"Een goed getuigenis heeft altijd zin"

Bron: Reformatorisch Dagblad

Van onze verslaggever

LEEUWARDEN - Door een minieme wijziging voor te stellen in het benoemingsbeleid van ambtenaren heeft het college van Leeuwarden maandagavond geheel onbedoeld de raad van Leeuwarden opnieuw de gordijnen ingejaagd over de kwestie Nynke Eringa, de gewetensbezwaarde trouwambtenaar. Het klinkt zo eenvoudig. Omdat het er in de gemeentepolitiek wel ietsepietsje zakelijker aan toe mag gaan, doet het college van Leeuwarden het voorstel ambtenaren niet langer, zoals te doen gebruikelijk, een benoeming te geven „voor het leven.” In plaats daarvan krijgt een ambtenaar een tijdelijke benoeming die na vijf jaar geëvalueerd wordt en daarna eventueel met nog eens vijf jaar kan worden verlengd. Een hamerstuk, zou je denken, dat een beetje behendige wethouder moeiteloos en na wat gesputter hier en daar door het college loodst. In Leeuwarden gaat het faliekant mis. Dankzij die ene trouwambtenaar waar de gemeente, zo blijkt opnieuw, nog altijd vreselijk mee in haar maag zit: Nynke Eringa van de ChristenUnie. De voorgeschiedenis is bekend: na haar weigering als trouwambtenaar een huwelijk te voltrekken dan wel een partnerschap te registreren tussen mensen van hetzelfde geslacht besloot een meerderheid van de raad van Leeuwarden Eringa op straat te zetten. Eringa vocht terug en dwong af dat de gemeente haar ontslag met terugwerkende kracht ongedaan moest maken. Gevolg: een nieuw contract voor de duur van haar aanstelling, tot 1 januari 2005. Moe van het procederen en 100.000 euro aan advocaatkosten armer besloten de gemeentebestuurders de strijdbijl te begraven. Totdat in het kader van de voorgenomen wijziging van het benoemingsbeleid haar naam opnieuw opdook. Maandagavond mocht wethouder G. Krol (CDA) de leden van de commissie bestuur en middelen vertellen wat het college met Eringa van plan is. Met de dreiging van een nieuw juridisch conflict in het achterhoofd is besloten dat ze, zonder dat ze haar standpunt hoeft te herzien, ook na 1 januari 2005 mag aanblijven. Wel zal haar functioneren, net als dat van elke ambtenaar, na vijf jaar worden beoordeeld. Maar -en dan komt het- van elke nieuw te benoemen buitengewone ambtenaar van de burgerlijke stand verwacht de gemeente, behalve een uitstekende beheersing van de Friese taal, de bereidheid elk huwelijk en elk partnerschap te voltrekken dan wel te registreren. „Een bedenkelijk voorstel”, zegt raadslid A. Stoker van de ChristenUnie aan de vooravond van de vergadering, terwijl hij druk telefonerend heen en weer loopt door zijn piepkleine keukentje. Gelaten laat hij de woordenstroom van zijn collega-raadslid, F. Haitsma (CDA), over zich heen komen. „Jullie kunnen ermee leven als ik een motie aankondig? O, jullie zijn nog in overleg. Ja, de PvdA wil het onderste uit de kan hebben. Ik zie dit echt als een principezaak.” Het is vier uur ’s middags en het politieke spitsuur in de Friese provinciestad is weer begonnen. „Als ik die motie indien, moet het CDA kleur bekennen”, analyseert Stoker. „Ik denk dat ze daar behoorlijk mee in hun maag zitten.” Luttele uren later voltrekt zich het scenario dat Stoker voorspelt tot in de kleinste details. De PvdA ruikt bloed en overweegt opnieuw een gang naar de rechter. De ChristenUnie, in de persoon van Stoker, verdedigt de rechten van Eringa te vuur en te zwaard. Fractievoorzitter Haitsma van het CDA doet een vertwijfelde oproep aan de commissieleden het boek-Eringa definitief te sluiten en zich unaniem te scharen achter het voorstel van het college. Vanachter zijn tafeltje ziet wethouder Krol het alles hoofdschuddend aan. Wat hij vanavond wijzer geworden is? „Dat de raad nog steeds verdeeld is.” Of hij een motie verwacht tegen het collegestandpunt? „Ja.” Wat het college dan gaat doen? „Zich beraden op het standpunt.” „Het benoemingsbeleid is de verantwoordelijkheid van het college”, zegt Stoker. Hoopvol: „Maar de raad heeft budgetrecht. Wij kunnen het college verbieden geld te spenderen aan nieuwe procedures.” Steun voor zijn motie verwacht Stoker vooralsnog alleen van het CDA en van de lokale partijen, samen goed voor 12 van de 37 raadszetels. Stoker: „Maar ongeacht de uitkomst dwingt een motie elke partij tot een getuigenis over zijn standpunt, ook de ChristenUnie. Dat is het mij waard. Een goed getuigenis heeft altijd zin.”