen zullen worden, of kunnen blijven. Een onzekere tijd.

Vanuit ons vakantieadres op de Veluwe zijn we langs de verschillende kazernes gereden in Stroe en Harskamp. Mijn man Joan heeft zijn diensttijd in Stroe doorgebracht en heeft zich sinds die tijd altijd sterk betrokken gevoeld bij missies en militaire operaties. Tijdens onze fietstocht in Nationaal Park de Hoge Veluwe hoorden we het geluid van schietoefeningen. Zouden de laatste schoten daar gelost worden?

Oppervlakkig gezien lijkt mijn verhaal iets weg te hebben van een ‘sentimental journey’. Maar dat mag defensie niet worden! Alsjeblieft in Nederland niet enkel oude kazernes en verhalen over wat is geweest. Nederland heeft een goed en slagvaardig leger nodig om te kunnen blijven deelnemen aan operaties en missies die wereldwijd recht en gerechtigheid bevorderen.

En als mensen de krijgsmacht moeten verlaten, dan is een goed sociaal plan nodig!

Mijn zoons waren het meest ondersteboven van het voorstel om tanks af te stoten. Tanks spreken het meest tot hun verbeelding. Ze vroegen me nog net niet of we er niet een over kunnen nemen. Maar ik las het in hun ogen. De oude plunjebaal van hun vader heeft al voor uren speelplezier gezorgd…